"PKK yoldaşlığı, kendinden önce yoldaşını düşünmek, fedakârlık göstermektir" derdi, Esmer arkadaş. Sonsuzluğa erişen birçok kahramanın içinde yolculuğuna devam ediyor...

Gerilla yaşamını anlamlı kılan ve bir zincirin halkaları misali birbirine bağlayan, şüphesiz kurulan anlamlı yoldaşlıklardır. Herkes için büyük bir meraktır; "Acaba özgürlük gerillaları dağların başında, doğanın zor koşullarında hele hele bu kadar çetin bir savaşın içinde faşist, sömürgeci güçlere karşı nasıl direniyor, böylesine sonsuz iradenin kaynağı nedir?" Bunun en sade ve özlü cevabının ‘yoldaşlık’ olduğunu anlatırlar. Özü büyük değerlerle doldurulmuş bir yaşam gerçekliğidir PKK yoldaşlığı.

PKK yoldaşlığına dair yazarken, Heftanin'de tanıdığım ve bende iz bırakan öncü komutanlardan Esmer arkadaşı anlatmak gerekir. O, direnişin merkezinde asil ve özlü bir kadın. Yoldaşlarının Esmer’i. Çağın bu demlerinde Heftanin'de işgalci, faşist Türk devletine karşı eşsiz bir gerilla direnişine tüm dünya şahitlik etmekte. Eşsizdir, çünkü adım adım direniş destanlarının yazıldığı yerdir Heftanin. Kullanılan yoğun tekniğe karşı iradenin, inancın ve toprağa bağlılığın geçit vermediği, işgalcilerin büyük yenilgiyi yaşayacakları yerdir. Kadınların öncülüğünde direnişin kazanacağı yerdir. Esmer, Nûcan ve Evinler'in dergâhıdır Heftanin.

ESMER'LE SONSUZ BİR AN

Heftanin'de yaşanan tarihi direniş içinde Kürt halkının fedaileri, bu halkın özgürlüğü için gerekirse her an kendilerini feda edeceklerini yazdıkları destansı direnişlerle tüm dünyaya gösterdi. Devam eden direniş, gören ve duyan herkesi etkiliyor. Cenga Heftanin komutanlarından Esmer şahsında, işgalcilere geçit vermeyen her bir özgürlük savaşçısı, aslında mücadele anında devrimi yaşadıklarını; eylem anındaki tebessümlerinde, en zor koşullarda yaşadıkları heyecanda göstermektedirler. 2019’dan bu yana Heftanin’de yaşanan büyük savaşta her bir özgürlük gerillasının sesine ses olmak ve yaşanılan her anı tarihe mal etmek gerektiğini hissederek her mevziiye ulaşmanın heyecanını tabii ki biz de yaşıyorduk. En son gittiğimiz alan da Heftanin’in Şeşdara alanı, yani "Kadınların mekanı" da dediğimiz stratejik bir alandı. Özlü bir komutanın, Esmer arkadaşın öncülüğünde savunulan mevzilerdi.

ASLA MEVZİLERİ BIRAKMAM

Oldukça uzun geçen bir yolculuğun ardından birilerini görme arzusu her an artıyordu. Bahar yağmurları, günün ilerleyen saatlerinde yerini ışıl ışıl parlayan yıldızlara bırakmaya hazırlanıyordu. Hava kararmış fakat biz hâlâ kimseyi göremiyorduk. Aslında onlar her yerdeydi ama uzun uzun patikalar bizi biraz yormuş olsa gerek, artık kendimizi bir ağacın altına salıverdik. İlerlediğimiz alan, savaş cephesine yakın olduğu için daha fazla ilerlemek yerine günün ilk ışıklarını beklemenin iyi olacağına karar verdik. Siyajin arkadaş ile ulaşmamız gereken birliği düşünerek parlayan yıldızların her bir savaşçıyı resmettiğini hayal ediyorduk. O an Esmer arkadaş geldi aklıma, zaten gideceğimiz savaş mevzilerinin komutanıydı. Bir kez daha görmüştüm, arkadaşlar şakayla karışık, "Seni cepheden alıp arkada bir yere vereceğiz, çalışmalarına orada devam etmen daha iyi olur" dediklerinde Esmer arkadaşın da "Ben asla mevzileri bırakamam, orada olmam gerekir" diye ısrarlı bir duruş sergilediğini hatırladım. Kararlı olduğu kadar, asil ve bir o kadar sevgiyle bakıyordu. İçime işleyen soğuğa karşı Esmer arkadaşın sıcaklığıyla ısınmaya çalışıyordum ki ayak sesleri ve Esmer arkadaşın ‘Heval’ sesiyle yerimden fırladım. Hani derler ya, bir şeye çok ulaşmak istersen olurmuş ya da kadınların birbirini hissetmesi mi desem, bilemiyorum. Ama bu durumla gerillanın normalin dışında bir yaşamı olduğuna bir kez daha şahit oluyordum. İlkin her iki taraf da biraz şaşkınlık yaşadıktan sonra tekrardan yola koyulduk. "Nereden geliyorsun heval Esmer" diye sorduk, diğer mevzilerdeki arkadaşları ziyaret ettiğini ve şimdi diğer grubun yanına yol aldığını söyledi. Beraber ilerlerken bir taraftan da bizimle ilgilenmek için o kadar gayret ediyordu ki. Ben de bu arkadaşı daha yakından tanımam gerekir, diyordum.

Ulaştığımızda sıcak bir gerilla çayından sonra içimizin ısınmasıyla gecenin ilerleyen saatini fark etmeden sohbet etmeye devam ediyorduk. Yoldaşlarına bu kadar bağlı bir komutanı görmek, PKK’nin yıkılmaz bir güç olmasının nedenini en yalın haliyle gözler önüne seriyordu.

PKK YOLDAŞLIĞI

Bulundukları silsile oldukça geniş ve stratejikti. Heval Esmer de bunun bilinciyle arkadaşları örgütlemede, mevzilendirmede oldukça yoğunlaşmış ve denetimde de yetkindi. Bunların ötesinde, "Heval Esmer’in yoldaşlarına güç veren özelliğinin temeli; PKK yoldaşlığını derinden yaşaması ve hissettirmesiydi" derdi, yoldaşları. "PKK yoldaşlığı, kendinden önce yoldaşını düşünmek, fedakarlık göstermektir" derdi, Esmer arkadaş, gece boyunca devam eden sohbette. Türk devletinin daha çok yöneleceğinin bilincinde olan bir gerilla komutanıydı. Bundandır ki hiç yerinde durmaz, nerede neyin yapılması gerektiğini bilirdi.

Şimdi dağların Esmer’i, direniş diyarından, Heftanin’den sonsuzluğa erişen birçok kahramanın içinde yolculuğuna devam ediyor. Yol bitmez. Dağlı kadın Esmer’in ardından yoldaşları, "Heval Esmer’in yaşam inancı ve moraliyle Cenga Heftanin zaferi, Kürdistan’ın özgürlüğüne öncülük edecek" diyor.