Kadınlarla Dayanışma Vakfı (KADAV), Rosa Lüksemburg Vakfı'nın desteğiyle Beyoğlu'nda bulunan Cezayir Toplantı Salonu'nda "Kadınların İstihdam ve Emek Deneyimlerine Bakış" adlı raporu sundu. Toplantının moderatörlüğünü KADAV üyesi Özgür Genç yaptı.
Toplantının sunumunu feminist aktivistlerden Semiha Arı yaptı.
Covid-19 salgını sürecinde kadın istihdamı oranının yüzde 26'ya gerilediğine işaret eden Arı, “Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu'nun istihdam raporuna göre  kadınların yarısına yakını kayıt dışı çalışıyor" dedi.

'YOĞUN BİR GENÇ KADIN İŞSİZLİĞİ VAR'

Ülkede yoğun bir genç kadın işsizliği olduğuna dikkat çeken Arı, “Kadınlar tüm işsizlik türleri arasında en üst sırada yer alıyor. Sağlık, sosyal hizmetler, hizmetler sektörü, eğitim ve finans Türkiye'de kadınların en çok yoğunlaştığı sektörlerin başında geliyor. Kadın emeği hem formül hem enformel sektörde temel ucuz işgücü kaynaklarından biri durumda.  Bugün buna göçmen ve mülteci emeği dahil olmuş durumda. Hükümetin izlediği kadın istihdamı politikası ise esnekleşme, yarı zamanlı çalışma ve doğurganlığı artırma üzerine kurulu" dedi.
Tekstil sektöründe çalışan kadınların göz sorunları ve solunum yolu hastalıklarıyla karşı karşıya kaldığını aktaran Arı, “Evde tekstil bağlantılı parça başı iş yapanlarda solunum problemleri, depoda çalışanlarda bel fıtığı ve vajina fıtığı, mobbing ve stres altında çalışmak zorunda kalanlarda kronik gastrit gibi sağlık sorunları ortaya çıkıyor. İşyerlerinde mobbing, cinsiyetçilik ve taciz kadınların daha sık iş değiştirmesine neden oluyor” dedi.

TACİZ, ŞİDDET, MESLEK HASTALIKLARI...

Arı, Kadınların zaten küçük bir pay alabildiği ücretli çalışma alanı ücret eşitsizliği, ağır çalışma koşulları ve uzun çalışma saatleri, işyerlerinde taciz, şiddet, mobbing ve meslek hastalıkları, çifte mesai sıkışması gibi nedenlerle sürdürülebilir olmaktan çok uzak görünüyor” diye konuştu.
Basına kapalı olarak devam eden toplantının ikinci bölümünde kadın emeği ve istihdamına ilişkin görüş ve önerilerini sunan kadınlar, “Başta göçmen kadınların yanı sıra ev eksenli parça başı çalışmanın bu denli yaygınlaşması ve ucuz ev emeği üzerinden genişlemesi, kadınların işyerlerinin giderek daha fazla ev hapsinde olması karşısında feminist cevaplar neler olmalı? Ekonomik kriz ve Covid-19 salgınıyla derinleşen kadın yoksulluğu ve işsizliği karşısında nasıl bir politika üretmeliyiz? Kimden, ne talep etmeliyiz" başlıklarını tartıştı.