Türk devletinin 22 Ekim’de Qamişlo’da İnsansız Silahlı Hava Araçları ile katlettiği Remziye Altuğ için Almanya’nın Hanau kentinde anma etkinliği gerçekleştirildi.

Hessen Kürt Kadınlar Birliği’nin organizesi ve Remziye Altuğ’un ailesinin katılımıyla Hanau Demokratik Kürt Toplum Merkezi’nde gerçekleştirilen anma, bir dakikalık saygı duruşuyla başladı.

Şehidin dayısı Xebat Tamur, Remziye’nin ailede ilk değil 14’üncü şehit olduğunu söyleyerek, şöyle devam etti: “Daha da şehit vereceğiz çünkü ülkemiz Kurdistan işgal altındadır ve özgürlük mücadelesi veriyoruz. Heval Remziye yıllarca Bakur’da çalışma yürüttü. Sonra 2 çocuğunu aileye bırakıp yönünü Rojava’ya verdi. Şehadeti nedeniyle Önder Apo, Remziye’nin arkadaşları ve Kürt halkının başı sağolsun.”

Anmaya katılan Avrupa Kürt Kadın Hareketi (TJK-E) Üyesi Zeynep Zelal ise, şehitlerin yaşamını anlatmaya romanların dahi yetmeyeceğini ifade ederek, Türk devletinin, çocuk, kadın demeden ahlaksızca halka saldırdığını belirtti. “Bu onların korkaklığından ileri geliyor” diyen Zelal, işgalcilerin Kürt kadınlar karşısında duracak gücü olmadığını, dolayısıyla başaramayacaklarını vurguladı.

Şehit Remziye Altuğ’un kardeşi Yunus Altuğ da anmada söz alanlar arasındaydı. Altuğ, ablasının hikayesi ve ideallerine dair şunları paylaştı: “Şehit Remziye iki çocuk annesi bir kadındı. Aileden gelen yurtseverlikten kaynaklı bir toplumsal bilinç oluştu. Haksızlığa ve zulme sessiz kalamadı. Türkiye’de mücadele etti. Siyasi mücadelenin yolları tıkanınca yönünü Rojava’ya çevirdi ve oraya giderken iki çocuğunu ailesini bırakıp gitti. Asi bir kadındı, ev hayatında bile haksızlığa gelemeyen bir yapıya sahipti. Neşeli, güleryüzlüydü. Nerede ne yapılması gerekiyorsa yapan ve pratik yaşamında çoğu şeyi kanıtlayan bir kadındı. İdeali sadece şuydu: Özgür bir önderlik ve özgür bir Kurdistan. Bütün yaşamını buna adadı. Kız çocuğu Dilda 10 yaşında, erkek çocuğu Dilgeş 17 yaşında. 26 yıl hapis kararı vardı.”

Şehit Aileleri Derneği adına yapılan konuşma ardından “Şehîd namirin” ve “Bijî Serok Apo” sloganları atıldı.

Anma, sinevizyon gösterimi ve anısına verilen yemekle son buldu.