2012 yılında Bakur’da başlayan devrimci halk savaşı dalgası, Zap ve Zagros sınırı boyunca yayıldı. Bu kapsamda 23 Temmuz'da Şemzînan ile Colemêrg arasındaki hatta devrimci bir hareket başlatılmıştı. Gerillalar, Reşîd Serdar ve Çiçek Botan gibi komutanların öncülüğünde karakolları işgal ederek devrimci operasyonlar gerçekleştirdi. Artık "vur kaç" taktiğini değil, "vur ve kal" taktiğini kullanıyor ve şehirlere giriyorlardı. Yüzlerce gerilla özellikle Şemzînan-Gever hattında etkili ve tarihi eylemler gerçekleştirdi.

Türk ordusu, Kurdistan topraklarını kontrol edebilmek için karakol inşa etmeyi esas yöntem olarak kullanıyordu. Özellikle Bakur ve Başûrê Kurdistan arasındaki sınır hattında neredeyse her adımda bir karakol veya kalekol yükseliyordu. Devlet yüzlerce askeri bu karakollara yerleştirdikten sonra, ailelerini de Kurdistan şehirlerine getirerek hem toplumsal hem de askeri olarak hakimiyet kurmaya çalışıyordu. İşgalci askerler, karakoldan halkın en küçük hareketini bile 24 saat gözetliyor ve ağır silahlarıyla köylülerin sivil alanlarını, bahçelerini, köylerini bombalıyor ve halka karşı psikolojik savaş yürütüyordu. Karakollardan yapılan saldırılarda çok sayıda çocuk, kadın ve köylü katlediliyordu.

Kürt halkının fedai ordusu olan gerillalar bu eylemlere göz yummadı. Komutanlar ve savaşçı gerillalar, devrimci halk çerçevesinde büyük bir ciddiyet ve titizlik eylem hazırlıklarını tartıştı. Bu eylemler sadece düşmanları yenmek için değil Kurdistan'dan işgal sistemini bitirmek için mutlaka gerekliydi. Gerillalar bu amaçla hazırlıklarını tamamladı. Karataş, Goman, Oremar, Şîtaza, Kanî Orê, Çelê gibi bölgelerde gerçekleştirdikleri birçok eylemlerle işgal karakollarını basarak sınırın tamamında egemenliklerini kurdu.

KARAKOL 20 DAKİKADA ELE GEÇİRİLDİ

2012'deki en etkili eylemlerden biri de Şemzînan ile Gever arasındaki Haruna karakoluna yönelik eylemdi. Haruna'nın eyleminin diğer eylemlerden farkı, bu saldırının fedaice gerçekleştirilmesiydi. Bu eyleme katılan gerillalar şehadeti göze almışlardı. Bu nedenle gerillanın aralarındaki yoldaşlık bağı her geçen gün arttı. Her biri Kurdistan’ın bir parçasından olan fedai gerillalar Haruna eylemi için bir araya geldi. Bakur’dan Ekîn Amed, Cuma Goyî, Aşîkar Bagok û Mordem Avaşîn, Rojhilat’tan Neval Sîdar û Çirav Urmiyê, Başûr’dan Karwan Gabar, Rojava’dan Dinya Tilebyad. Bu kahraman gerillalar, Kurdistan halkının ulusal direnişinin gücünü uygulamalarıyla ortaya koydu. Haruna karakoluna yönelik eylem fedai bir eylemdi. Gerillalar plan dahilinde saat 15.00'da karakola yönelik eylem başlattı.

Eylem iki koldan düzenlendi. Bir grup asker yatakhanesine girecek, diğer grup dışarıda vuracaktı. Gerillaların amacı, karakolu tamamen ortadan kaldırmak ve askerlere büyük bir darbe vurmaktı. Saat 15.00 olduğunda iki tim de hareket etti. 8 kişilik fedai gerilla timi eylemi başlattı. Bir dakika içinde nizamiye ve yakınındaki mevziileri etkili vuruşlarıyla imha ederek karakol içine giren fedai gerilla timi, 5 dakikada karakol binası, koğuş ve gazinoyu ele geçirdi. 20 dakika boyunca karakol içinde arama yapan gerillalar, kendilerine saldırmak isteyenleri cezalandırdı. Eş zamanlı olarak karakolun nöbet ve gözetleme kulübelerini de vurarak imha etti. Eylemde ayrıca 2 tank ve 1 panzer imha edildi.

Haruna karakolu 20 dakikada gerillaların eline geçmişti. Bu eylem sonucunda 60 asker öldürülürken Ekîn Amed, Dinya Tilebyad, Newal Sîdar, Çirav Urmiyê, Karwan Gabar, Cuma Goyî, Aşîkar Bagok ve Mordem Avaşîn şehitler kervanına katıldı.

Haruna karakoluna yönelik eylemin ardından Türk ordusuna ait bazı belgeler gerillaların eline geçti. O belgelerde, "Haruna karakolu gibi birkaç saldırı olursa, Şemzînan'dan çekilmek zorunda kalacağız" deniliyordu. Bu eylemi gerçekleştiren gerillalar, Kurdistan işgalini sonlandırmak ve Kürt halkının özgür geleceği için canlarını feda etti.