YPJ, bir kadın devrimi olan Rojava Devrimi’nin kadın yüzü olarak öne çıktı. Büyük çoğunluğu genç kadınlardan oluşan YPJ, yürüttüğü mücadeleyle dünyanın en vahşi erkeklerinden oluşan DAİŞ’i dize getirdi.

YPJ gibi, devrimin gücünü aldığı en büyük kaynak da, fedakâr ve devrimci analar. Rojava Devrimi'nin bugüne kadar tüm saldırılara karşı yenilmemesinin bir nedeni de gönüllerini ve çocuklarını bu mücadeleye ve devrime veren anneler ve duruşları.

Hikâye ve duruşlarıyla toplumu yurtseverlik ve devrime davet eden Rojavalı anaların hikayelerinden kesitler…

‘BU TOPRAKLARDA DOĞDUK, BURADA ÖLECEĞİZ’

82 yaşındaki Xanım Şêx Hesen, Kobanê'nin Kaniya Kurda Mahallesi'nde yaşıyor. 6 çocuğu olan Hesen, yurtsever bir ana. 1980’lerde tanımış Kürt Özgürlük Mücadelesini. O gün bugündür özgür Kürtlüğe gönül vermiş. Xanım Şêx Hesen’in oğlu 1996'da PKK saflarındayken yaşamını yitirmiş. Hanım Şêx Hesen’ın akrabalarından bazıları da DAİŞ'in gerçekleştirdiği Kobanê katliamında katledilmiş.

DAİŞ'in 2014'te gerçekleştirdiği saldırılarda evi büyük hasar görmüş. Ama o bunu hiç umursamıyor. DAİŞ’in Kobanê’de yenildiğini söylüyor. Devrimi yaşayan topraklarına geri döndüğü için “bizi topraklarımızdan koparmaya uğraşıyorlar. Ama biz bu topraklarda doğduk, topraklarımızda öleceğiz” diyor.

Toprakları Türk devleti işgaline giren Efrînlilere de kapılarını açan Xanım Ana, onlarla dayanışıyor. "Önce Kobanê'yi sonra da Efrîn'i yıktılar" diyerek, birden şunları haykırıyor: "Efrin kela mêran e, Efrin buka Kurdan e. Efrin, gî çiçek, gul û bîn e, Erdoğan qil şeytanê din e, xirab kiriye Efrin e. Efrin taca zêrin e, Efrin ala rengin e. Heval û egit lê runiştîn e. Erdoğan bi qewtin e, xeber û mizginê bine. Xeber û mizginê bine, ez belavkim şekerê renginê."

‘ARTIK KENDİMİZE GÜVENİYORUZ'

Kobanê Hastanesi'nde sağlık çalışanı olan Naile Mihemed, 55 yaşında ve 5 çocuğu var. Rojava Devrimi’nin bir kadın devrimi olduğuna dikkat çeken Naile Muhammed, “Kadınlar olarak haklarımızla yeniden buluştuğumuz bu devrim için çalışmanın yaşı yok. Devrimle birlikte evlerimizden çıkarak kendimize ve toplumumuza fayda sağlamaya başladık. Artık kadınlar olarak kendimize güveniyoruz” diyor.

Ayrıca Naile Mihemed'in yaşadığı Şehit Serhed Mahallesi, Kobanê'ye gerçekleştirilen saldırılarda çatışmaların en şiddetli yaşandığı mahalleydi. Neredeyse Kobanê zaferinin temeli bu mahallede atılırken, Mihemed bu değerin farkında olduğu için mahalleye döndüğünü söylüyor. Kantonun yeniden inşası için kollarını sıvadıklarını belirten Mihemed, barınmadan temel ihtiyaçlara kadar dayanıştıklarının belirtiyor.

DAİŞ'E KARŞI SAVAŞAN ANNE...

5 çocuklu anne olan Helime Osman da 40 yaşında. Kobané’de dünyaya gelen Helime Osman, Rojava Devrimi'nde yerini alarak rejimin Kobanê’den çıkarılması sürecinde yer alan kadınlardan biriydi. Topraklarını rejimden özgürleştiren Osman, DAİŞ’in Kobanê’ye saldırısı sürecinde de kentini savunmaya koyulur. Çocuklarını Amed’e gönderen Osman, eşi ile birlikte DAİŞ’e karşı YPG/YPJ savaşçıları ile omuz omuza savaşır.

Sağlık sorunu da olan Osman, savaşın şiddetlenmesi üzerine savaşçılar tarafından kentten çıkarılır. Osman’ın eşi, kent DAİŞ’ten özgürleşinceye kadar kentte kalırken, Osman ve çocukları ise kentin özgürleşmesinin hemen akabinde evine dönüyor. Şu anda Kongra Star merkezinde güvenlik görevlisi olarak devrimdeki yerini alan Halime Osman, “Rojava Devrimi bize yaşamımızı ve kurumlarımızı korumanın önemini öğretti. Ben de kendi örgütümün güvenliğini sağlıyorum” diye konuşuyor.

‘ŞEHİDİMİZLE SÖZLEŞEREK DİRENDİM’

47 yaşında, 8 çocuk annesi olan Semira Ehmed de Kobanê’nin Kaniya Kurda Mahallesi’nde yaşıyor. Evli ve çocuklu olmasına rağmen devrim başladıktan hemen sonra kadın çalışmalarına katılmış. DAİŞ’in Kobanê’ye saldırdığı süreçte bugün Kongra Star adıyla yola devam eden Yekitiya Star üyesi olarak kadın çalışmaları yürütüyormuş. DAİŞ’in Kobanê’ye saldırdığı süreçte çocukları olmasına rağmen kentten çıkmamış Semira Ehmed.

Halen Kongra Star çalışanı olan Semira Ehmed, kendisinde bu bilinci güçlerinden ve onu DAİŞ’in büyük Kobanê saldırısı sürecinde şehirde kalmaya iten bir anısını şöyle anlatıyor: “DAİŞ geldiğinde korkuyorduk ama gözlerimin önünde Amedli bir savaşçı bizi korumak için canını verdi. Yaralanıp, yere düştüğünde ‘Axx dayê’ diye seslendi. Yanı başımda yere düştü. Ben onu yerden kaldırmaya çalışarak, ‘senin annen benim’ dedim. O günden sonra kentten çıkmadım. O düşen genç bedene söz vermiştim, Onun anası bendim ve vatanımızı koruyacaktım. Savaş sürecince Kobanê’den hiç çıkmadım. Bugün Kobanê özgür ve biz Kobanêli kadınlar olarak devrimimiz için çalışıyor ve şehitlerimizi minnetle anıyoruz."