Çok kültürlülüğü kendisine destur eyleyen inanç ya da toplulukların bunu ifade etmek için kullandıkları birbirine benzer deyişler vardır, bunlardan biri de Alevi özdeyişlerinde sık sık geçen ‘İnsan kısım kısım, yer damar damar’ sözü olabilir. PKK bu özdeyişi Kürdistan dağlarında yaşatan bir hareket olma özelliğini taşırken farklı halklardan, dillerden, kültürlerden gelen toplulukları bir arada görebiliyorsunuz.

Hakkarili bir HPG gerillası Çekdar Giravi belki bu tanımlamaya uymuyor gibi gelebilir fakat hala çocukluk hayallerinin arkasında olduğunu ve evde çocukken yazdığı şiirini dinledikten sonra bu hikayenin de kendine has kokusunu alıyorsunuz. HPG Gerillası Çekdar Giravi 2013 yılında PKK saflarına katıldığını aktarıyor. 99 yılında henüz çocukken "Katılım kararı vermiştim" diyen Giravi, "Bu serüvende güzel günler de geçirdim. Önder Apo’yu aslında tam olarak hala tanıyabildiğimi, düşüncelerini tam olarak algılayabildiğimi söyleyemem" diye konuştu.

OKULA GİDEN HER KÜRT ÇOCUĞUNUN YAŞADIKLARINI YAŞADI

HPG gerillası Giravi, “Belki bir şiir yazdım fakat bu şiirin benim için bir öyküsü de vardır” diyerek köylerinin boşaltılmasından, Kürtçe dışında bir dile ile tanışmasına kadar yaşadıklarını şöyle anlattı: "Okula ilk gittiğimde her Kürt çocuğu gibi yabancı bir dil konuşan bir öğretmen karşımda duruyordu.

Klasik olan bazı şeyler var işkence, dayak gibi bunları anlatma gereği duymuyorum fakat biz ona ne kadar yabancı geliyorsak o da bize yabancı geliyordu ve ben burada yaşadığım ilk duyguları daha katılmadan önce yazmıştım kendimle de getirdim ve hala da yanımda duruyor. Kim ne derse desin Önder Apo üzerinde üzerindeki tecrit direniş ile kırılacaktır, halk olarak bedel ödedik, Önderliğimiz için bedel ödemeye de devam edeceğiz." HPG'li Giravi'nin şiiri:

Nerede yaşam ışığımız?

Çocuktum ama biliyordum

Milyonlarla beraber seninleyiz, Başkanım, seninle

Doğa, bilmiyor mudur özgürlüğün, gülüşün ne kadarda sana yakıştığını

Toprağın bağrında filizlenen bir başak gibi

Gül kokusu sarar toprağı

Unutmak ihanettir Başkanım

Tereddütsüz yaşarız seni Mir’im

Ve her seferinde koklarım gül tadında

Yaşamın acıları iz bırakabilir kutsal mekanlarda

Başakların üzerinden berrak kanlar süzülebilir

Ama şerefle yazılan sayfalarda hatırda kalanlar

Tarihtir her şey muhakkak

Ve tarih, bu tarih yazılıyor Önderim

İçimizdeki sevda ve aşk çaresiz değildir elbette

Büyür ve büyür özgürlük için

Bugün bir kez daha sen varsın anılarda

Kurê Jaro verir selamı Zagroslara

Amed Surları, Van gölü tüm güzelliğiyle selama durur sana

Temiz sularla dolu taslardır annelerin ellerinde

Bakışların ardındaki yaşamın izlerini korurlar elbette

Artık çocuklar da anlar ve derler; ‘Anne nerede Önderimiz?’

Nerede yaşam ışığımız

Nerede…