1990larda ucuz ve basit üretimi nedeniyle yaygınlaşan plastik kullanımı 30 yıl içinde okyanuslardaki doğal yaşamı tehdit eder hale geldi. Okyanusların en derin noktalarından Antarktika buzullarına kadar yayılan plastik atıklar doğada son derece yavaş çözüldüğünden doğaya ciddi zararlar veriyor.

Okyanuslara ulaşan platik atıkların büyük bir çoğunluğu karadaki insan faaliyetlerinden geliyor. Gıda paketlemesi, poşet üretimi başta olmak üzere birçok alanda kullanılan plastikler çöp tesislerinden nehirlere salınıyor ve buradan okyanuslara ulaşıyor. Geri kalan plastik atıklar da ticari balıkçı tekneleri tarafından denizlere bırakılıyor.

Plastik atıklardan kasıt sadece büyük, gözle rahatça görülen parçalar değil; mikroplastikler de ciddi bir tehlike oluşturuyor. Örneğin kıyafetlerimizin büyük bir çoğunluğunda büyüklüğü 5 milimetreden küçük plastik parçalar bulunuyor. Sadece bir defa çamaşır yıkamamızla 700 binden fazla mikroplastik fiber kanalizasyona karışıp denizlere ulaşıyor.

Araçların kullandıkları lastiklerden havaya karışan ve yola yapışan plastik parçaları da okyanuslara kadar gidiyor.

Bu parçalar küresel alanda olağandışı bir şekilde yayılmış durumda. Öyle ki izlerine hiçbir insan faaliyetinin bulunmadığı en ıssız okyanus tabanlarından Antarktika buzullarına kadar her yerde rastlanabiliyor.

Birlemiş Milletler verilerine göre 800’den fazla canlı türü denizlerdeki atıklardan etkilenmiş durumda. Araştırmacılar plastik atıkların daha yoğun olduğu bölgelerde yaşayan deniz kaplumbağalarının daha fazla ölüm riskiyle karşı karşıya olduğunu, deniz kuşlarının yüzde 60’ının plastik parçaları yuttukları ve sağlıklarının etkilendiğini tespit etti.

Artan oranda balık türünün de organizmasına plastik girdiği için insanlar her hafta 5 gram kadar plastik tüketiyor. Bu da her hafta bir kredi kartı büyüklüğünde plastiği yemeniz anlamına geliyor.