Amed’den 4 yıl ara ile yola çıkan genç yürekler, 2008 yılında Dersim’de buluşurlar. Eylemin, sevginin, cesaretin sembolleri olan Eylem Amed (Aynur Erdem) ve Zilan Amed (Kader Çiftçi), 18 Temmuz 2008’de Ovacık’ta ölümsüzler kervanına katıldılar.

‘Her gerilla bir mücadele öyküsüdür. Gerillanın öyküsü ise yaşamın öyküsüdür. İnsanlığın, adaletin öyküsüdür. Bu öykü de Zümrüd-ü Anka misali küllerinden yeniden doğan yaşamlardan bir tanesidir. İki gerillanın yaşama aşk ile bağlılıklarının öyküsüdür. Ruhların bütünleşip yüreklerin bir olduğu an da anlamın zirveleştiği yaşamın öyküsü... Giriş gelişme sonuç bölümleri yoktur. Öykünün tamamı AN’da anlamını bulmuştur. An’da yüceleşmiştir. Söylenen sözlerin yaşam savaşımında nasıl da anlam bulduğunun en açık kanıtıdır.”

PAYTEXT’TEN SAFLARA

İki kadın gerilla... İkisi de Kürdistan’ın başkenti Amed’den katılır bağlı oldukları PKK saflarına... Ve ikisi Dersim’e giderler. Aynı dönemde, aynı yollardan geçerler. İkisini Kürt Özgürlük Mücadelesinde buluşturan özgürlüğe duydukları özlemdir. Yüzyıllarca varlığı bile kabul edilmeyen halklarının savaşımını vermek için yola çıktı iki genç yürek. Ve sonra unutulmazlığın defterine yazıldılar. Yüreklere kazındı asilikleri. Dağlara sevdalanmışlardı bir kere onları durdurmak ne mümkündü.

Zilan eylemleşerek ölümsüzleşti eylem Zilanlaşarak tanrıçalaştı. Zilan ve Eylem, Kürt Özgürlük Mücadelesinde aktif katılan gerillalar olarak tarihe iz bıraktılar. Yüreklerinin asiliği, kavgacı duruşları, eylemci kişilikleri, yoldaşlıkları ve tüm bunlardan geriye bıraktıkları unutulmaz anıları... Şimdi binlerce genç gerilla onların izinde yürüyor. Evet onlar küllerinden yeniden oluştular. Binlerce genç yürek, genç gerilla olarak... Azılı düzene, şamanlara karşı savaşan genç yürekler...

ARAYIŞÇI KİŞİLİĞİ ONU PKK İLE BULUŞTURDU

Eylem Amed (Aynur Erdem) 1981 yılında Amed’in Çinar İlçesinde doğar ve burada büyür. Burası yurtseverliği ile bilinen bir yerdir. Dolayısıyla gerilla Eylem şekillenmesini buradan almıştır. Çok değil 14 sene sonra sömürgeci düzene karşı isyan eder ve özgürlük mücadelesine katılır. Gerillanın en zor yerlerinde gerillalık yapar.

PKK komutanlarından Zozan Çewlik, dilinden gerilla Eylem şöyle anlatılıyor: „Eylem arkadaş adı kadar eylemci, şen şakraklığıyla yaşamın rengi, yoldaşlık ruhuyla yoldaşlığın sembolüydü. Sevginin kaynağıydı, mertliğin abidesiydi. 

Heval Eylem şehir yaşamı karşısında özellikle kapitalist modernitenin gösterişli kültürüne karşı köy ortamını hep tercih etmiş ve bu köy ortamı içerisinde şekillenmesini almıştı. Ancak var olan yaşam onu tatmin etmemiş ve hep bir arayış içinde olmuştur. Eylem arkadaş kişilik olarak ele avuca sığmayan hiper aktif yapılanması, küçük yaşlarda ailenin özelde kız çocukları üzerinde dayattığı kalıplara gelmeyen sınır tanımayan bir kişiliğe sahipti. Bu kişiliği daha sonra özellikle gerilla saflarına da yansımasını da bulduğu kadar bu özellikleriyle de hep bir renk olmuştur.”

