Yel üfürür, fırtına süpürür ve zaman döngüsünde sallanan mevsim bahar olur. Nisan, Mayıs derken Haziran. Meyve zamanı gelir. Dağlar yeşillenmiştir artık. Sonra bir sıcak olur ki bir sıcak. Toprak emmiştir tüm suları. Kışın zemheri soğukları örtüsünü çekmiştir dağların üzerinden.

Ve Kandil’de Haziran Temmuz’a yelken açarken meyveler salkımlarından yer çekimine çoktan uğramıştır. Güneş belli belirsiz sızar dalların arasından.

İşte Kandil’in Haziran’ı Temmuz’un sıcağına böyle merhaba der. Dağların doruklarında püfür püfür serin yel eserken; vadilerden, düzlüklere üzümün, incirin, elmanın, narın meyveye dönmüş salkımları, taneleri inceden inceye bir sallantıya durmuştur artık. Ve böyle karşılanır Kandil’de meyve mevsimi.