1948'de İsrail Devleti'nin kurulmasından bu yana Suriyeli Dürzilerin ilk kez böyle bir yolculuk yaptığı belirtiliyor. 

İsrail askeri araçlarının eşlik ettiği üç otobüse binen Dürzi din adamlarının, Golan'ın İsrail tarafından işgal edilen kısmındaki Mecdel Şems'te bulunan ateşkes hattını geçerek ülkenin kuzeyine ilerlediği belirtildi.

Heyetin, İsrail'deki Dürzilerin dini lideri Şeyh Muvaffak Tarif ile görüşeceği ifade ediliyor. 

Hac ziyaretine onlarca Durzinin katıldığı öğrenildi. Ziyaret, İsrail’deki Dürzi topluluğunun daveti üzerine gerçekleşti. 

Ancak bu ziyaretin toplum içinde “güçlü bir muhalefetle” karşılaştığı belirtiliyor. 

İnançları açısından İslam'ın heterodoks bir kolu olarak değerlendirilen Dürziler Lübnan, İsrail, işgal altındaki Golan Tepeleri ve Suriye arasında yayılmış durumda. Ancak yoğunluklu olarak İsrail'e yakın güneydeki Süveyde eyaletinde yaşıyorlar. 

Beşar Esad 8 Aralık'ta devrilir devrilmez İsrail, Suriye'nin güneybatısındaki Golan Tepeleri'nin 1967 savaşından beri İsrail tarafından işgal edilen ve 1981'de ilhak edilen kısmının bitişiğindeki askerden arındırılmış tampon bölgeye asker gönderdi.

İsrail'deki Dürzi toplumu da kara sınırı üzerinden Suriyeli Dürzilere iki kez gıda yardımı gönderdi. Son teslimat çarşamba günü ulaştı.

Mart ayı başında Şam'ın Dürzi ve Hıristiyanların çoğunlukta olduğu bir banliyösünde yaşanan çatışmaların ardından İsrail Savunma Bakanı Israel Katz, Suriyeli yetkililerin Dürzilere saldırması halinde askeri müdahale tehdidinde bulunmuştu.

Ancak bu açıklamalar, Suriye'nin birliğine bağlılıklarını başka Dürzi ileri gelenleri tarafından derhal reddedildi.

Dürziler Suriye'deki iç savaşı başlamasından bu yana, savaşın dışında kalarak, kendi bölgelerini korumaya odaklandılar. 

Süveyde’deki Dürziler, silahlı gruplarının gelecekteki ulusal orduya entegrasyonunu da içeren bir anlaşmaya varmak için Şam'daki merkezi hükümetle görüşmelerini sürdürüyor.

Ancak 13 Mart’ta Şam’daki geçici yönetimin onayladığı Anayasa taslağı bildirisi tepkiye neden oldu. Taslak bildirisi, Suriye’nin toplumsal gerçeklerini yansıtmadığı belirtilerek reddedildi.