AMED’İN ÇALAKVAN KIZI

Eylem Amed, genç yaşta Botan üzeri PKK saflarına katılır. Asiliği, direnişçi ruhunu Botan’dan almıştır gerilla Eylem. Amed’in çalakvan kızı tabiri ile konuşmasına şöyle devam ediyor Komutan Zozan Çewlik: „Botan sahası mücadelemiz açısından özellikle gerillalığını birçok arkadaşın yaşadığı bir saha olma çekiciliğine her zaman sahipti. Bunun için Eylem arkadaş açısından birçok ilkin yaşandığı bir saha, mekan olduğunu belirtebiliriz. Önderliği tanıma, sınıf gerçekliğini, düşman gerçekliğini birebir tanıma, yoldaşlığı, kendini tanıma gelişmiştir.

Eylem arkadaşı Güney sahasında tanıdım. O zaman yaşama katılımı beni çok etkiledi. Çünkü Eylem arkadaş bir refleks sahibiydi. Bu anlamda Eylem arkadaş örnekti. Eylem arkadaş bir yoğunlaşma sonucu yönünü Dersim sahasına verdi. Bu çok önemli bir karardı. Dört yıl Dersim sahasında beraber kaldık. Yoğun bir katılım kararlılık, fedai bir katılım tarzı diyebileceğimiz bir katılım tarzı oldu. Eylem arkadaşı pratikte çok daha iyi tanıma fırsatım oldu. Özelde gerillalığın yine birebir kuzey sahalarımız gerçekten zorlukların birebir yaşandığı bir alandır. Düşman yoğunluğunun da o sahalar üzerinde bir yaklaşımı var. Eylem arkadaşı o koşullarda çok daha iyi tanıdığımı düşünüyorum. Benim için onun geride bıraktığı anıya sahip çıkma direnişini sürdürme bir görevdir.” 

Gerillada ikiz ruh çok belirgindir. Birbirini hissetme, onunla bir olma, var olma.. Bunlardır gerillayı büyüten, yaşatan, anlam kazandıran. Gerilla Zilan Amed, Eylem Amed’de 4 yıl sonra katılır PKK saflarına. 1978 Amed doğumlu aynı zamanda da Amed katılımlı olan Zilan Amed (Kader Çiftçi) 1999 yılında özgürlük saflarına katılır. Zilan da Eylem gibi yaşamdaki duruşu ile yüreklerde etki bırakmıştır.

Gerilla Zilan Zagroslar’da uzun yıllar kalır. İskender’e geçit vermeyen Zagroslar genç Kürt kadınlarına bağrını açmış, onları kucaklamıştır yıllarca. Zilan’da onlardan biriydi. Zagrosların asiliğinin sesi, yankısı olduğunu biliyor ve Zagros’a büyük bir aşk ile bağlılık besliyordu. Gerilla yoldaşları onun Zagros sevdasını dile getirirlerken Zilan’ın Zagroslar ile birleşen bir ruhta olduğunu belirtiyorlar. 

Beraber kaldığı gerilla Irmak yoldaşı Zilan’ı şöyle anlatıyor: „Zagroslar kime açılacağını bilir. Zilan yoldaşımız da Zagroslar ile bütünleşmiş bir yoldaştı. Dağların kızı diyorduk ona. Öylesine temiz bir yüreği vardı ki, insanı etkilememesi mümkün değildi. Yüreğinin sadeliği yüzüne vuran, doğal bir yoldaştı.”

ZAGROSLARIN AŞKI İLE DERSİM’E

2006 yılında Dersim alanına gider. Zagrosların sevdası ile Dersim’in hasreti bir olmuştur ve gönlündeki ikinci alana gitmek üzere yola çıkmıştır. Yaşı küçük olmasına rağmen sorumlu düzeyde gider. Gerilla yoldaşı Şaristan başlıyor anlatmaya genç yoldaşlarını: „Heval Zilan yaşamda, yoldaşlıkta öncü, örnek bir yoldaştı. Dersim’e olan hasreti derya gibiydi. Hedefinin büyük olduğunu insan duruşundan fark edebiliyordu. Eylemlerde rolünü güçlü oynuyordu. Fedaice duruşu sadece düşmana karşı değildi aynı zamanda yaşama katılımı da fedaice idi. Her zaman güler yüzlüydü. Yaşamda mütevaziydi. Gözleri bir çocuk masumiyetindeydi. Tam bir Kürt kızıydı.”

YÜREKLERİ BULUŞTU

4 yıl ara ile Paytext Amed’den yola çıkan genç yürekler Dersim’de 2008 yılında buluşmuştur.

