JİNHA’ya göre Aliya Matlabzadeh imzasıyla Evin Hapishanesi’nden gönderilen bir mektupta,  “Belki de tüm İran halkının kadınlara temel haklarını vermek ve kadınların zulme karşı mücadele etmek için bir araya gelme zamanı gelmiştir” denildi.

Mektupta devamla şu ifadeler yer aldı:

“Ölümü, dini otoritenin bu toplumun kadın ve gençlerine yönelik kadın karşıtı, anti-feminist performansının sonuçlarının sadece bir parçası ve kadınlar cinsel istismarın ilk kurbanları. Dini yöneticilerin görüşleri, kapitalist kaos bu toplumu son kırk yıldır yönetiyor.

Bugün Mahsa Amini’nin ölümünün ardından Evin Hapishanesi kadınlar koğuşunda kırk kadar siyasi tutuklunun huzurunda bir tören düzenlendi. Anısına şarkılar söyledik, durumu konuştuk. Yas tuttuk, birbirimizin yasını tuttuk. Son kırk yılda bu ülkede o kadar çok olay oldu ki insanlarımız birbirini teselli etmedi.

Bugün birbirimizi teselli ediyorduk. Bu zor günlerde keşke ablalarımız, annelerimiz, arkadaşlarımız arasında olsaydık dedik. Çünkü Mahsa Amini’nin haksız ölümünün onları tekrar bir araya getirdiğini duyduk. Ama Mahsa ilk ve son değildi. Rejim kurbanıdır.

Mahasa Amini’nin ölümü, dini otoritenin bu toplumda kadınlara ve gençlere yönelik anti-feminist eyleminin sonuçlarının sadece bir kısmıdır ve kadınlar, dini yöneticilerin cinsel bakış açısının kurbanlarıdır. Kırk yıldır bu toplumu yönetenler, sırf kadın oldukları için insan onuru ve İran halkının haklarıyla her zaman savaş halinde olan bir hükümetin kurbanlarıydılar ve son kırk yılda kadınlar ağır bedeller ödediler.

Mahsa Amini’nin gözaltına alınması-tutuklanması ve sistematik olarak işkence görmesi sırasında ölümü, hükümetin İran kadın toplumuna ideolojik ve ilkel bakışının bir sonucudur. Soru: Mahsa Amini hangi suç için öldürdü? Mahsa Amini ve kadınlar ne yaptı? İran’ın son kırk yılda istediğini mi?”

Mektup kadınlar irade, eylemleri ile İran rejimine geri adım attırmaya ve kadın birliğini sağlamaya davet ederek sonlanıyor.”