PKK Yürütme Komitesi Üyesi Murat Karayılan, “analarımızın katliamı bizi çok derinden üzmüştür. Değerli Kobanê halkı bilmeli ki onların acısını yaşayarak paylaşıyoruz. Fakat kahraman Kobanê halkı çok üzülmesin. Onların direnişi, şehitlerin şanına yaraşır bir direniş oldu. Kobanê, şehitlerin şehri olduğunu bir kez daha bütün dünyaya gösterdi. Herkes bilmeli ki bu şehitlerimizin kanı da yerde kalmayacaktır; hesabı gerektiği gibi sorulacak ve intikamı alınacaktır” dedi.

Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’a yönelik tecride ilişkin de şunları söyledi: “Mücadelemizin gelip dayandığı bu noktada en önemli konu ve acil görev, Önder Apo’nun özgürlüğünün sağlanmasıdır. Özellikle gençliğin ve kadının öncülüğünde gelişen bu süreçte, Önder Apo’nun özgürlüğünü hedefleyen etkinliklere tüm halkımızın ve tüm kurumların bütün güçleriyle katılmaları çağrısını yapıyorum.”

PKK Yürütme Komitesi Üyesi Murat Karayılan, ANF’nin sorularını yanıtladı.

Geçtiğimiz hafta DAİŞ tarafından Kobanê’ye yönelik çok kapsamlı bir saldırı geliştirildi. Öncelikle bu saldırı hakkında ne dersiniz?

Öncelikle hiçbir ideolojiye, hiçbir inanca ve hiçbir uygarlık anlayışına sığmayan; savunmasız-silahsız, çocuk-kadın herkesi hedefleyen bu vahşi, alçakça ve korkakça saldırıyı büyük bir şiddet ve nefretle kınıyorum. Bu insanlık dışı alçaklığın ve korkaklığın hesabı mutlaka sorulacaktır. Kobanê’de o gencecik insanlarımıza, çocuklarımıza ve annelerimize yapılmış olan bu namert saldırının hesabının sorulması ve intikamının alınması bir boyun borcudur. İnsanlığın yüzkarası olan bu vahşi çete güruhuna karşı halkımızın ve ilerici insanlığın mücadelesi daha da yükselecek; bu katliamların hesabı mutlaka sorulacaktır. Bu temelde bu katliamda yaşamını yitiren bütün insanlarımızı büyük bir minnetle anıyor, anılarının Kürdistan Özgürlük Mücadelesi’nde yaşatılacağını vurgulamak istiyorum. Tüm şehitlerimize verdiğimiz sözü Kobanê şehitlerimiz vesilesiyle yineliyorum. Yaşamını yitiren tüm şehitlerimizin ailelerine ve Kürdistan halkına başsağlığı diliyorum. Yaralılara acil şifalar diliyor, herkese ‘geçmiş olsun’ diyorum. Yurtsever Kobanê halkının, faşist çetelerin bu barbar saldırılarına karşı göstermiş olduğu kahramanlığı ve direnişi takdirle selamlıyorum.

Kobanê bir direniş kalesidir. Kürdistan halkının onurunu temsil eden kahramanların diyarıdır. Zozanların, Êrîşlerin, Arînlerin, Gelhatların direniş mekanıdır. Değerli Kobanê halkı ile Kobanê’nin yiğit kızları ve oğulları olan YPG-YPJ militanlarının vahşi çetelerin bu saldırıları karşısında göstermiş oldukları direniş performansı ve büyük cesareti, yine profesyonel bir biçimde DAİŞ’in bu işgal hamlesini yenilgiye uğratmaları oldukça anlamlı ve değerli bir duruş olduğu gibi, bir kez daha Kobanê’nin yenilmez bir direniş kalesi olduğunu, Kürdistan halkının ve tüm demokrasi güçlerinin onur abidesi olduğunu ispatlamıştır. Bu vahşi saldırının amacı Kobanê’yi kısa süre içerisinde boşaltmak, sindirerek denetim altına almak ve teslim almaktı ama Kobanê halkı ve savunma güçleri buna karşı direndi. Şehit verdi ama direnerek kazanmayı da bildi.

Kobanê’de bu biçimde gerçekleşen vahşi saldırı karşısında çocuklarımızın ve analarımızın katliamı bizi çok derinden üzmüştür. Değerli Kobanê halkı bilmeli ki onların acısını yaşayarak paylaşıyoruz. Fakat kahraman Kobanê halkı çok üzülmesin. Onların direnişi, şehitlerin şanına yaraşır bir direniş oldu. Kobanê, şehitlerin şehri olduğunu bir kez daha bütün dünyaya gösterdi. Herkes bilmeli ki bu şehitlerimizin kanı da yerde kalmayacaktır; hesabı gerektiği gibi sorulacak ve intikamı alınacaktır. Zafer yine Kobanê halkının olmuştur. Bu vahşi saldırı, Kürdistan Özgürlük Mücadelesi’nden, tüm demokrasi güçlerinden ve Kobanê halkından intikam almak, o barbar kin ve öfkelerini dökmek için yapılmış bir saldırıdır. Onlar kendi vahşetlerini ortaya sermiş, yiğit Kobanê halkı da kendi kahramanlığını ve zaferini bir kez daha perçinleyerek tüm dünyaya göstermiştir. Bu yüzden “yaşasın Kobanê halkımızın bu kahramanlığı” demek gerekiyor. Çünkü gerçekten ‘yaşasın’ demeyi hak etmişlerdir.

