Yol oldukça uzun. Varış noktası bir gerilla mekanı. Güneş tepeden vuruyor. Heci, kuryelik yapıyor. Önden yürüyor. Bir ara arkasına dönüp bakınca kendisi kadar hızlı yürümediğimizin farkına varıyor. Gerilla Heci susuzluktan kuruyan dudaklarımızı görünce koşup su getiriyor ve bize su uzatıyor.

Heci, Arap bir gerilla. Şengalli. Gerillaya 2016’da katılmış. DAİŞ’in Şengal’e saldırısından hem kendisi hem de ailesi etkilenmiş. Yol boyunca ara ara sohbet etme imkanımız olsa da henüz hakkında pek bir şey bilmiyorduk.

Sonra Şengal’de ailesinin nasıl etkilendiğini ve o anları anlatmaya başladı. Her lafa başladığında gözleri doluyordu. Yoğun bir uğraş sonucunda ancak bir iki fotoğraf çekilmesine izin verdi.

Bu yol sürecinde birçok gerillanın farklı yaşamlarını tanıma imkanımız oldu. Her biri farklı saldırıların tanığı olmuş, farklı gerekçelerle katılmıştı ama hepsinin ortaklaştığı bir nokta vardı; faşizme ve sömürgeciliğe karşı mücadele etmek. Son dönemlerde özellikle Arapların katılımında artış olmuştu. Heci de onlardan biriydi.

PKK saflarına, DAİŞ’in saldırılarına karşı mücadele etmeye gelmişti. PKK’nin kendisi için büyük bir umut olduğunu söylüyor. “İnsanlığa zarar verenlere karşı savaşmak istiyordum. Bunun tek yeri PKK’dir. Ben de PKK’ye katıldım. Bundan sonra da faşizmle mücadele etmek için tüm gücümle savaşacağım.”

Ortadoğu ve Kürdistan’a yönelik büyük bir saldırı olduğunu belirten Heci, Arap gençlerine şöyle sesleniyor: “Bu saldırıya karşı savaş verecek tek yer PKK’dir. Arap gençleri PKK’ye katılmalılar. PKK’nin yoldaşlığını, insanlığını görmeli ve yaşamalılar.”