Kıymet Özmen (Cûdî Çekdar), direnişleriyle, kültürel zenginliğiyle Kurdistan’da merkezi bir konumda olan Şırnak’ın Cizre ilçesinde 1999 yılında yurtsever bir ailede dünyaya gelir. Cizre’de doğup büyümenin doğal bir sonucu olarak PKK’yi daha küçük yaşlarda tanır. Türk devletinin katliamlarına tanıklık eden Kıymet, 1995 yılında şehadete ulaşan amcası Hüseyin Özmen’in (Şêr) kahramanlık hikayelerini dinleyerek büyür ve bunları bir mücadele gerekçesi yapar. Düşmanın 2014 yılında Cizre’de aralarında çocuklarında olduğu birçok kişiyi katletmesi Kıymet Özmen’de büyük bir öfkenin oluşmasına neden olur. 2014 yılının sonunda Cûdî alanından gerilla saflarına katılır ve Cûdî Çekdar ismini alır.

Cûdî’de kısa bir süre kaldıktan sonra Medya Savunma Alanları’na geçen gerilla Cûdî Çekdar,  ilk eğitimini Metîna’da alır. Bir süre Metîna alanında mücadele eden heval Cûdî, burada kendisini askeri ve ideolojik anlamda geliştirme imkanı bulur. Daha sonra DAİŞ çetelerinin Êzidî halkına yönelik saldırılarına karşı yüzünü Şengal’e döner ve yaklaşık iki yıl boyunca Şengal’de mücadele eder. Êzidî halkının soykırımdan kurtarılmasında büyük bir emeğin sahibi olan gerilla Cûdî, daha sonra tekrar dağlara döner ve düşmanın Heftanîn’e yönelik başlattığı işgal saldırısına karşı Cenga Heftanîn Devrimci Hamlesi’ne katılır. Hareketli tim savaşında öncü bir militan olur ve düşmana karşı geliştirilen birçok eyleme katılır. Tekrar ilk gerillacılık yaptığı Metîna alanına geçen Cûdî Çekdar, tarihi Zendûra Direnişi’ne tanıklık eder.

Düşmanın saldırılarına karşı yeni dönem gerilla taktiklerinde derinleşmek isteyen gerilla Cûdî, bu amaçla branş eğitimlerine dahil olur. Bu eğitimlerini başarılı bir şekilde tamamladıktan sonra tarihi direnişin yaşandığı Zap alanına geçer. Burada da direnişe katılarak öncülük eden bir YJA Star gerillası olarak Bazên Zagrosê Hamlesi’ndeki yerini alır. Birlikte mücadele ettiği tüm yoldaşlarına moral ve güç kaynağı olan gerilla Cûdî Çekdar, 11 Ekim 2023 yılında Zap alanında gerçekleşen düşman saldırısında şehadete ulaşır.

14 TEMMUZ RUHU YENİLMEZ

Gerilla Cûdî Çekdar, özgürlük mücadelesinde pek çok değerli anını günlüğüne yazar. Günlüğünün her bölümünde tarihi değerlerine ne kadar bağlı olduğu ve ne kadar önem verdiği görülüyor. Örneğin günlüğünde 14 Temmuz Direnişi’ne ilişkin şunları anlatıyor: “Her zaman olduğu gibi duygularımı paylaşıyorum ve günlerimi kayıt altına alıyorum. Yaşamın her anında kalemim ve mürekkebim dağlara olan sevgime bir kez daha tanıklık ediyor. Bu gün vesilesiyle öncü ve yüreği intikam ateşi ile dolu olan yoldaşlarıma duygu ve düşüncelerimi yazmak istiyorum. Dağlara geldiğimde her gerilla gibi Rêber Apo ile kalan ve birlikte yaşayan arkadaşlarımla tanışıp kucaklaşmak istedim. Bunun heyecanıyla günlerim, yaşam anlarım coşkuyla geçiyor. Şuan önümüzde direniş dalgalarının her geçen gün büyüdüğü tarihi bir süreç var.