Yine mücadele arkadaşlarına bırakalım onları anlatmayı. Gerilla Şaristan: “Heval Eylem ve Zilan aynı alanda kalıyorlardı. Şahadetleri öncesinde Eylem yoldaş bir eylemde öncülük görevini üstlenmişti. Saldırıya gitmek için kendisini çok dayatan bir yoldaştı. Saldırıya giderken soğukkanlı gider ve sonuç alırdı. Düşmana olan kini, öfkesi gözlerinden okunurdu.”

Gerilla Bahoz: “Eylem arkadaş Dersim’e geldikten kısa bir süre sonra Zilan yoldaş alana geldi. Zilan yoldaş alana yeni gelmesine rağmen sanki daha önce buralarda kalmış gibiydi. Yani öylesine bütünleşmişti alan ile. Her iki yoldaş da yaşama katılırken canlı ve moralli idiler. Bu durum eyleme giderken de öyle idi. Kısa zamanda öylesine bütünleşen ruhlara dönüştüler ki birbirlerine bakarken ne söyleyeceklerini gözleri söylüyordu.”

Yoldaşlarını anlamaya gerilla Sadûn devam ediyor: “O dönem kış üstlenmesi için çalışmalar yürütülüyordu. Bu nedenle de çok yoğundular. O süreçlerde yaralı arkadaşlar vardı. Her iki yoldaş yaralı arkadaşların tedavisi ile ilgileniyorlardı. O zaman bir cihazda her iki arkadaş çağrıldılar. Yolda giderken birbirlerinin fotoğraflarını çekiyorlar. Yanlarında bulunan 3. arkadaştan kendi fotoğraflarını çekmesini istiyorlar. Arkadaş da öyle onları bol bol çekiyor. Zaten kısa bir süre sonra şehit düşüyorlar.” 

DİRENİŞ ABİDELERİ

Gerilla Derya ise yoldaşlarının operasyondaki fedaice duruşlarını ve direnişlerini anlatırken boğuk cümleler boğazını kilitliyor. Ama yoldaşlarına olan bağlılıkla anlatmaya zorluyor kendini: Öncülük görevi ile hareket eden iki bedende bir olan yoldaşlarımız bir gün göreve giderken her ikisi de öncüdür. Bir süre sonra pusuya düşerler. Pusu çatışmaya dönüşüyor. Eylem yoldaş, saat 7 civarında arkadan gelen yoldaşlarla bağlantı kurmak için çaba harcar. Haber vermek için kendisini bir tepeye ulaştırmak istiyor. Her iki yoldaş, düşmanın yoğun teknik kullanmasından dolayı yaralanıyor ve büyük bir direniş ruhu sergiliyorlar. Pusu kapsamlı olduğu için ve yaraları da ağırlaştığı için düşmanın eline geçmektense kendini imha etmeyi uygun görürler. Üzerlerinde bulunan eşyaları uzak bir yere götürüp saklarlar, düşmanın eline hiçbir şeyin geçmesine izin vermezler. Ve bombalarını kendilerinde patlatırlar. Öylece ölümsüzler kervanına katılırlar. 18 Temmuz 2008’de Ovacık’ta şehit düşerler.”

HALKIN OMUZLARINDA SERHİLDANLARLA UĞURLANACAĞIZ

Her iki gerillanın yaşamlarını yitirmeden önce söyledikleri sözler uğurlarında fedaice savaştıkları halk tarafından yerine getirildi. 

‘Her ikimiz de Amedliyiz. Bir gün şehit düşersek ikimizde o kahraman halkın omuzlarında serhildanlarla uğurlanacağız.’ O gün gelir ve direnişin sahipleri bu sözleri direnişçi halkın omuzlarında serhildanlarla uğurlanır.

Her kavuşma bir ayrılık sonucudur. Çoğu kavuşmalarda ayrılık ile sonuçlanır. Aynı direnişe öncülük etmeleri gibi... Dava yoldaşlıkları onları Amed’de, Dersim’de Kürdistan’da buluşturdu. Ve bir daha asla ayırmadı. Türk Devletinin eline geçmemek için kendini uçurumlardan atan Beritanların izinde yürüdü iki genç gerilla. Bombalarını kendilerinde patlatırlar. 

Asi yürekler ise başka yüreklerde, başka beyinlerde yaşam bulur anlam kazanmıştır. Yeniden yeniden doğar, büyür, yeşerir ve dağlarla birleşir sömürgeci beyinlerde patlamak üzere....

 

Aynur Erdem (Eylem Amed)

1981 / Çınar / Amed

31 Temmuz 2008, Ovacık

 

Kader Çiftçi (Zilan Amed)

1978 / Amed

31 Temmuz 2008, Ovacık