Diğer yandan bu çetelerin, yol üstünde kontrol noktaları olmasına ve belki de Rojava’nın en fazla denetim altına alınan bir şehri olmasına rağmen Kobanê’ye girmiş olmaları bir zaafın işaretidir. Biliyoruz ki, şehrin etrafında boydan boya 5 metre derinliğinde ve 5 metre genişliğinde bir hendek vardır. Sadece üç yerde kurulan köprü ve bu köprülerin üzerindeki kontrol noktalarından şehre girilebilmektedir. Başka yerden kimse şehre giremez. Dolayısıyla nerede boşluğun olduğu, bu faşist çetelerin hangi boşluktan istifade ederek şehre girebildiği, zaafın nerede olduğu ve yetersizliğin nasıl yaşandığı Kobanê yönetiminin ve savunma güçlerinin açığa çıkarması gereken bir husustur. Belki de soruşturulması, netleştirilmesi gereken bir durumdur. Yani bu kadar direngen, savaşkan, etrafı hendeklerle çevrilmiş ve korunmaya alınmış bir şehre, bir düşman gücü sızabiliyorsa, demek ki halen boşluklar ve yetersizlikler vardır. Sanıyorum ilgili güçler zaten üzerinde duracaklardır. Bu konuda en ideal direnişi sergileyenler, yaşadıkları yetersizlikleri de en iyi bir biçimde görecek olanlardır. Bu onların işidir.

Bu saldırının arka planı hakkında neler söylenebilir?

Bu saldırı, bir konsept temelinde geliştirilen bir saldırıdır. Uzun süreden bu yana ve en çok da geçen yıldan bu yana Suriye’de, Rojava’da YPG öncülüğünde DAİŞ’e karşı verilen mücadele, DAİŞ’i çöküş noktasına getirmiştir. Özellikle 15 Eylül 2014 tarihinde TC Devleti ile DAİŞ ortak bir konsept temelinde Kobanê’yi düşürme planı çerçevesinde Kobanê şehir merkezinde 4 buçuk ay kıyasıya sürdürülen savaş ardından DAİŞ’in yenilgiye uğratılması ve sonrasında da operasyonların kırsal alanda sürdürülmesi DAİŞ için bir dönüm noktasıdır. Bunun hemen ardından Cizîrê Kantonu’ndaki YPG güçlerinin Til Hemîs-Til Berak hamlesini başarılı bir biçimde sonuçlandırması, DAİŞ’in Haseki-Til Temir hattında yaptığı tüm karşı saldırıların kırılarak püskürtülmesi ve ardından YPG’nin Kizwan Dağı’na karşı kapsamlı bir operasyon geliştirerek o civardaki 220 köyle birlikte gerçekleştirilen hamle temelinde büyük bir başarı elde etmesi, DAİŞ’in düşüşünü daha da perçinlemiştir. Bütün bunların ardından Komutan Rûbar Qamişlo Hamlesi ve Komutan Gelhat Cûdî hamleleri çerçevesinde YPG’nin Cizîre ve Kobanê’den eş zamanlı bir hamleyle Girê Spî’ye yönelmesi ve her ikisinin 15 Haziran tarihi itibarıyla Girê Spî’de buluşarak büyük bir zafere imza atmaları ve ardından da Reqqa’ya doğru ilerleyerek Eyn Îsa’yı almaları DAİŞ’e ölümünü göstermiştir. DAİŞ, başkentleri olan Reqqa’nın düşmesinden korkarken, Erdoğan ve AKP hükümeti de DAİŞ ile Türkiye’nin arasının kesilmesinden korkmaya başladı. Yani YPG güçlerinin Cerablus’a yönelerek Kobanê ile Efrîn kantonlarının birleşme durumundan ürkmeye ve korkmaya başladı. Bu her iki gücün ortak korkusunun onları yeniden ortak bir konsepte yönelttiği açıkça görülüyor.

Bu gelişen saldırı dalgası çok kapsamlıdır. Sadece Kobanê’ye karşı geliştirilen vahşi bir katliam saldırısı değildir. Aynı anda Reqqa’dan Girê Spî’ye karşı tanklar desteğinde bir hamle de başlatılıyor. Yine Haseki’nin sadece rejim güçlerinin elindeki kısmına karşı değil, YPG güçlerinin denetim sahasındaki Aziziye Mahallesi’ni de kapsamına alacak şekilde şehri tümden ele geçirme planının uygulamaya geçirilmesi durumu vardır. Yani aynı anda üç yerde kapsamlı bir saldırı söz konusudur. Bu saldırıların amacı, YPG güçlerinin Cerablus’a veya Reqqa’ya doğru ilerleyişini durdurmadır. Çünkü daha fazla ilerlemesinden Türkiye de çok rahatsızdır. Zaten Türkiye’deki havuz medyasının işlediği konular ve Eroğan’ın söyledikleri ile DAİŞ yetkililerinin ifade ettikleri birbirlerine benzer şeylerdir. YPG’nin ve beraberindeki Burkan El Fırat Güçleri’nin direnişinin yarattığı korku, endişe ve rahatsızlık vardır. İşte bunun önüne geçmek için böyle üç koldan kapsamlı bir saldırıyı gündemleştirmişlerdir. Kobanê’ye dönük saldırının geliştiği günlerde diğer iki cephede de şiddetli çatışmaların olduğunu biliyoruz.

Peki, çeteler Kobanê’ye kaç koldan ve nasıl girebildiler?

Kobanê’ye tek bir koldan sızma suretiyle girmiş değiller. Bir kol Sirîn’den hareket ederek YPG ile DAİŞ arasındaki sınırı tek tek araçlarla geçiyor. Sonra bir yerde buluşup önlerindeki Berxbotan Köyü kontrol noktasını imha ediyor. Burada 6 Asayiş üyesini şehit ediyorlar. Ardından ise bir grup katliam geliştirmek üzere köye dalarken, ana grup ise Kobanê’ye ilerliyor. Belirtildiği gibi ÖSO güçlerinin elbiselerini giyme, bayrağını açma ve benzeri bir görüntü altında oradaki Asayiş’e şüphe uyandırmayacak şekilde geçişi sağlıyorlar. Bu tabii ki güçlü bir istihbarata sahip olduklarını gösteriyor. Belli ki yandaşları oldukça istihbarat imkanı da sağlamışlar. İçlerinde 12 Kürdün ve şehri bilenlerin olduğu bilgisi vardır. Türkiye’den yürüyerek gelip katılanlarla birlikte bu kolun toplam sayısı 90’ı aşıyor. Belli ki aralarında çok büyük bir koordine var; Türkiye’den gelenler ile Sirîn’den gelenler rahatlıkla buluşup planlarını uyguluyorlar. Ayrıca beraberlerinde her türlü iletişim teknikleri olduğu da anlaşılmıştır.

