Kendini de emekle büyüttü Mazlum

Gerilla Mazlum Cudi’yi tarif edebilecek en güzel kelime “emek”ti. Her şeyi; yoldaşlığı, savaşı, yaşamı ve kendisini emek vererek büyüttü. Emeğin değerini ve kişiliğin emekle örüleceği inancını yitirmeyen bir gerillaydı.

Gerilla Mazlum Cudi, Cenga Heftanin’in en yoğun savaş süreçlerinde ölümsüzleşti. Cudi, 8 Ağustos’ta Pîrbila’da işgalci Türk ordusunu 8 koldan vuran gerillalardandı.

Gerilla Mazlum’a 2017’de uzun bir yürüyüşün sonunda rastlamıştım ve Dola Beraza’dan yürüyüşümüze devam etmiştik. İlk defa o zaman Heftanin alanına neden “heft renk Heftanin” denildiğini anladım. Hiçbir yerde sonbahar bu kadar güzel değildi. Bu güzellikle Xantur’da zirveye vardık. Gerilla Mazlum, bize her yeri tanıtıyordu. Çok yüksek bir tepedir, en zirvesine çıktığınızda Bakurê Kurdistan’ dan Deşta Hezex’i; Rojavayê Kurdistan’dan Qereçox’u; Cudi, Garê ve daha birçok yeri görürsünüz. Xantur, Kuzey topraklarına ulaşır. Zirvesine çıktığınızda her yer, tüm Heftanin ayaklarınız altında kalır, o kadar yüksektir. Üç parça Kürdistan’ı görürsünüz. Hasret giderirsiniz. Parmağıyla her yeri gösteriyordu. Her yeri gezdiriyordu. Ş. Cigeri’i, Ş. Sipan’ı, Zirve’yi, İndirme’yi, Ş. Berxwedan’ı; hepsinin hikayesin anlatarak, hissederek tekrar yaşıyordu.

Xantur’un zor kış koşullarında arkadaşlarına su götürmek için parmakları morarana kadar kar taşıdığına; karı eritip su biriktirdiğine; baharda açılan tüm iyi çiçekleri yararlıdır diye toplayıp “arkadaşlar hasta olmasın, bunları içsinler” dediğine; yiyecek yemek yokken hemen koşup mirtoxe yaptığına; herkes moralsizken birden kahkaha atıp yoldaşlarına sarılıp “ma çawa çêbû” deyip herkesi güldürdüğüne; yorulan bir yoldaşını gördüğünde hemen önüne koşup yardım ettiğine; koşulsuz bir şekilde örgütün her dediğini eksiksiz yerine getirdiğine ve çok iyi bir savaşçı ve komutan olduğuna şahitlik etti tüm Heftanin. O yüzden avucumda onu tarif edebilecek en güzel kelime “emek” oluyor. Her şeyi; yoldaşlığı, savaşı, yaşamı ve kendisini emek vererek büyüttü.

Bir gerillanın emekle nasıl var olduğunu kendisini nasıl oluşturduğunu sorarsanız, Mazlum Cudi’nin fotoğrafına bakın derdim. Çünkü o, emeğin değerini ve kişiliğin emekle örüleceği inancını yitirmeyen bir gerillaydı. Üç şeye bağlıydı gerilla Mazlum: Devrimciliğin, zor ve en onurlu şey olduğuna; emeğin insanı nasıl değiştirip dönüştürdüğüne; Cudi’ye ve zoraki sınırların parçalandığı Kürdistan’a.

Mazlum Cudi (Milad Kobadi), 1994 Kamyaran doğumluydu. Onun bir videosunu izlediğimde yaşamdaki gerilla Mazlum ile Milad’ın ne kadar bütünlüklü bir ruhta birleştiğini anladım. Kürdistan dağlarına 2012’de gelmişti ve 2020’de Cenga Heftanin’de ölümsüzleşti.