Ön ölçümlere göre, 2021 yılı son üç yıl kadar sıcak geçmedi, ancak bu, uzun vadeli önemli ısınma eğilimini değiştirmiyor. Dünya Hava Durumu Örgütü'nün (WMO) Glasgow'daki Dünya İklim Konferansı'nın başlangıcında bildirdiğine göre, bu yıl muhtemelen yakın tarihteki en sıcak yedi yıldan biri olacak. Bu yıl, birkaç yılda bir meydana gelen La Niña hava olayının başlangıçta bir soğutma etkisi oldu.

Eylül ayının sonuna kadar yapılan ölçümlere dayanarak WMO, bu yıl 1850'den 1900'e kadar olan seviyenin 1.09 derece üzerinde bir küresel ortalama sıcaklık varsayıyor. Şu ana kadarki en sıcak yıl, artı 1,2 derece ile 2016 oldu. 2019 ve 2020 de büyüklük sırasına göreydi. Ancak, üç yıl arasındaki farklar o kadar azdı ki bir sıralama yapmak mümkün değil. WMO, her zaman dünya çapındaki ölçüm istasyonlarından gelen verilerin ortalamasını hesaplıyor.

Daha sık ve aşırı hava olaylarına katkıda bulunan iklim değişikliğinin sonuçları birçok yerde hissedildi: Kayıtlar başladığından beri ilk kez Grönland buz tabakasının en yüksek noktasında, kar yerine yağmur yağdı. ABD’nin batısı ile Kanada'da, bir sıcak hava dalgası bazı durumlarda önceki rekorların altı derece üzerine çıkan sıcaklıklara neden oldu. Tunus, Sicilya, İspanya ve Türkiye, Akdeniz çevresinde sıcaklık, rekor kırdı. Ayrıca yıkıcı orman yangınları da vardı. Çin ve Avrupa'da - örneğin Kuzey Ren-Vestfalya ve Rheinland-Pfalz'da - şiddetli yağmurlar ve sel oldu. Güney Amerika, iki yıl üst üste şiddetli bir kuraklık yaşadı.

DENİZ BUZU MİKTARI TEMMUZ’DA HİÇ OLMADIĞI KADAR DÜŞÜK

Rapora göre deniz seviyesinin yükselmesi 2013'ten bu yana hızlanıyor ve bu yıl yeni bir zirveye ulaştı. 1993 ve 2002 yılları arasında yıllık artış 2,1 milimetre, 2013 ve 2021 yılları arasında 4,4 milimetre idi. Deniz seviyesindeki yükselme, eriyen buzullardan ve ısınma nedeniyle tuzlu suların genişlemesinden kaynaklandı. 

Kuzey Kutbu'nda, Temmuz ayı başlarında deniz buzunun boyutu, ölçüldüğünden beri hiç olmadığı kadar düşüktü. 2021'in batı Kuzey Amerika'daki sıcak ve kurak yazı, büyük buzul buz kayıplarına neden oldu. Kütle, 2015'ten 2019'a, 2000'den 2004'e göre neredeyse iki kat daha hızlı küçüldü.

Arktik Okyanusu'ndaki Laptev Denizi ve Beaufort Denizi'nde, Ocak'tan Nisan'a kadar güçlü ila aşırı deniz ısı dalgaları vardı. Ayrıca denizler asitleniyor.

WMO'ya göre, açık okyanusların yüzey pH değeri, şu anda en az 26 bin yıldır olduğu kadar düşük. Bu, okyanusların iklime zarar veren CO2 depolama yeteneğini azaltıyor. 

Tahminlere göre, okyanuslar şimdiye kadar yıllık insan kaynaklı CO2 emisyonlarının yüzde 23'ünü emdi. 

WMO, yıkıcı sonuçlara atıfta bulunuyor: Kuraklık ve sel, milyonlarca insanın mahsulünü ve dolayısıyla geçim kaynaklarını kaybetmesine neden oluyor. Açlıktan ölenlerin sayısı artıyor. Milyonlarca insan yaşanılmaz bölgelerden göç ediyor.