İkinci kol ise Cerablus’tan kayıklarla nehri geçerek orada bulunan Şêxler Nahiyesi’ne saldırıyor. Bu basına fazla yansımadı ama esas büyük çatışma orada oldu. O nahiye boştur; halk yoktur, YPG güçleri vardır.

Yine diğer bir kol ise güneyden, Qarakozak, Mêjber ve Sepeta Ereban denilen köylerden ilerlemek istiyor. Buralarda da büyük çatışmalar yaşanıyor. YPG güçleri ilk gün çeteleri durduruyor ama ikinci gün daha kapsamlı bir saldırı gelişiyor ve YPG güçleri bir kademe geri çekilmek zorunda kalıyorlar. DAİŞ orada iki köyü ve bir tepeyi ele geçiriyor.

DAİŞ bu saldırıyla neyi amaçlamaktaydı? Bu amacına ulaşabildi mi?

Amaç, şehre giren grubun, Türkiye’den gelen ve kendisiyle cephane getirenlerle birleşerek önceden planlanmış bir tarzda önemli stratejik yerleri ele geçirmesidir. Bir grup hemen şehre hakim olan Miştenûr Dağı’na çıkıyor. Bir grup da sürekli almak istedikleri ama bir türlü alamadıkları sınır kapısına direk saldırıyor. Diğer gruplar da şehrin diğer önemli-stratejik yerlerini ele geçirmeye yöneliyorlar. Bu gruplar sokakta ilerlerken önüne çıkan kadın-erkek, yaşlı-genç kim varsa onları vurarak ilerliyorlar. Bununla amaçları toplumu korkutmak, ürkütmek ve halkın aynı gün şehri terk etmesini sağlamaktır. Çünkü şehri ele geçirmeyi arzuluyorlar. Bir kaç gün şehri ellerinde tutacaklar, Cerablus’tan çıkan kol ile Qarakozak’tan saldırıya geçen kol ise ilerleyerek Kobanê’ye ulaşacaklar. Plan budur. Böylece Kobanê ile Cerablus’u kendileri birleştirecekler; Reqqa’ya doğru ilerlemiş olan YPG güçlerinin arkasındaki Kobanê’yi ele geçirmiş olacaklar ve hem DAİŞ’in hem de Türkiye’nin ürktüğü bu tehlikeyi bertaraf etmiş olacaklar. Yani hem güçlerin muhtemel Cerablus’u alıp Efrîn’le birleşmesini önlemiş oluyorlar, hem de muhtemel Reqqa’ya ilerlemeyi de durdurmuş oluyorlar. Yani başarsalar, karşı gücün en stratejik cephesi olan Kobanê’yi hem de katliamla fethetmiş olacaklar. Onların bu kadar vahşi ve alçakça yönelmelerinin nedeni, bu amaca ulaşmak içindir. İnsanları korkutmak, ürkütmek ve korkuyu ortama salarak alana hakim olmaktır. Amaç budur.

Burada Kobanê halkının göstermiş olduğu metanet, cesaret ve direniş; yine YPG-YPJ güçlerinin sonradan da olsa müdahale ederek çok profesyonelce şehrin tümüne operasyon uygulayarak çeteleri dar noktalara sıkıştırmayı ve ardından da imha etmeyi başarması önemli bir sonuçtur. Şêxler’den gelenler Şêxler’in dışına ilerleyemedi. Onlar da YPG güçleri tarafından dün sabaha karşı saat 4 buçuk itibarıyla yok edildiler. Yine dün itibarıyla Qarakozak ve Mêjber’den ilerleyen güçler de tümüyle püskürtüldü. Aynı gün Kobanê’dekiler zaten etkisizleştirilmişti; bazı kaçan grupları da bir gün sonra etkisizleştirildiler. Bu kaçan gruplardan 7 kişi tekrar Türkiye’ye dönmüş. Bu da tespitli bir durum. Kısaca böylesine hem halkın kararlılığı ve cesareti; hem de YPG güçlerinin göstermiş olduğu performans sayesinde bu güçler amaçlarına ulaşamadılar, kendileri yok oldular. Ancak şu da bir gerçek ki güçlü bir istihbarata dayanıyorlar. Gerçekten de o zaman YPG güçleri şehirde yokmuş. Lojistikçi, cephaneci gibi hizmet işlerini yürüten bir kaç küçük birim varmış. Onlar hemen direnişe yönelmişler; bazıları şehit düşmüş. Tabi şehirdeki TEV-DEM kadroları ve halk da müdahale etmiş. Yani bir kez daha görüldü ki YPG gibi profesyonel bir güç olmazsa bile, halkın direngenliği karşısında bunlar fazla ilerleyemez. Yoksa bunların amacı sadece 230 kişiyi değil, binlerce kişiyi katletmedir. Bir kaç bin kişiyi katledip diğerlerini de aynı gün şehrin dışına atmayı hedeflemişlerdir. Fakat bunu başaramadılar. Bu saldırısıyla DAİŞ, bir kez daha YPG’den tarihin büyük şamarını yemiştir.

Peki Haseki ve Girê Spî’ye dönük saldırılar...

