İnsan, şu anda dünyanın bio-çeşitliliğine en büyük katkıyı sağlayan sistemi yok etmekle uğraşıyor. Nemli bölgeler olan nehirler, sazlıklar, bataklıklar vb. alanları yok ediyor. Nemli bölgelerin yok oluş hızı ise, ormanlıklardan daha hızlı olarak gelişiyor.

Motor ile çekilen, kurutulan, çok sayıda barajlarla engellenen, yosun araması, tarımsal gübreyi artıran üretim, dünyanın nemli bölgelerinin yüzde 35’ini son 48 yılda kuruttu. Dünya ikliminin ısınması da nemli bölgelerin kurumasını daha da hızlandırıyor.

Ramsar Sözleşmesi raporuna göre, bataklıklar hala dünya yüz ölçümünde 12,1 milyon kilometre kareyi kapsıyor.

Bu bataklık alanların yüzde 13 ile 18’lik bir alanı, yani 2300 bölge uluslararası önemli alan olarak belirlenmiş. Ancak, bu alanları koruma verilen öneme göre yetersiz olarak değerlendiriliyor.

Ramsar Sözleşmesi Sekreterliği açıklamasında, “Nemli bölgelerin önemine ilişkin bir hassasiyet gelişti. Ancak politikacılar bu bölgelerin korunması için yasa yürürlüğe koymalı. Bu ekosistemin önemine ilişkin dünyanın bilgilendirilmesi gerekiyor. Nemli bölgeler olmadan hepimiz tehlike altındayız” dedi.

Dünya genelindeki nemli bölgelerin en yoğunu yüzde 32’lik bir oranla Asya’da bulunuyor. Kuzey Amerika’da bu oran yüzde 27, Güney Amerika ve Karayip adalarında ise yüzde 16, Avrupa’da yüzde 13, Afrika’da yüzde 10, Avustralya’da yüzde 3 olarak belirleniyor.

Güney Amerika ve Karayib adalarında nemli bölge oranı, 1970-2015 yılları arasında yüzde 60’lık, Afrika’da yüzde 42’lik ve Avrupa’da da yüzde 35’lik bir azalış gösterdi.