Özellikle 14 Temmuz direniş ruhuyla bu süreci karşılayacağız ve bu ruhun yenilmeyeceğini bir kez daha göstereceğiz. 14 Temmuz ruhu zafere inanan, teslimiyeti kabul etmeyen direniş ruhudur. Bunu kalbinin, aklının, duygu ve düşüncelerinin derinliklerine yerleştiren yoldaşlarımız tarihi bir değer yarattı. Böylesine tarihi bir günde intikam sözümüzü ve partinin değerlerine olan bağlılığımızı bir kez daha yineliyoruz. Direniş ve mücadeleye gerçek anlamda tanıklık eden yoldaşlardan biri de heval Karasu’dur. Aslında heval Karasu’yu görmek benim için bir hayaldi. Bir an da olsa duygularımı ve özlemlerimi paylaşmak istedim. Ama biliyorum ki mesafeler olsa da PKK yoldaşlığında bizi bir araya getiren bir hedef her zaman vardır. Bizler yaşayan bir tarihin savaşçılarıyız. Yani yıllardır süren direnişin, mücadelenin sonucuyuz. Bu değerler sayesinde ısrarlı bir mücadele sürüyor. Aslında bu mirasa layık olabilmek için fedakarlık yapmak gerekiyor.”

FEDAİ YOLDAŞLARIMDAN ALDIĞIM GÜÇLE KATILIM SAĞLAYACAĞIM

Gerilla Cûdî Çekdar günlüğünde mücadelesini ve gerilla yaşamını ise şu sözlerle dile getiriyor: "Bugün bazı arkadaşlarla yola çıktık ve yürüyoruz. Doğanın güzelliği, renkleri kalbimi süslüyor ve mutlu ediyor. Yoldaşlarım da bu duyguları yaşıyor. Uzun bir yürüyüşün ardından mola verdik ve güvenli bir yerde durduk. Bir yoldaşım böyle günler için ayırdığı şekeri cebinden çıkarıp dağıttı. Aslında PKK yoldaşlığı doğanın güzellikleriyle birleşince yolun zorluklarını da kolaylaştırıyor. Bu duygularla bir kez daha yola çıktık ve yürümeye başladık. Adım attığımız her yerde şehit düşen yüzlerce yoldaşımızın emeği var. Elbette onlar da aynı duygularla bu yollarda yürüdüler. Her yürüyüşümde özgürlüğe doğru gittiğimi hissediyorum. Ne o yürüyüşün zorlukları, ne de doğa koşulları bunu zorlaştırıyor. Yürüdükçe hedeflerime giderek yaklaştığımı biliyorum.

Şehit yoldaşlarım; her fotoğrafta gülüşünüz, her şarkıda sesiniz, her yazıda duygularınız görünüyor. Heval Fuat, ‘Utanmak devrimci bir duygudur’ der. Kendinden utanmak, problemini çözmenin başlangıcıdır. Şehit olan arkadaşlarımı hatırlamak çoğu zaman beni utandırıyor. Özellikle de fedai eylem yapan yoldaşlarım. Muhakkak ki her şehit bizim için bir fedaidir. Aslında ben fedai arkadaşlarımın duygularını çok merak ediyorum. Bir eyleme gitmeden önce ne hissediyorlar? Sürekli kafamdan geçiyor. Çoğu zaman aşırı düşünmekten başım ağrıyor, günlerce üzerinde durup zihnimde yorumluyorum. Aslında her şey denge içinde yaşar ve büyür. Ortak duygulardan tutun fikir ve eylemlere kadar her şey denge içinde yaşanır. Amacım bu duyguları tatmak ve yaşamak. Dolayısıyla fedai yoldaşlarımdan aldığım güçle katılım sağlayacağım ve hayallerimi gerçekleştireceğim.”