Reqqa’dan Girê Spî’ye dönük olarak başlattığı harekat da bozguna uğramıştır. Fakat şimdi Haseki’deki çatışma devam ediyor. Belli ki uzun da sürecek. Çünkü hem Irak’taki DAİŞ güçleri Haseki’ye takviye gönderiyor, hem de Palmyra’dan takviye geliyor. Belli ki DAİŞ Haseki’de ısrar edecek ve buradaki savaş gelişecek. Burada rejim güçlerinin de Haseki’de tuttuğu mevzileri savunamaması DAİŞ’e büyük kolaylık sağlıyor. Fazla direnmeden alanlarını bırakıyorlar ve böylece oradaki halkı zora sokmuş oluyorlar. Yine YPG güçleri de onların bulunduğu yere giremediği için savunma görevini yeterince yapamıyor. Böyle bir sorun ve karmaşıklık da var. Zaten şimdi aldığımız bilgilere göre Haseki kenti şu an itibarıyla çok karmaşık bir vaziyette. Güçlerin hepsi iç içe geçmiş. Belli ki burada yoğun bir çatışma ve direniş süreci gelişecek ama açık ki eğer YPG Suriye Devrimi yolunda ilerleyecekse ve DAİŞ’i bertaraf edecekse, ne olursa olsun Haseki’yi onlara bırakmaması ve onları oradan söküp atması gerekiyor. Bu çerçevede belli ki Haseki’de hesaplaşma devam edecek.

Sivillerin de hedef alındığı bu saldırıyı yapan çetelerin bir kısmının Türkiye’den geldiğini siz de belirttiniz. Bu yönlü çok ciddi bulgular olmasına rağmen AKP yetkilileri ve Cumhurbaşkanı bırakalım reddetmeyi, saldırı pozisyonuna geçmiş durumda. Bu konuda ne dersiniz?

Evet. Şimdi Erdoğan ve Türk devleti DAİŞ’le olan ilişkilerini inkar ediyorlar. Fakat şimdiye kadar DAİŞ ile AKP hükümetinin ilişkisini belgeleyen ve doğrulayan onlarca belge ve görüntü ortaya çıktı. Nisan 2015’te de halen ilişkilerinin sürdüğü Girê Spî’de ele geçen bir belgede açıkça görülüyor. Girê Spî’nin düşüşünden bu yana AKP yetkililerinin ve yandaş medyanın kullandıkları dil ve Rojava’ya karşı geliştirdikleri düşmanlık bu resmi tamamlıyor. Erdoğan, ‘hiç kimse bizi DAİŞ’le aynı parantez içinde gösteremez’ diyor ve gösterenlere de küfrediyor. Tamam da sen kendi kendini DAİŞ’le aynı parantez içine koymuşsun. Kimse seni koymamış. Çünkü Türkiye’yi DAİŞ’le aynı kefeye koyan kendisidir; başkası değil. AKP’nin Kürt karşıtlığı, Rojava düşmanlığı, Türkiye’yi bu biçimde dünyanın en vahşi, çağ dışı, faşist örgütüyle aynı parantez içine koymuştur. Elbette ki Türkiye halklarının geleceği böylece karartılıyor; Türkiye lekeleniyor ama bunun sorumlusu Erdoğan ve AKP hükümetidir. Bu bir iftira değildir. Somut olarak bu son katliama Türkiye’den gelen grupların da dahil oldukları yönünde bulgular var. DAİŞ Kobanê’de Mürşitpınar Sınır Kapısı’nı almak için iki araçla intihar saldırısı yaptı. Eğer sınır kapısını alsaydı kim bilir kaç grup daha geçerdi. Ama 4 kişilik bir timin kuzey tarafından gelip çatışmaya katıldığını ve Kobanê tarafına geçtiğini orada çatışanlar görmüşler. Belki geçip de görünmeyenler de olmuştur. Kaldı ki ölenler üzerinde yakalanan kimlik bu kişilerden bazılarının AFAD kamplarında kaldıklarını belgelemektedir. Bu bir.

İkincisi, resmi olarak Türkiye sınırı olan kısma yakın olan Kaniya Kurda Mahallesi’ne güneyden gelen çeteler geçmemişler. Oraya gelip katliam yapanlar Türkiye’den yürüyerek gelenlerdir. Şunu da söyleyelim: Türkiye işini istihbarati bir şekilde yapıyor ve sonuçta da üstlenmiyor. Türkiye’den araçla gelme yok; yürüyerek gelme var; cephaneyi getirme var. Kaniya Kurda Mahallesi’nde 50 kişi katledilmiş. Çoğu çocuktur. Bu katliamı yapanların Türkiye’den gelme ihtimali çok yüksektir. Çünkü başka bir yerden kimse oraya gelip de katliam yapamaz.

Şimdi Erdoğan ve AKP yetkilileri, Kürt siyasetçilerini ve bizleri suçlayacaklarına ve de sağa sola küfredeceklerine ellerini biraz vicdanlarına koysunlar. Küçük bebeklerin kafasını kesen, çoluk çocuk demeden herkesi biçen bu vahşi uygulama acaba kendi vicdanlarını sızlatmıyor mu, bunu düşünsünler. İktidara ve çıkara bağlanarak yüreklerini her şeye kapatan kişiler bunu düşünmeyebilir ama vicdanı olan herkesin Kobanê’de uygulanan bu vahşet karşısında mutlaka vicdanı sızlayacaktır. Çünkü savunmasız, sivil insanları bu biçimde hedeflemek kimsenin tahammül edebileceği bir şey değildir. Açık ki buna ortak olma durumu vardır. Yani bunu böyle reddederek ve sağı solu tehdit ederek değil, hatasından dönerek telafi etmeleri gerekiyor. ‘PYD DAİŞ’ten daha tehlikelidir’ diyen anlayış varlığını sürdürdükçe bu tür katliamlara ortak olma da yaşanır. Çünkü bu anlayış DAİŞ’in anlayışıdır. Kendi halkını savunan, öz savunmasını yapan, kendi bulunduğu köyü ve şehri savunan bir yapı ile bu vahşi çeteleri kıyaslamak mümkün değildir ama ondan da öte, ‘bu yapı çetelerden daha tehlikelidir’ demek açıkça bir Kürt düşmanlığıdır ve her şeyi göze alma durumudur. Kısaca AKP yetkilileri önce bu bindikleri attan inmeli, bu uğursuz siyasetten vazgeçmeli ve Kürt halkıyla düşmanlık değil dostluk yollarını aramalıdır. Nitekim Rojavalı tüm siyasetçilerin ve yetkililerin çağrıları da hep bu yöndeydi; Türkiye halkının esas istemi de budur. AKP’nin Suriye’deki siyasetinin çökmesinin tek nedeni Rojava düşmanlığına endekslenmiş olmasıdır.

