Yaşamını yitirenlerin bin 682’si işçi ve memur, 288’i ise çiftçi ve esnaf. 

56 çocuk, 110 kadın ve 96 göçmen işçi de iş cinayetlerinde can verdi. 

İSİG; ölümlerin en çok gerçekleştiği iş kollarında sendikalaşma oranının en az olduğuna, güvencesizliğin hakim olduğuna dikkat çekti. Buna göre, 442 inşaat, 389 tarım, 265 taşımacılık, 124 ticaret/büro, 109 belediye, 96 metal ve 73 maden işçisi yaşamını yitirdi,

İSİG, OHAL ilanı ile beraber iş cinayetlerinin yüzde 9 artış gösterdiğine dikkat çekti. Açıklamada şu ifadeler yer aldı: "Ekonomideki sıkışma dolayısıyla sermaye, emek üzerine daha fazla yük bindirmeyi, yani maliyetleri düşürmek için emeğin daha uzun sürelerde daha ucuza çalıştırılmasını içeren bir politika izliyor. Dolayısıyla da iş cinayetlerine temel neden olan koşullar yaratılmış oluyor. Artık sadece belli işkollarında değil hemen her işkolunda çok yaygın bir şekilde iş cinayetleriyle karşı karşıya kalıyoruz, kalacağız. Bunlara da seri iş cinayetleri diyebiliriz. 2016 yılında seri, sürekli, düzenli işçilerin öldüğü bir çalışma iş cinayetleri rejimi yaşandı. İşçilerin çalışma koşulları giderek ağırlaşıyor ama buna karşı işlerini kaybetmemek için ses çıkartamıyorlar."

Referandum sürecine dikkat çeken İSİG, "Türkiye’deki rejim tartışmalarını ve referandum sürecini de bu noktada anlamlandırmalıyız. Ağırlaşan ekonomik ve sosyal sorunların, iç-dış politikada atılan yanlış adımların faturası emekçilere çıkarılacak ve emekçilerin olası tepkilerini önlemek için yönetim erki giderek merkezileştirilmeye çalışılacak" dedi.