Küresel ısınma nedeniyle Dünya'nın suları yükseliyor. Bilim insanlarının yeni çalışması, en kötü senaryoda, güneyde Antarktika Buz Levhası ve kuzeyde Grönland Buz Levhası'ndan eriyen suyun 2150 yılına kadar deniz seviyelerine fazladan 1,4 metre ekleyeceğini öngörüyor.

Eriyen buzun en büyük iki kaynağı olan Antarktika Buz Levhası ve Grönland Buz Levhası birlikte Dünya'daki tatlı suyun yaklaşık yüzde 99'unu içeriyor.  

Araştırmacılar, küresel ortalama deniz seviyesinin geçtiğimiz yüzyılda yaklaşık 20 cm yükseldiğini ve bu eğilimin küresel ısınmayla birlikte hızlanmasının muhtemel olduğunu söylüyor. 

Araştırmaya dair makale Nature Communications’da bugün yayınlandı.

Yeni çalışma için uzmanlar, en son Paylaşılan Sosyoekonomik Yollar’a (SSP’ler) dayalı iklim modelleme simülasyonları gerçekleştirdiler .

Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli'nin (IPCC) bu modelleme senaryoları, dünyanın değişebileceği farklı yolları gösteriyor ve araştırmacılar tarafından sıklıkla kullanılıyor. 

Beş senaryo, CO2 emisyonlarının 'çok düşük' olduğu ve 2050 civarında net sıfıra indirildiği SSP1-1.9'dan, sera gazı emisyonlarının 2075'e kadar üç katına çıktığı korkunç en kötü durum senaryosu SSP5-8.5'e kadar uzanıyor. 

Araştırmacılar, SSP5-8.5 gerçekleşirse, iki buz tabakasının tek başına küresel deniz seviyesi yükselmesine katkısının 2150 yılına kadar 4,6 fit (1,4 metre) olacağını buldu. 

Uzmanlar, Paris Anlaşması'nın temel amacı olan küresel ısınmayı sanayi öncesi seviyelerin 3,6°F (2°C) üzerinde sınırlamanın, küresel deniz seviyesi yükselme hızını yavaşlatmak için yetersiz olacağını da söylüyor.

Uzmanlardan oluşan başka bir ekip, Batı Antarktika Buz Levhasının erimesinin küresel deniz seviyelerinin 3 metreye kadar yükselmesine neden olabileceği konusunda şimdiden uyarıyor.  

Yeni çalışma, yalnızca bu yüzyılın sonuna kadar küresel sıcaklık artışını sanayi öncesi seviyelere göre 1,8 °C altında sınırlandırarak deniz seviyesindeki yükselme hızlanmasının önlenebileceği uyarısında bulunuyor.

Uzmanlar, araştırmalarının “buz tabakaları, buzdağları, okyanuslar ve atmosfer arasındaki karmaşık etkileşimleri” diğer çalışmaların daha önce yapmadığı şekillerde açıkladığını ve dolayısıyla daha doğru olduğunu iddia ediyor.