Erdoğan bu saldırı sonrası yapmış olduğu açıklamalarda sık sık, ‘Suriye’nin kuzeyinde bir devlet kurulmasına ne pahasına olursa olsun müsaade etmeyeceğiz’ dedi. Erdoğan’ın bu sözlerini nasıl anlamak gerekiyor?

Bu söz Erdoğan’ın zihniyetini ve Türk devletinin yaklaşımını ele veren bir tutumdur. Oradaki insanlar çetelere karşı kendi yurtlarını savunuyorlar. Kendi çoluk çocuklarını savunmaya alıyorlar. Ortada bir devlet olmadan ziyade kendini savunma vardır. Ama DAİŞ yenildikçe bunlar rahatsızlıklarını ifade ediyorlar. Bu resmen DAİŞ’i sahiplenmedir; DAİŞ’in yenilgisine karşı tepkisini bu biçimde ifade etmedir. Bir de Kürt halkına ne kadar karşı olduklarını da göstermektedir. Orada bir kere bir devletten ziyade Kürt halkının öz yönetim biçimi olan kantonlar kuruluyor. Doğru; orada bir devlet inşa edilecek ama bu devlet Demokratik-Federal Suriye Devleti olacak. Girê Spî’nin alınmasının en önemli sonucu, artık demokratik Suriye mücadelesinin yolunun açılmış olmasıdır. Yani kimse orada ayrı bir devlet kurma durumunda değil. Bunu Erdoğan da çok iyi biliyor ama bunu böyle gösterip kendi müdahalesine gerekçe hazırlamış oluyor. Bütün suçlamalarını böylece kanıtlamaya çalışıyor. En önemlisi de Erdoğan’ın bu mezhepçi, El Kaide çizgisiyle bütünleşen politikasına karşı olup da Kürtlere karşı hassasiyeti olan bir takım milliyetçi çevreleri de arkasına toplamak istiyor. Yani böylece çökmüş olan kendi politikasını kurtarmaya çalışıyor. Gerçek şu ki çökmüş olan bu siyaseti kurtarmak artık mümkün değildir. Kısaca biraz önce de belirttiğim gibi bu bir düşmanlıktır ve Kürt halkının Rojava’da kendisini savunma ve kantonlarını kurmasına karşı düşmanlığını perdeleme sözleridir.

Bugün de yapılacak olan MGK’den bölgeye askeri müdahale yapılması kararı çıkacağı belirtiliyor. Bu karar ne anlama gelir? Böyle bir karar alınırsa Kürt halkının tavrı ne olur?

Karar almaları öyle kolay değil. Bölgesel ve uluslararası konjonktürel durum da var, dengeler konusu da. Türk devleti öyle her dilediğini yapamaz. Bu Türkiye’yi daha ciddi durumlarla karşı karşıya getirir. Ancak belli ki Erdoğan ve AKP, seçimdeki yenilgisinin temel nedeni olarak Kürtleri görüyor. Bunun için de Kürtlere ve Kürt Halk Önderliği Başkan Apo’ya karşı bir tutum içerisindedir. Özellikle de Kobanê direnişinden dolayı kaybettiğini düşünüyor. Bunun yüzden de bu faşist çetelere Kobanê’de büyük bir katliam yaptırarak öfkesini ve tepkisini boşaltmak istiyor. Ama şunu belirteyim: Erdoğan’ın Kürt düşmanlığı AKP’yi bitirecek bir sorundur. Şimdiye kadar Kürt düşmanlığında ısrar eden hiçbir siyasetçi başarılı olmamıştır. Çünkü Kürt toplumu bir hakikattir. Bu hakikate karşıtlık kişiyi bitirir. Diğer bir şey de Kürt Halk Önderi Başkan Apo, Erdoğan ve AKP’ye her zaman demokratik yolları önerdi. Kürt sorununun çözümünde, Rojava sorununa yaklaşımında, Türkiye meselelerine el atmada tek çözüm olarak Türkiye’nin demokratikleşmesi olduğunu hep söyledi; ısrarla bunu dayattı. Ama onlar bunda değil kendi anti demokratik tutumlarında ısrar ettiler. Onları bu hale getiren Kürt dostluğu değil Kürt düşmanlığıdır. Bu halden çıkmak istiyorlarsa düşmanlığa son vermeleri gerekir. Yani yanlış yoldalar. Düşmanlıkta bu biçimde derinleşmeleri onları daha fazla yanlışa sürükleyecektir.

