Yağız, üç ay 17 gündür süresiz-dönüşümsüz açlık grevinde. 107 günlük açlık grevi, bir kişinin sağlık durumunun ne durumda olduğunu anlatmaya yetiyor. Bir gün veya bir kaç günden değil, yaklaşık 2.570 saatten bahsediyoruz. Tüm hücreler bu durumdan etkileniyor. Bu etkileşim sadece bedeniyle sınırlı değil, yakınları, çevresi ve bir toplumu da etkiliyor.

Son haftalarda daha da bitkin düştü. Yataktan kalkmakta son derece zorluk çekiyor. Günün çoğunu artık yatakta geçiriyor. Arkadaşlarının yardımıyla kalktığında bile bu kez kırılganlaşan bedeni nedeniyle oturmakta da sıkıntı yaşıyor.

Geceleri onu terk etmeyen ağrıları var. Uyumasını engelliyor. Gün geçtikçe ağrıları şiddetleniyor. Sağlık sorunları bunlarla da sınırlı değil, görme ve duyma yetisi de her geçen gün azalıyor.

Nasır Yağız 20 Kasım’da açlık grevine başladı. HDP Milletvekili Leyla Güven’den sonra en uzun süredir açlık grevinde olan Yağız, erken uyanıyor, geç yataktan çıkıyor. Ziyaretçileri ile mümkün olduğu kadar iletişim kurmaya, onlara amaçlarını anlatmaya çalışıyor.

Yağız diğer açlık grevi eylemcileri ile de sık sık iletişim kurmaya çalışıyor. En son Strasbourg’da grevde olan 14 direnişçiden Gülistan İke ile görüntülü bir görüşme yaparak, görüş alışverişinde bulundular, birbirlerine güç ve moral oldular.

Ziyaretler de eksik olmuyor. Ziyaretçilerini karşılayabilmek için, yoldaşlarının yardımıyla ayağa kalkmaya çalışarak, yanlarına gidiyor ve durumlarını soruyor. Yağız, her seferinde bu direnişin önemini ve kararlılığını anlatıyor. Bunu yaparken hiçbir zaman direnişteki diğer yoldaşlarını unutmuyor.

Her seferinde Leyla Güven’i, Strasbourg’u, cezaevlerini ve diğer ülkelerde devam eden süresiz-dönüşümsüz açlık grevlerini hatırlatıyor. Eylemlerinin ölüm için değil, yaşamak ve yaşatmak için olduğunu söyleyen Yağız, bu direnişin başarıya ulaşacağı konusunda umutları ve inançlarının büyük olduğunun altını çiziyor.