Kapı, penceresi olmayan evler mültecilere kiralanıyor

İzmir’in Kadifekale semtinde kentsel dönüşüm kapsamında yıkım için boşaltılan evler, Suriyeli ailelere kiralanıyor. Yaşam koşullarının kalmadığı, kapı ve pencerelerinin söküldüğü evlerin bazılarında elektrik, su dahi bulunmuyor.

Türkiye’ye geldikleri günden itibaren zor şartlar altında yaşamak zorunda bırakılan mültecilerin sorunları bitmek bilmiyor. İktidar her fırsatta sorunlara çözüm odaklı yaklaştığını ifade etse de; gerçek hiç de öyle değil. En temel sorunlar; işsizlik, barınma, gıda, eğitim ve sağlık.

İzmir’in Basmane ve Kadifekale semtlerinde yeni bir trajedi yaşanıyor. Kentsel dönüşüm kapsamında boşaltılan, sokak sokak yıkılma çalışmalarına başlanan evler, evini boşaltan hane sahiplerince Suriyeli mültecilere kiraya veriliyor.

Kapı ve pencereleri olmayan evlere battaniye ve naylon çeken aileler bu şekilde soğuktan korunmaya çalışıyor. Kira fiyatı evin durumuna göre belirleniyor. Ortalama 200 ila 400 TL arasında kiraya verilen bu evler tabii ucuz olduğu için tercih ediliyor. Her an yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya olan evlerde yaşam mücadelesi veren aileler kiralarını bile ödemekte zorlanıyor.

Kadifekale semtinde kentsel dönüşüm kapsamında yıkım için boşaltılan bir evi kiralamak zorunda kalan 7 nüfuslu Ahmet ailesi, İzmir’e bir yıl önce Halep’ten gelmiş. Fazla kira verecek durumları olmadığı için yıkık evin en üst katına yerleşen aile, soğuktan korunmak için sökülen kapı ve pencerelerini battaniyeyle kapatmış.

‘BİR AN ÖNCE ÜLKEMİZE DÖNMEK İSTİYORUZ’

Elektrikli soba dahi kullanmadan kışı geçirdiklerini anlatan baba Abbas Ahmet, içinde bulundukları durumu şu sözlerle ifade etti: “Halep’te savaş yoğunlaşınca yanımıza sadece bir kaç parça eşya alarak çıkmak zorunda kaldık. Önce Antep’e sonra da buraya geldik. Paramız olmadığı için de eşyaları bir yerlerden aldık. Kışı, battaniye altında geçirdik. Çocuklar hep hasta oldu, perişan olduk. Ara sıra yardım geliyor onlarla geçiniyoruz. Bu evi mecbur kaldığımız için kiraladık. 250 TL kira veriyoruz. Kapısı penceresi olanlar daha pahalı olduğu için onları kiralayamadık. Burada kağıt ve demir topluyorum, eşim de bazen temizliğe gidiyor. Bu şekilde yaşıyoruz. Çocukları kaçıracaklar diye korkuyoruz. İlk geldiğimizde ondan korktuk, bazı olaylar olmuş. Böyle yaşamaya alışmak istemiyoruz. Çocuklar asker elbisesi ve sakallı insanlar görünce korkuyorlar. Tek isteğimiz bir an önce savaşın bitmesi ve ülkemize dönmek.”

‘ÇOCUKLAR ÖZLEDİKLERİNİ DUVARA ÇİZİYOR’

Beslenemediği için küçük bebeğini emziremediğini anlatan anne Rabia Ahmet, kışın bir ara donma tehlikesi geçirdiklerini belirterek, “Fazla pahalı olduğu için diğer evlere yerleşemedik. Buranın bu kadar soğuk olacağını tahmin etmemiştik. Ancak karnımızı doyurabiliyoruz.  Sobamız da olmadığı için donacaktık neredeyse. Elektrik ve suyu yeni bağlattık. Kışın bunlar da yoktu. Çocuklar duvarlara Halep’teki evimizin bahçesini çizdiler, oranın hayali ile yaşıyorlar. İnşallah bir gün geri döneceğiz.”