Diğer bir şey de eğer bugünkü MGK toplantısında veya başka mercilerde Rojava’daki kantonlara müdahale kararını alırlarsa ve böylesi uğursuz bir yönelime girerlerse, bu müdahale Rojava’ya değil, tüm Kürt halkına karşı yapılmış bir müdahale olacaktır. Ha Kobanê’ye müdahale etmişsin, ha Amed’e müdahale etmişsin. Hiç farkı yoktur. Hele hele son 2-3 yılda Rojava ile Kuzey’in bu kadar duygusal bütünleşmesinin olduğu bir ortamda Rojava’ya müdahale etmesi karşısında Kuzey’in duracağını mı düşünüyorlar. Açıkça söyleyeyim: Eğer onlar Rojava’ya müdahale ederlerse biz de onlara müdahale ederiz; o zaman Türkiye’nin tümü bir savaş sahasına dönüşür. Türkiye yetkilileri bu konuda akıllarını başlarına toplamalı, halkımızın 6-7-8 Ekim’deki kalkışını unutmamalıdır. Halkımızın o büyük başkaldırısını, içinde geliştiği ortamı uygun görmeyen Önder Apo’nun ancak durdurabildiği iyi biliniyor. Açık ki bu halk böyle bir müdahaleye müsaade etmez. Eğer siz Kürtlerle birlikte ortak yaşamak istiyorsanız bu tür şeylerden uzak duracaksınız. Düşmanlığa son vereceksiniz. Artık son merhaleye gelinmiş bulunuyor. Böyle bir müdahale Türkiye’nin bir iç savaşa girmesi müdahalesi olur. Başka bir şey olmaz. Bunu tüm halkımız ve kamuoyu bilmeli; Türk devletini bu tür düşmanca girişimlerden vazgeçirtmek için herkes üzerine düşen sorumlulukların gereğini yerine getirmelidir. Hani siz, ‘Kürt kardeşlerim’ filan diyordunuz. Peki Rojava’daki 3 milyon Kürdün kendi kendini yönetir hale gelmesinden niye bu kadar rahatsız oluyorsunuz? Niye, ‘DAİŞ’ten daha tehlikelidir’ diyorsunuz? Niye Kobanê’deki bu katliam karşısında göstermelik kınama yaptınız ama aslında seviniyorsunuz? Bu katliamı gündemleştireceğinize, katliamı önleyen güçlere müdahaleyi tartışıyorsunuz. Demek ki siz de katliamdan yanasınız ve siz de bu katliamın içindesiniz. Şimdi diyor ki ‘DAİŞ’le ilişkimiz yok.’ Sözde ilişkin yok ama her tarafın ilişki halinde. Her tarafın aynı şeyi söylüyor. Bu kadar hedef göstereceksin ve bu kadar karşıtlık yapacaksın; katliam yaşanacak ama sen katliamı yapanlara değil katliamı önleyenlere karşı müdahale etmeyi tartışacaksın; bir de diyeceksin ki ‘ben DAİŞ’le birlikte değilim.’ Kimi kandırıyorsunuz! Gerçeğiniz açıkça ortada.

Kısaca böyle bir müdahale kararı Türkiye için stratejik bir karar olur, Kürt halkı için de yeni bir dönem başlamış olur. Biz bu konuda kimseye yalvaracak değiliz. Kendileri bilir. Yaparlarsa Kürt halkı olarak elbette bizim de yapacaklarımız olur.

Kobanê saldırısında YPG üyesi olan 60 yaşındaki Sinoplu Rıfat Horoz (Karker Kobanê) da yaşamını yitirdi. Rıfat Horoz’un anısına neler belirtmek istersiniz?

Evet, biz de 60 yaşındaki değerli insan, büyük enternasyonal Karker Kobanê (Rıfat Horoz)’nin DAİŞ’in bu vahşi saldırısına karşı direniş esnasında şehit düştüğünü büyük bir üzüntüyle duymuş bulunuyoruz. Rıfat Horoz’u Kobanê direnişinin en zor dönemlerden geçtiği bir aşamada işini gücünü bırakarak Pirsûs’a gelip oradaki direnişe katıldığı süreçte basına dönük yaptığı açıklamalardan tanımış olduk. Bu yönüyle kamuoyuna mal olmuş bir kişiliktir. O yaşına rağmen büyük bir emekçi, bir enternasyonal, bir demokrat, Türk halkının yüz akı, kardeşliğin sembolü olan bir kimsedir. Rıfat Horozlar gibi Kürt halkının mücadelesiyle dayanışma içerisinde bulunan yiğit ve değerli insanları gördükçe ve tanıdıkça, kardeşlik duygularımız daha fazla kamçılanmış oluyor. Aslında bütün bu yolda yürüyen yoldaşlar, Kürt-Türk halkları arasındaki kardeşlik bağlarını perçinleyen Kemal Pirlerin ve Haki Karerlerin takipçileridir.

Rıfat Horoz da Karadenizli bir kişi olarak bu Karadenizli iki devrimci önderin de büyük takipçileri haline gelmiş bir kişiliktir. O bizim bir şehidimizdir. Onun anısı, halkların özgürlük, kardeşlik ve demokrasi mücadelesinde yaşatılacaktır. Bu vesileyle bu değerli enternasyonal insanın, yoldaş Rıfat Horoz’un ailesine ve tüm Türkiye halkına başsağlığı diliyorum. Rıfat Horozların büyük bir emek ve yiğitlikle sergilemiş olduğu bu ulvi insani duruş, halkların özgürlük ve demokrasi mücadelesinde kararlılıkla yürümede, halkların kardeşliğini ve demokratik ulus perspektifini uygulamada büyük bir güç kaynağı olacaktır. Rıfat Horoz’un Pirsûs’ta sergilemiş olduğu sivil direniş ardından, orayı bırakarak Kobanê’ye gelip hizmet etmesi ve Kobanê halkıyla dayanışması; adını da ‘işçi’ anlamına gelen ‘Karker’ ve ‘Kobanê‘ koyması çok değerli ve asil bir insani tutumdur. Bu değerli tutumu saygıyla selamlıyor, bir kez daha büyük insanlık duruşunu anıyorum. Rıfat Horoz’un Türk halkıyla Rojava halkı arasında kardeşliğin sembolü olmasını diliyorum. Umarım mücadelede böyle bir sembol olma doğrultusunda tüm güçler ve tüm devrimci, demokrat, enternasyonal insanlar üstüne düşen sorumluluklarının gereğini yapacaktır. Böylesine değerli, yüce ve saygın duruşlara karşı bizlerin de sorumluluğumuz ve borcumuz vardır. Bu değerli insanlara karşı insanlık borcumuz vardır. Onların çizgisinde yürümeyi ve arzu ettikleri büyük özgürlük yürüyüşünü, demokratik kardeşleşmeyi gerçekleştirmek için daha fazla çaba içinde olacağımızı ve Rıfat Horozları bu biçimde yaşatacağımızı önemle vurgulamak istiyorum.

Kobanê’deki son direniş dalgasında 233 sivilin yanı sıra 15 YPG ve Asayiş üyesi yaşamını yitirdi...

