Tişrîn Barajı direnişini takip ettiğim ilk gün büyük bir birlik direnişe takviye olarak geldi. Bu takviye sayesinde birçok direnişçi savaşçıyı tanıma fırsatı elde ettim. Şu an bahsedeceğim savaşçıda bu direnişçilerden biriydi, yani YPJ savaşçısı Şehit Avzem Çiya.

Direniş tünelinde istirahat bölümünde otururken bir YPJ savaşçısı tünelden belirivermişti. Şehit Avzem Çiya’ydı ve gelip yanıma oturdu. Büyük bir defter ve kalem çıkararak yanına iliştirdi. Kısa bir sürede büyük bir defterin bir sayfasını yazılarıyla doldurdu. Derin derin düşünerek kaleme aldığı düşüncelerine şahit olduğum için daha fazla kendimi tutamayarak merakımdan ‘Ne yazıyorsun?’ diye soru verdim. Hiç düşünmeden sorumu yanıtladı: “Savaş anılarımı, anılarımdan çıkardığım tecrübeleri yazıyorum. Ayrıca tecrübe edindiğim konuları yazarak yoldaşlarımın da anılarımdan faydalanmasını istiyorum.”

Savaşta yaşadığı anları ve edindiği tecrübeleri anı anına yazıyordu, kendisini kaleme alıyordu. Edindiği tecrübelerle tekrarı yaşamak ve yoldaşlarına tecrübelerini aktarmak için çaba içerisindeydi. Bu düşünceyle yoldaşlarına güç vermeye özen gösteriyordu. Tecrübelerini yazıya döktükçe, öteye taşırdıkça mutlu oluyordu. Bu nedenle Tişrîn direniş mevzi ve cephelerinde, Şehit Avzem Çiya'yı görünce neşelenmeyen, moral almayan YPJ ve QSD savaşçısı yoktu.

MİNBİC’TEN TİŞRÎN BARAJI’NA

Şehit Avzem Çiya'nın işgalci Türk devleti ve çetelerine karşı Minbic’te savaştığını da öğrenmiştim. Minbic’ten çekilme ardından sonra Tebqa’ya vardığında savaş mevzilerinden geri kalamayacağını dile getirerek büyük bir ısrarla Tişrîn Barajı’na gitme önerisinde bulunuyor ve yönünü Tişrîn direnişine çeviriyor. Tişrîn’deki direnişte yer almayı da ‘işgalci Türk devleti ve çetelerinden intikam alma’ olarak ele aldı ve tanımladı.

GÜLÜŞÜ DİRENİŞİ ANLATIYORDU

Şehit Avzem Çiya, Tişrîn direnişine katılma ısrarından bahsederken gülücükler yüzünde beliriyordu. Gülüşüyle direnişin anlamını ve önemini anlatıyordu. Bu gülüşü direnişle bütünleşiyor, gülüşleri kutsallıklara ulaştığını anlatıyordu.

Şehit Avzem Çiya’nın gülüşleri gözlerimin önünden gitmiyor. Şehadeti üzerinden 20 gün geçti. Fakat Avzem’in gülüşleri hala gözlerimin önünde.  Bir kelimesi ya da bir gülüşüyle yoldaşlarını gülümseten Avzem Çiya, fedai, güler yüzlü ve coşkulu bir savaşçıydı. Tutku ve heyecanı, Tişrîn Barajı mevzilerinde yaşıyor ve artık bir hakikate dönüştü.