Gerilla Şaho Haftanin’i anlatıyor

HPG gerillası Yılmaz Şaho, 5 yıldır Haftanin’de. Gerilla Şaho, sadece Haftanin coğrafyasına hakim olmakla yetinmeyip seleflerinin anıları, izleri ve anlatımlarıyla bütünleştiriyor.

Coğrafya, insan hafızasının uzun soluklu kalabilmesi için önemli bir faktördür. Sert, engebeli ve verimli arazisiyle Kürdistan, derin insanlık bilinci barındırırken HPG gerillaları, en yükseklerinde bu hafızayı canlı tutarak aktarmaya çalışıyor. Bunlardan biri de HPG gerillası Yılmaz Şaho’dur.

Özgürlük saflarına 2014’te katılan Yılmaz Şaho, HPG’de yeni savaşçı eğitimini bitirdikten sonra Medya Savunma Alanları’nın yedi renkli cenneti olarak bilinen; birçok yüksek dağı ve derin vadileriyle tanınan, bin bir meyve çeşidini içerisinde barındıran Haftanin alanına gelmiş. Özgürlük mücadelesini Haftanin’de sürdüren HPG gerillası Yılmaz Şaho, Partizan Tepesi’nden Rêheval Pınarı’na, Siyanê Kilisesi’nden Xantur’a, Qerisok Tepesi’nden Ahmet Rapo Vadisi’ne gibi uzanıp giden Haftanin’in güzelliklerini; bu güzellikler içinde kahramanlıkları ve büyük emekleriyle yer edinen şehit gerillaları kendisine has üslubuyla anlatıyor:

BİZE YOL VERMEYECEK DAĞ YOKTUR

Dağları, özellikle yüksek zirveleri çok sevdiğimden yeni savaşçı eğitimimi bitirir bitirmez önerimi gerillada yüksek tepelerde kalmaktan yana yaptım. Benim için hangi tepe olursa olsun farkı yoktu, önemli olan güneşin doğuşunu ve batışını yükseklerden izleyebilmekti. Sonunda önerim kabul gördü ve düzenlemem Haftanin’in Partizan Tepesi’ne yapıldı. Partizan Tepesi, sınırında olduğu Kuzey Kürdistan’ı izliyor. Yüksekliği, insanda coşkuyu artırıyor. Bu dağlarda Partizan Tepesi dışında bir yer görmemişim olsam da Partizan Tepesi’nde bakmaya doyamadığım bir güzellik ve çekicilik var. Zor bir arazi olduğu için insanı kendine bağlıyor, çünkü insan emeğiyle tutunuyor. Partizan Tepesi, yüksek ve asi bu nedenle tepeye ilk çıkışlarda fiziki bir zorlanma yaşıyordum. Sonra bir birimize alıştık. Anladım ki sevgimiz oldukça biz gerillalara yol vermeyecek hiçbir dağ yoktur.

HER YOLDAŞIN İZLERİ VAR

Partizan Tepesi’ne ilk çıktığımda burada uzun yıllar kalan arkadaşların anlatımlarından coğrafyayı tanımaya başladım. Patikaları beraber arşınladıkları yoldaşlarla olan anılarını anlatıyorlardı. İlk geldiğim süreçlerde yoldaşlar bize anılarını anlatıyordu ama şimdi biz bunca yıl boyunca tanıdığımız yoldaşlarla olan anılarımızı yeni gelen yoldaşlara anlatıyoruz. Bu da her yoldaşın bu topraklarda hiç geçmeyecek izler bıraktığını ve bunun sürekli aktarıldığını gösteriyor.

ŞEHİT DILSOZ 4 YIL KALDI

Partizan Tepesi’nde iz bırakan yoldaşlar çoktur. Bunlardan biri de Şehit Dilsoz’dur. Şehit Dilsoz, Önderlik felsefesinde derinleşmiş, ismi gibi yürekten söz vermiş bir arkadaştı. Örgütün verdiği sorumlulukları sonuna kadar küçük büyük demeden layıkıyla yapmaya çalışır, bizi de bu yönlü eğitirdi. Özellikle askeri mantık anlamında güçlü bir zekâya sahipti. Güçlü yoldaşlığıyla insanı sürekli örgüt çizgisine çekiyordu. 4 yıl Partizan Tepesi’nde kaldıktan sonra gittiği Bakurê Kurdistan’da şehit düştü.

GERİLLAYA RÊHEVAL OLAN PINAR

Helal Cemal, Partizan Tepesi’nde berraklığı, soğukluğu ile ünlü olan Rêheval Pınarı için ‘Kim Haftanin’de pratik yürütüp Rêheval Pınarı’na gidip su içmemişse ben Haftanin’de kalmışım, demesin’ diyor. Rêheval Pınarı’nın suyu berrak ve özellikle yazları buz gibidir. Ne zaman göreve gidilse mutlaka Pınarına uğranılır ve su içmeden geçilmez, çünkü suyu tüm yorgunluğu alıp götürür.

HER ZİRVEDE ÖZGÜRLÜĞE DAHA YAKIN

Partizan Tepesi’nin yanında Qesirok diye bir tepe var. Qesirok, yüksek ve tehlikeli uçurumlara sahip. Normalde Qesirok zirvesine üç saatte çıkılabiliyor ama artık o kadar inip çıkmaktan bir buçuk saatte zirveye ulaşıyorum. Her tepenin zirvesine ulaştığımda kendimi bir adım daha özgürlüğe yaklaşmış olarak hissediyorum.

ŞEHİT AHMET HEP YANIMIZDA

Yine Partizan Tepesi ve Qesirok arasında Şehit Ahmet Vadisi var. İsmini Şehit Ahmet Rapo’dan alıyor. Sık ormanlığı ve kaya altlarıyla doludur. Şehit Ahmet Rapo, henüz ARGK dönemlerinde bu yolu kullanmış. Burada birlik ve tabur sistemleri şeklinde kalmışlar. Vadisinden her geçtiğimizde Şehit Ahmet’i hep yanımızda hissediyoruz.

Partizan Tepesi’ne çıktığın zaman Xantur Tepesi’nden Pisaxwo Vadisi, Deriyê Dawetiya’dan Qesirok Tepesin’e, Şehit Berivan Boğazı’na, Şeş Dara’ya kadar her yer karşınızdadır. Pisaxwo Vadisi, boydan boya akan derenin ritmiyle hep canlıdır.

ONLARIN İZİNDEN DEVAM EDİYORUZ

Adil yoldaş, bu partinin öncü komutanlarındandı ve Haftanin’de uzun yıllar gerillacılık yaptı. Yine Haftanin’in bizim için en büyük anlamlarından biri de Viyan yoldaştır. Viyan, bedeninin alevleriyle Önderliğimize bir kalkan oldu. Burada olduğumuz sürece Adil ve Viyan yoldaşlarımızın anılarına sahip çıkarak intikamları için savaşacağız.