Bu son Kobanê direnişinde çok sayıda değerli insan şehit düşmüştür. Direniş sürecinde büyük bir kahramanlıkla direnen 7 YPG militanı 8 Asayiş üyesi şahadete ulaşmıştır. Bunlar bütün Kürdistan halkının kahraman şehitleridirler. Bu şehitlerin ailelerine ve Kürdistan halkına başsağlığı diliyorum. Onlar Kobanê’de büyük bir katliamın önüne geçen kendilerini siper eden Kürdistan halkının fedaileri ve büyük kahramanlardır. Yine aldığımız bilgilere Suriye Kürtleri Sol Partisi Politbüro Üyesi Îsmail Xelîl Kinco da şehit düşenler arasındadır. Orada şehit düşen insanlarımız, değerli insanlardır. Hepsinin bu uğurda sarf ettikleri çabayı, sergiledikleri direnişi biz kendi mücadelemiz için de bir emir ve talimat olarak görüyor, bütün bu insanların ailelerine başsağlığı diliyoruz. Onların direnişleriyle bize bıraktığı mesajlarını doğru algılayacağımızı ve anılarını mücadeleyi yükselterek yaşatacağımızı bir kez daha vurgulamak istiyoruz.

 Kobanê’yle denk gelen günlerde yine DAİŞ tarafından Tunus ve Paris’te de saldırılar düzenlendi. Bunlar için ne belirtirsiniz?

Bu katliamları da şiddetle kınıyor, yaşamını yitirenlerin ailelerine ve Tunus ile Fransız halkına başsağlığı diliyoruz. Açık ki bu insanlık düşmanı çeteler, tüm insanlık için büyük bir tehlikedir. Bunlara karşı verilen mücadele de bir insanlık mücadelesidir. Tabii bu uluslararası mücadelenin daha da güçlü verilmesi gerekiyor. Kürdistan Özgürlük Hareketi ve Kürt halkı olarak bu insanlık mücadelesinde üzerimize düşenleri yerine getireceğimizi belirtmek istiyorum.

‘ACİL GÖREV ÖNDER APO’NUN ÖZGÜRLÜĞÜNÜN SAĞLANMASIDIR’

Kürdistanî kurum ve kuruluşların son dönemde Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın özgürlüğüne dönük başlatmış oldukları kampanyalar var. Bu kampanyalar hakkındaki mesajınız nedir?

Mücadelemizin gelip dayandığı bu noktada en önemli konu ve acil görev, Önder Apo’nun özgürlüğünün sağlanmasıdır. Bu amaçla yola çıkmış, kampanyayı başlatmış, buna katılan veya daha katılacak olan tüm kurumları ve çalışanları saygıyla selamlıyorum. Özellikle gençliğin ve kadının öncülüğünde gelişen bu süreçte, Önder Apo’nun özgürlüğünü hedefleyen etkinliklere tüm halkımızın ve tüm kurumların bütün güçleriyle katılmaları çağrısını yapıyorum.

Özellikle Kuzey’de ve tüm Kürdistan’da halkımızın temel gündemi Önder Apo’nun özgürlüğü için mücadele olmalıdır. Önder Apo özgürleşmeden Kürt halkının özgürleşmeyeceği bilinen bir husustur. Özellikle de 7 Haziran seçimlerinde elde edilen siyasal zafer ve yine Rojava’da sağlanan başlarılar ardından; halkımızın mücadelesinin yükseliş kazandığı ve artık zirveyi yaşadığı bu aşamada Önder Apo üzerindeki tecridin kaldırılmasını istemek, sürece cevap olamayacak bir istemdir. Tecridin kaldırılması değil, Önder Apo’nun özgürleşmesi ancak sürece cevap olacaktır. Bu seçim ve diğer başarıların sağlanmasından önceki söylemlerin ve isteklerin bugün için bir geçerliliği yoktur. Gelinen noktada tek bir istem ve tutum doğru olacaktır. O da Önder Apo’nun özgürlüğü tutumudur. Önder Apo’nun özgür bir biçimde müzakerelere dahil olmasını istemek, dönemin en devrimci ve olması gereken mücadele amacıdır. Biz artık hareket ve halk olarak bu kadar değer yaratmış olan Önder Apo’nun Türk devletinin zindanlarında tutulmasını kabul etmiyoruz, bunun artık sona ermesi gerekir. Eğer Türk devleti Kürt halkıyla birlikte yaşamak istiyorsa ve parçalanmak istemiyorsa, halkımızın bu istemini dikkatle ele almak ve Önder Apo’yu özgürleştirmek durumundadır. Önderliğimiz zaten 17 yıldır zindandadır. Orada rehin tutulma sürecine son verilmelidir. Unutulmamalı ki rehin tutulan Önder Apo şahsında tüm Kürt halkıdır. Önder Apo orada rehin haldeyken, biz hiçbir biçimde Türk devletiyle bir arada barış içinde yaşayamayız. Gelinen noktada bu kesin bir olgudur.

