Devrime yürüyordu Aryana

Gerilla Aryana, ömrüne çok hayat sığdırdı. Yollarla beraber değişecek, yollarla beraber yenileneceğim” diyerek yürüdü, yürüdükçe yeni yollar keşfetti.

Kürdistan’ın birçok kahramanını, dağların eteklerinde yeni yaşamı kurmaya çalışan sosyalistlerini, devrimcilerini günlükleri üzerinden tanıdık, tanıttık. Belki de dağların özgür patikalarında hiç karşılaşmadığımız Özgürlük Hareketi’nin şehitlerinden olan Şehid Aryana Baran’ı (Yasemin Maç) da o zaman tanıdım.

Güncesini okudukça okumak, okudukça daha da onu yaşamsal kılacağının görüşüne varırsınız.

Şehid Aryana Baran, yaşadıklarını nasıl kaleme alacağının sorgusuyla meşgul ediyordu fikir ve duygularını. Şunları bırakmıştı gerisinde: “PKK yaşamından önce yaşadığım ama asla anlam derinliğini yakalayamayacağım, önemine varamayacağım bir yaşamı yaşadım. Fakat bu 20 yıllık PKK yaşamım boyunca yaşadıklarımın hiçbir şeyi, hiçbir anı değersiz ve anlamsız değildi. Değersiz dediklerimin bile mutlaka bir anlamı olmuştu. Çünkü onlardan da bir şeyler öğrenmiş ve ulaştığım anlamlar olmuştu. İnanıyorum ki bilinçli yaşanılan anlamlıdır. Bunun içinde hata, eksiklik yetersizlikler olmuş olsa bile kazandırdığı çok şey olmuştur. İyi de bunca değeri yüksek, bunca anlamı büyük yaşanmışlıkları nasıl ölümsüzleştirip yaşatacağım? Ben nasıl da bunca güzelliği yaşamış olduğumu anlatacağım. Nasıl inandıracağım insanları bu dağlarda altın değerinde bir hazinenin olduğuna. Az değil yaşadıklarım, bunca yaşanılanı anlatabilseydim, diyorum. Tabii yaşadıklarım başkası için bir şey ifade etmeyebilir. Önemli olan benim yaşadıklarıma yüklediğim anlamdır. Yaşadıklarım…yaşadıklarım…yaşadıklarım….”

HİLVAN’DAN RUSYA’YA, ORADAN DAĞLARA

Peki ama kimdi Aryana Baran, nerede doğup hangi topraklarda demlemişti yürek oluşumunu? Nerede, ne zaman ölümsüzlerin katıldığı o köprüden geçip kervana dahil olmuştu?

Gerilla Aryana Baran devrimciler için direnişin tohumlandığı ay olan Mayıs’ın 15’inde doğdu. Urfa’nın Hilvan ilçesinde, yurtsever bir ailede, devrimcilik kültürüyle büyüdü. İşgalci, faşistlerin baskısı sonucu soğukluğun vatanı olan Rusya’ya göç etti. Yasemin adındaki genç kadın, buz gibi bir beyazlığın ülkesinde bile Ortadoğu’daki sıcaklığın sarısını hissetti. Önder Apo’nun 1999’da esaret altına alınmasıyla Kürdistan dağlarına adım atmaya karar verdi,0 Kürdistan dağlarına geldi.

Kürdistan dağlarını çok seven Yasemin, “Aryana” ismini seçti kendine. Arkadaşları sürekli onu “Rus Aryana” olarak çağırdı.

YOLLARLA BİRLİKTE YENİLENMEK

Gerilla Aryana, dağlarda en çok yolu sevdi, yolları sevdi. Günlüğünden de “Yollarla beraber değişecek, yollarla beraber yenileneceğim” demişti. Sonrasında yazdıkları da onun yolu, yolun getirdiği zorlukları, yoldaki oluşumu sevdiğini daha da kavradım.

İşte şöyle yazmıştı: “Ne kadar anlatmaya çalışsam da hep eksik kalıyor. Bir türlü ifade edemiyorum yaşadıklarımı. Günler boyu geceler boyu yürüdüğüm yollar, bu yolların çıktığı noktalar, duraklar, yol boyu yaşanılanlar, yaşadığım duygular, düşünceler, kurduğum hayaller, düşler, yol koşullarının önüme çıkardığı zorluklar, bu zorlukları aştıktan sonra yaşadığım sevinçler ve yüce duygular... Yol sonrasında gerçekleşen anlamlı büyük buluşmalar… O anlarda yaşanan duygular, sarılmalar sımsıkı, sımsıcak kucaklaşmalar… Dolu dolu gözlerle bakan bakışlar sonrası sohbetler, özlem gidermeler, gülüşler, sevinçten dökülen pırlanta değerinde gözyaşı vs.vs.

Nice yol teptiğimi bir ben bilirim, bir de dili yok; bu 38 numara ayakkabı giyen ayaklarım bilir. Her yola çıktığımda yaşadığım acı, buruk bir yürek ve döktüğüm gözyaşları ve her yolun sonunda büyük sevinç yaşadığım ve yüreğime sığmayan özlemler olmuş. Yollar anlatmakla bitmez. Her yol alışımda, beraberimde olan bir yoldaşım olsa da anlatsa o yollar boyu yaşanılanı. Ve yol aldıklarımla yeniden buluşsam. Ve daha nice yol kat edeceğimi biliyorum. Nice yolculuk ve bu yolculuklar boyu hala yaşayacağım onca şey ve onların bana kattığı yenilikler olacak. Yollarla beraber değişecek yollarla beraber yenileneceğim. Her adımımızda yol uzuyor. Yol uzadıkça yeni yüzler, yeni tanışmalar, yeni güzellikler çıkar karşıma, yol uzadıkça geride kalanlarda çoğalır. Özlemler büyür, yürek büyür. Bu yolun sonu nereye varır bilemem.

Evet yaşadıklarım, savaş, ölüm, yaşam. Bazen ölüm korkusu, çoğunlukla yaşam aşkı, sonrasında gülüşler, yorgunluk, coşku, yağmurda ıslandığım anlar, karanlık geceler, köz başında en güzel anlar, yoldaş topluluğuyla yapılan sohbetler... Ateşte demlenen çay ve Amed tütününden sardığımız sigaralar, sonra aç kaldığımız günler... En zor anlarda yanı başımda duran yoldaşın güç veren varlığı... Düşmanın çirkin suratı, gözümün doyamadığı mekanlar, bakışlarımın takılı kaldığı çiçekler, nefesimin karıştığı rüzgarlar her şey ve her şey. Hep yaşadıklarım ve hep geride kaldığını sandığım ama içimde saklı duran gerçekler. Ne çok şey yaşamışım, anlatamayacağım kadar...”

ÖMRÜNE ÇOK HAYAT SIĞDIRDI

Bir ömre kaç hayat sığar sizce?

Gerilla, bir ömre onlarca hayat sığdırıyor.

Gerilla Aryana da kendi ömrüne çok hayat sığdırdı. Yürüdü, yürüdükçe yeni yollar keşfetti. Yeni yollar boyunca bir çok savaşçının yüzünü yeniden tanıdı. Gittikçe daha da bağlandı yaşama. 2021’de bir yol sürecinde ölümsüzleşti. Şehit Aryana Baran, narinliği ile yaşamı hep zinde tuttu.