Aynı zamanda kadın hareketi olan PKK'de, kimlik ve irade sahibi insanın, her şeyiyle açığa çıktığını; kendi farkına varıp kendisini tanıyarak yaşamı yeniden inşa ettiğini belirten YJA Star gerillası Nûda Karker, bunu başarabildiği için çok şanslı olduğunu vurguladı.

YJA Star gerillası Nûda Karker, 2013 yılında Rojhilat'tan PKK saflarına katılırken evli ve iki çocuk annesiydi. Kendi örneğinde Rojhilat ve İran'daki durum ile çıkışının nedeni, önemi ve şimdiden geriye bakış ile tercihinin doğruluğu üzerine ANF'nin sorularını yanıtladı.

Rojhilatlı bir kadın olarak sistemden kopuşu nasıl başardınız?

Erkek zihniyeti, sistemin sahibi ve kendisine göre bir yaşam formu belirliyor. Kadın, ezilen, hor görülen ve varlığı kabul edilmeyen bir cins olarak görülüyor. Sistemin için çok fazla emek harcıyorduk ama görünür değildi. Belli bir birikim yoktu. Bir kadın neden devrimci olmalı ve nasıl bir devrimci olmalı üzerine yoğunlaşıyordum. Özellikle de heval Nûda'nın (NHPG Askeri Konsey Üyesi ve YJA Star komutanlarından Nûda Karker/Nazan Bayram, 1 Nisan 2008'de 16 yıllık gerillayken Besta'da şehit düştü) yaşamı ilgimi çekiyordu.

İsim tercihiniz de bundan dolayı mı?

Evet. Heval Nûda, 2008 yılında Botan'da mücadele yürütürken şehit düştü. Ülkesine sevgisi, ideolojisi, fedakarlığı, parti sadakati, arkadaşlarına ve halkına bağlılığı ilgimi çekti. Onun gibi bir Kürt kadını olmak istedim. Onu örnek aldığım için katılırken adını aldım.

Sistem içerisindeki arayışınız sırasında karşınıza çıkan engeller nelerdi, nasıl aştınız?

Belli bir gücümüz, ilgimiz ve mücadelemiz vardı fakat bunların açığa çıkması engelleniyordu. İnsan iradesizleştiriyorlardı. Her şey yasaklanıyordu. Benim kendime inancım vardı fakat sistemdeki zihniyet önüme engeller çıkarıyordu. Hareketi tanımaya başladığımda Kürt kadını gerçekliğinin de farkına vardım. Kürt kadını adım atmış ve zulme karşı bir direniş geleneği oluşturmuştu. Zîlan ve Berîtan'ın yaşamını öğrendim. Sistem içerisinde de mücadele eden Şirin Elemhuli gibi isimler vardı. Neden ben böyle bir Kürt kadını değilim, sorusunun cevabının peşindeydim. Sistem, evin içinden itibaren ağını ördüğü için zorlanıyordum. Annen, ağabeyin, baban, kız kardeşin; herkes senin yaşamına müdahildir. Sistem içerisinde bir evin veya araban varsa tamamdır. Ben buna ikna olmadım. Mücadele yürüten Kürt kadınları gibi özgürlüğün izinde yürümeyi esas aldım. Nasıl bir kadın olmalıyım, öfkem ve hırsımı nasıl örgütlemem gerektiği konusunda mücadele ettim.

İran devlet sisteminin kadını hapsettiği çerçeveyi biraz anlatır mısınız?

İran devleti sözde 'Müslüman' bir devlet. Kadın katliamların en çok yaşandığı ülke. Kadınları fuhuşa sürüklüyor; okullarda, hastahanelerde bunun önünü açıyor. Küçük yaşlarda kız çocuklarını evliliğe hazırlıyor. İran sistemi, önce seni rahat bırakıp kendisine çekiyor, sonra da bir kafesin içerisine hapsedip hiçleştiriyor. Aile de çocuklarını bu şekilde eğitip 'terbiye' ediyor. Sistem içerisinde evi, arabası ve çocuğu olanlar kendilerini özgür sanıyor. Kadın, farkına varmadan bu köleliğe rıza gösteriyor. Ben de aynı durumu yaşadım. Bunun sonucu medeni ölümdür. İşte anlattığım gibi her şeye rağmen bundan kurtulmak için çabaladım ve kendimi sistemin dışına attım.

İran'da farklı örgütler de var. Neden başka bir örgüt değil de PKK?

PKK, aynı zamanda kadın hareketidir. PKK saflarında kadın özgürlüğü var. Burada insan kimlik ve irade sahibidir. PKK'de insan, her şeyiyle açığa çıkıyor, kendi farkına varıp kendisini tanıyor, yaşamı yeniden inşa ediyor. PKK, bilgidir, yol gösterendir, akıl verendir, hepsiyle birlikte ahlaktır. PKK saflarına katılarak varlığımı anladım. Hırsımı, öfkemi, isyanımı ve itirazımı, PKK saflarında örgütleyip açığa çıkardım. Bunu başarabildiğim için çok şanslıyım. Bu şansı değerlendirmeye ve Nûda Karker ismine layık olmaya çalışıyorum.

Katılmadan önceki beklentileriniz ile katılırken ilginizi çeken ve etkileyen ilk şeyler nelerdi?

Katıldığımda en çok ilgimi çeken; kadın arkadaşların  bölüklerde, taburlarda ve özgün bir biçimde kendilerini örgütlemeleriydi. Kadın arkadaşların bağlılığı, iradeleri ve mücadeleleri beni çok etkiliyordu.

Özgür saflarda irade sahibi oldum ve her kadın da bunu başarabilir. Rojhilat'ta kadınların yaptığı şey kilim dokumak, evlenmek ve mutfakta yemek yapmaktır. Artık bu köleliğe dur deme zamanı gelmelidir. Ben de 10 yıl evli kaldım ve iki çocuğum vardı. Bunlar hiçbir şekilde önüme engel olmadı. Her Kürt kadını, Kürt Özgürlük Hareketi saflarında kendisini  yeniden var edebilir.