Üretilen su damlasının dünyada benzeri yok. Günlük olarak içtiğimiz suya benzemiyor. İçtiğimiz temiz su, hidrojen (H) ve oksijen (O) atomlarının dışında mineral veya organik moleküller gibi büyük miktarda başka moleküller de içeriyor. Su hastalık yapan bileşimlerden arındırıldıktan sonra, yeniden filtrelenerek ya da başka yöntemlerle çok sayıda organik molekülün bozulması sağlansa da, yine de saf bir özelliğe sahip değil. Nedeni, hava ile temasıyla ilgili. Hava ile basit bir temas, herhangi bir maddeyi ince bir molekül tabakası ile kirletebilir. Atmosfer ile çevrili sıvı haldeki su, hiçbir zaman tam anlamıyla “temiz” sayılmaz.

Ancak Science dergisinde yayınlanan bir araştırmaya göre Avusturyalı araştırmacılar, içerisinde su molekülleri (H2O) dışında başka bir araçla tespit edilemeyecek kadar küçücük parçacıklar içeren su damlası elde etmeyi sağlayan bir metot geliştirdiler.

Araştırmacılar, önceden özel ekipmanlarla arındırılmış bir su üzerinde çalıştılar. Kullanılan su, hava ile temas etmezse üçten daha fazla molekül içermiyor. Ancak daha sonra oluşturulan mekanizmaya bağlanan küçük bir tüpe yerleştirilen suyun dış atmosferle teması kesildi. Bilim insanları daha sonra, sudaki olası bileşimleri sökmek için tüpteki suyu kaynatarak, camdan tüpün tamamen ıslandığından emin olmak istediler. Sonra da tüp yeniden dolduruldu. Böylece arıtma işlemi başladı. Bilin insanı Ulrike Debold, “donma-çekme-çözme olarak ifade edilen devri gerçekleştirdik” dedi. Özeti şu: Su donduruluyor, sonra vana açılıp pompalanıyor, ardından vana kapatılıyor. Tüp, kısa bir an boşluğa bırakılıyor, donmayan her şey uçuyor. Buharın baskısı buzunkinden daha yüksek olunca özellikle organik kir uçuyor. Sıvı azot daha sonra geri çekiliyor ve su ortam sıcaklığında sıvı hale dönüyor. Bu operasyon beş kez tekrarlanıyor. Avusturyalı araştırmacılar bu devir sayesinde benzersiz temizlikte su damlasını elde ettiler.

Peki bu suyu elde etmedeki amaç ne? Bilim insanları, ultra-temiz su sayesinde bazı gizemleri çözmeye çalıştı. Örneğin, neden titanyum dioksit (TiO2) eşantiyonu klasik su ile teması halinde yüzeyinde toz tabakası üretiyor? Titanyumdan mı, sudan mı yoksa atmosferden mi kaynaklı? Bunu öğrenmek için bu ultra-temiz suyu titanyum eşantiyonuna dökmek yeterli olacak. Üretilen su tüm parçacıklardan arındığı için genellikle titanyumu kaplayan tozun oluşmasını sağlamayacak. Ancak bu operasyonu, hava ile temas sağlamadan yapmak kolay bir iş olmadı.

Sonuçta bilim insanları, su damlası ile titanyum dioksit arasındaki teması sağlamayı başardığında, yüzeyde tek bir toz izine rastlamadı. Bundan çıkan sonuç ise şöyle: genellikle gözlemlenen tozlar, atmosferde tutulan ve klasik su içerisindeki bulunan organik moleküllerden geliyor.