‘Ölsem de gidemem buradan’
Hatay’ın Elektrik Mahallesi’nden Servet Bacanak, “Sabahları selam verdiğim komşularım artık yok, giden gitti, kalanlar ise bir yerlere gömüldü. Çok zor bu durum ama ölsem de gidemem buradan” dedi.
Hatay’ın Elektrik Mahallesi’nden Servet Bacanak, “Sabahları selam verdiğim komşularım artık yok, giden gitti, kalanlar ise bir yerlere gömüldü. Çok zor bu durum ama ölsem de gidemem buradan” dedi.
Hatay’ın Elektrik Mahallesi’nden Servet Bacanak, kendi yaptığı derme çatma çadırda yaşamaya çalıştığını söyledi.
ANF’ye konuşan Bacanak, ailesini depremden kurtardıktan sonra anne ve babasının evine gittiğini, ancak ikisinin de enkaz altında kaldığını söyledi. İlk dört gün sokağa kimsenin gelmediğini belirten Bacanak, “Enkazdan seslendim, bağırdım çağırdım kimse çıkmadı. Annemle babam sizlere ömür, 8 gün sonra çıkarttık. Cansız bedenlerini çıkartabildik ama zaman geçmişti. Sonra burada ben kaldım. Komşular geliyorlar arada bir. Ben buradan gitmek istemiyorum, çünkü gidecek yerim yok” diye konuştu.
Eşi ve çocuklarının üçüncü gün yurda yerleşmek için şehirden gittiğini, ancak kendisinin kaldığını kaydeden Bacanak, şöyle devam etti: “Burada Allah’ın bir kulu kalmadı, mahalleye bekçilik yapıyorum, hayvanları besliyorum, evleri yıkmaya geldiklerinde belki girer anne babamın fotoğraflarını alırım diye bekliyorum.”
Hastalığından dolayı cihaz kullandığını, sokağa gelen polislerden elektrik için yardım istediğini söyleyen Bacanak, şunları paylaştı: “Doğru dürüst uyuyamıyorum artık. Makineyi bir aydır kullanamıyorum. En azından bir hat çekin, kullanmazsam ölür giderim, diyorum ama ‘abi git müdürle konuş’ diyorlar. Nerede göreceğim senin müdürünü, Ankara’da senin müdürün.”
Sadece gönüllülerin arada gelip sorduğunu belirten Bacanak, şunları ekledi: “Yalnızlık çok zor, mahalle dışında da yapamam, eskiden sabahları selam verdiğim komşularım artık yok. Giden gitti, kalanlar ise bir yerlere gömüldü. Çok zor bu durum ama ölsem de gidemem buradan.”