Bununla birlikte tecrit özünde bir savaştır. TC devleti, 3 aydır kendi oluşturduğu hukuku ve haklara ilişkin kanunları çiğnemektedir. Türkiye’de rehin tutulan ve tutuklanan bir kişinin çeşitli hakları vardır. Ailesiyle ve avukatlarıyla görüşme hakkı da bunların önde gelenlerindendir. Bu haklar ancak savaş, vb. olağanüstü durumlarda askıya alınabilir. Mevcut durumda Türk devleti, Önderliğimiz için kendi kanunlarının hepsini askıya almıştır. Bu bize karşı bir savaş kararıdır. Biz de hareketin yönetimi olarak bu durumu gündemimize almak ve tartışmak durumundayız. Nasıl ki dediniz ya, ‘onlar Suriye’ye, Rojava’ya müdahaleyi tartışıyorlarmış’; biz de Önderliğimize karşı yapılan bu hukuk ve insanlık dışı uygulamaları tartışmak durumundayız. En acil konu budur. Ve biz Önder Apo’nun özgürlüğüne kilitlenmiş olan HPG güçlerini daha fazla tutamayız. Bizim de üzerimizde baskı vardır: “Madem ki daha önceden ilan edilmiş, ‘Önderliğimiz üzerindeki tecrit bir savaş gerekçesidir’; o zaman niye savaşmıyoruz!” diye bir dayatma vardır. Nihayetinde bizim bunu tartışmamız, gündemleştirmemiz ve acilen bir sonuca bağlamamız gerekmektedir. Yani bu biçimde duyarsız bir durumun sürdürülmesi tarafımızdan kabul edilemez bir tutumdur. Kürdistan gençliğinin öncülüğünde Önderliğin özgürlüğü için başlatılan kampanya çok yerinde ve isabetli bir tutumdur; barışçıl demokratik bir kampanyadır fakat konu daha da acil bir hal aldığından dolayı hareket ve gerilla olarak bizim de devreye girmemizi gerektiren durumlar söz konusudur. İşte biz bunu tartışıyoruz.

Devletin bu uygulaması bir düşmanlıktan mı kaynağını alıyor; yoksa siyasi bir tutum mudur?

Siz Önder Apo’nun sayesinde son 3 yıldır Türkiye’yi yönetiyorsunuz, onun sayesinde bu istikrarı ve asayişi sağlıyorsunuz. Önder Apo olmasaydı, 2012 yılının sonunda bu savaşı durdurmaya ve ateşkesi geliştirmeye dönük yeni süreci geliştirmeseydi, şimdi Türkiye’de taş üstünde taş kalmazdı ve AKP çoktan iktidardan düşerdi. Tüm AKP yetkilileri bilmeli ki Önder Apo’ya karşı aldıkları bu gayrı insani tutum, her şeyden önce bir nankörlüktür. Önder Apo, Kürt halkına karşı sorumluluklarının gereklerini yerine getirdiği kadar, Türkiye halklarına karşı da sorumluluklarının gereğini yerine getirmiştir. Türkiye halklarını bir arada yaşatmak, bunun için gereken ideolojik, teorik ve siyasi zemini oluşturmak, yine savaşın daha da ilerlememesi, tahrip edici düzeye gelmemesi için, ateşkeslerle bunun önünü almak gibi en değerli çabaları ve emekleri sergileyen Önder Apo’ya karşı bugünkü tutum gayrı insanidir, nankörlüktür ve esasen Önderliğimizin halen içeride tutulması da kabul edilemez bir durumdur.

Dolayısıyla Önderliğin özgürlüğü için Türkiye’yi seven, Türkiye’de demokrasiden, birlikten ve kardeşlikten yana olan herkesin çaba göstermesi gerekmektedir. Önder Apo’nun esaret altında tutulması sorunu, artık sadece PKK’nin bir sorunu değildir ve sadece Kürt halkının da bir sorunu değildir. Tüm Türkiye halklarının bir sorunudur ve tüm Türkiye halklarının öz temsilcileri, bu sorumluluğun bilinciyle hareket etmeli, Türk devletinin bu biçimdeki politikasına karşı mücadele ederek artık buna son verilmelidir. Biran önce Önder Apo’nun özgürlüğü temelinde müzakerelere başlanmalı, gerekli komisyonlar kurulmalı, tahkim edilmiş ateşkes için gerekli şeyler yapılmalı, yine Rojava’ya karşı düşmanlığa son verilmelidir. Kürtlerle gerçek anlamda kardeşlik ve dostluk böyle gelişebilir. Türkiye, içinde yaşadığımız 1-2 haftada ya bu yola girecek ya da savaş hükümetiyle karşımıza çıkacak. Eğer savaş hükümetiyle karşımıza çıkarsa, hem Rojava’ya hem de Kuzey’e karşı politikasında ısrar ederek şiddeti dayatmış olacak ki o zaman biz de üzerimize düşeni yapmak durumunda kalacağız. Seçeneklerimiz vardır; seçeneksiz değiliz ama öncelikli seçeneğimiz Demokratik Ulus perspektifidir, halkların bir arada yaşama seçeneğidir. Buna gelinmezse biz de diğer seçenekleri tercih etmek durumunda kalırız. Bunu herkesin bilmesi gerekmektedir.

Son olarak belirtmek istedikleriniz nelerdir?

Evet. Bugün 29 Haziran; Şêx Sait ve 46 arkadaşının TC devleti tarafından idam edilişlerinin 90’ıncı yıldönümü. Bildiğiniz gibi 29 Haziran 1999’da Türk devleti Önderliğimiz hakkında da idam kararı verdi. Bu açıdan 29 Haziran günü önemli bir gün. Bugün şehit edilen Şêx Sait ve yanındaki tüm değerli insanları büyük bir saygıyla anıyorum. Onların anılarını yaşatmanın bir gereği olarak kurulmuş olan hareketimiz, bu topraklar üzerinde şehit düşen bütün kahramanların vasiyetini yerine getirecektir.

Yarın ise 30 Haziran; Önder Apo’ya ve hareketimize dönük saldırılar karşısında Zîlan (Zeynep Kınacı) yoldaşın Dersim’de gerçekleştirdiği fedai eylemin 19’uncu yıldönümü.

2 Temmuz ise Sivas Madımak Oteli’nde çok değerli Alevi aydın ve sanatçıların yakılarak katledilişinin 22’inci yıldönümü.

Bu vesileyle fedai-komutan Zîlan yoldaş şahsında Kürdistan’ın özgürlüğü ve Türkiye’nin aydınlık geleceği uğruna canını veren tüm kahramanları ve yürekli insanları anıyorum. 2 Temmuz Sivas Şehitleri başta olmak üzere bütün şehitlerimizin anısını, halklarımızın özgürlük mücadelesini başarıya taşıyarak ve aydınlık yarınları kurarak yaşatacağımızın sözünü bir kez daha veriyor ve tüm halkımızı selamlıyorum.