İnşaat işçileri geçinemiyor
Yıllardır inşaat sektöründe çalışan işçiler, “Evimize ekmek götürmekte zorlanıyoruz. Gelecekten hiçbir umudumuz yok” dedi.
Yıllardır inşaat sektöründe çalışan işçiler, “Evimize ekmek götürmekte zorlanıyoruz. Gelecekten hiçbir umudumuz yok” dedi.
Bugün 1 Mayıs... İşçiler Türk devletinin savaşa yaptığı yatırımların yol açtığı ekonomik krizi iliklerine kadar yaşıyor. Karın tokluğuna çalışan işçiler, evlerine ekmek götürmekte zorlanıyor.
İnşaat sektöründe günlük yevmiyelerle çalışan işçiler, bir yandan çalışma koşullarının ağırlığını yaşarken diğer yandan da lüks daireler inşa etmelerine rağmen evlerinin kiralarını ödemekte güçlük çekiyor.
ARTIK HİÇBİR ŞEY ALAMIYORUZ
İşçilerden Kemal Deveci, her gün çalıştıklarını ancak diğer günü düşünmeden de uyuyamadıklarını belirtti. Deveci, şöyle devam etti: “Eve nasıl yağ ve şeker alacağımızı düşünmekten alamıyoruz kendimizi. Örneğin bir yıl önce yevmiyelerimizle birçok şey alabilirken, son zamanlarda artık hiçbir şey alamıyoruz. Sürekli borç ederek aybaşını getirmeye çalışıyoruz. Son 3-4 ayda geçim gerçekten çok zor. Dört tane çocuğum var, hepsi de okuyor. Onlar da bizim gibi inşaatlarda sürünsün istemiyorum.”
HER GÜN İŞ OLMUYOR
Çalışma koşullarının iyi olmadığına dikkat çeken Remzi Yıldız ise şunları anlattı: “32 yıldır inşaatlarda çalışıyorum. Buna rağmen henüz sigorta günlerimi tamamlamış değilim. Üç çocuğumu okutuyorum ve ekonomik olarak çok zorlanıyorum. Çünkü her gün zamlar oluyor ama emeğimizin karşılığında bir ilerleme olmuyor. Zengin zenginleşmeye devam ederken, yoksullar da iyice yoksullaşıyor. Artık evde de huzurumuz kalmamış. Çocuklarımızla sürekli tartışıyoruz. Yokluktan anlamıyor ve kabul etmiyorlar. Eskiden aldığımız yevmiyelerimizle bir teneke yağ, un ve şeker alabiliyorken şimdi ise hiçbir şey alamıyoruz. Bir günlük yevmiyemle evimin ihtiyaçlarını karşılayamıyorum. Kaldı ki biz bir ayın tüm günleri de işe gelmiyoruz. Hangi gün iş olursa o gün geliyoruz.”
EVİMİZİ GEÇİNDİRMEYE YETMİYOR
15 yıldır inşaatlarda çalıştığını söyleyen Vedat Fiktan, bugüne kadar hiçbir birikiminin olmadığını vurgulayarak, “Yıllardır kiradayım. Onca yıldır çalışıyorum ama hiçbir birikimim yok. 5 tane çocuğum var, onları okutacak gücüm de yok. Çünkü yevmiyelerimiz evimizi geçindirmemize bile yetmiyor. Kira ve faturaları ödedikten sonra açlık sınırında yaşamış oluyoruz” diye konuştu.
ÜÇ KİŞİ BİR AİLEYİ GEÇİNDİREMİYOR
Alişer Akgün de yıllardır inşaatlarda çalıştığını ve çalışma koşullarının hiç iyi olmadığını söyleyerek, şunları paylaştı: “Aldığımız yevmiyelerle sadece günü kurtarıyoruz, bir birikim yapma şansımız hiç yok. Güncel ekonomiyi siz de takip ediyorsunuz. Evde üç kişi çalışmamıza rağmen geçimimizi sağlayamıyoruz. Eskiden bir kişi bir aileyi geçindirebilirken, şimdi üç kişi bir aileyi geçindiremiyoruz.”
GELECEĞE DAİR UMUDUMUZ YOK
15 yıldır bu sektörde çalıştığını ama dikili bir ağacının olmadığını kaydeden Servet Çelebi ise şunları dile getirdi: “O kadar yıldır çalışıyorum ama elde var sıfır. 6 çocuğum var ve hepsi de okula gidiyor. Günlük 200 lira yevmiye alıyoruz ama o para hiçbir derdimize deva olmuyor. Bu kriz, evdeki ilişkilerimizi de etkiliyor. Bir teneke yağ neredeyse bin lira olmuş. Kış aylarında zaten ayın yarısı ya çalışabiliyoruz ya çalışamıyoruz. Bu da aylık 3-4 bin lira yapıyor. Çok kötü durumdayız. O yüzden de geleceğe dair hiçbir umudum yok.”