Her bir vadi, kaya, yayla ve Zagros dağları attığımız her adımda hafızamıza kazındı ve unutulmadı. Geri dönüp o anların fotoğraflarına baktığımızda, her bir kaya, her bir yayla ve Zagros dağları bize “başı dik Zagros” dedirtirdi. Gerilla sayesinde o zirveler hafızamızda, gözlerimizde ve kalbimizde canlı kaldı. Şimdi, Zagroslardan kalan her bir fotoğrafta gerillanın varlığı hissediliyor ve bu fotoğraflar asla eskimiyor. Onlar, dağlarla bütünleşmiş bir yaşamın kanıtı oldular. Gerillanın kişiliği, dağların dokunulmazlığıyla bir bütünlük oluşturdu.

İlk kez o insanları bir efsane gibi gördüğümüzde, hafızamızda kalıcı izler bıraktılar. Bugün hâlâ o izler, yaşadığım hayatı anlamlandırıyor. Sesi kulaklarımda yankılanıyordu. Soğuk bir kış günüydü, Zagros dağları bütün heybetiyle karşımdaydı. İlk kez Zap bölgesine gidiyordum. 2018 yılının sonlarıydı. Gerilla Loqman Dilşêr bölgenin komutanıydı. Gerillalar bir kayanın üzerine oturmuştu ve birlikte fotoğraf çektik. Daha sonra komutan Loqman bir şarkı söyledi bu sefer onu kameraya almak istedim. Belki de bu fırsat bir daha elime geçmeyecekti. Şöyle başladı şarkısına; “Serê çiya berf hatî ser warê me, ezraîl hatî ketî nav gundê me…”

Loqman Dilşêr, Rojhilatlı bir gerilla ve komutandı. 2007 yılında gerilla saflarına katılmıştı. Onunla ilk kez karşılaşmamdan itibaren geçen 6 yıl boyunca Zap ve Zagros’ta durmadan savaştı. Halkın direniş mücadelesinin zorlu koşullarında Reşîd Serdar ve Rojîn Gewda komutası altında önemli hamlelere ve eylemlere katıldı. Zap ve Zagros bölgelerini iyi bilen gerillalardan biriydi. Bölgeyi tanıyordu ve birçok deneyimli gerilla ile yoldaşlık yapmıştı. Zorlukların, pratik mücadelenin çetin şartlarının altından kalkıyordu. Yoldaşlarına karşı duyduğu sevgiyi ve bağlılığı her zaman hissettiriyordu. Aynı zamanda bir dengbêjdi. Sesi, karakterinin; Zagros’un direnişçi ruhunun bir işaretiydi.

ANILARI BİZİMLE BİRLİKTE SONSUZA DEK YAŞAYACAK

2020 yılında eyalet komutanlığının bir üyesi olarak Cîlo bölgesine gitti. İki yıl boyunca onunla birçok kez bir araya gelme fırsatı bulduk. Zagros’un her köşesi için hazırdı. Yoldaşlarının gönlünde sevilen bir komutandı. Her zaman neşeli ve görevine hazır bir şekilde Cîlo’ya gitti. Büyük bir tutkuyla yoldaşlarıyla birlikte bir kez daha yönünü Zagros’a verdi. Bölgeden gelen fotoğrafların çoğunda onun da yüzü vardı. Her zaman fotoğraflarda gülümsemesiyle dikkat çekerdi. O gülümsemesinde yaşamın derin anlamı ve dağlara olan bağlılığı hissediliyordu.

Zor bir pratik sürecinden sonra, 19 Ağustos 2021 tarihinde işgalci Türk ordusunun hava saldırısında, yoldaşları Brusk Ararat (Hemed Erban), Munzur Rojava (Yusuf Hacî) ve Zana Seko (Kemal Xizirî) ile birlikte şehit düştü. Şüphesiz sadık, neşeli, emekçi Komutan Loqman, söylediği şarkılarıyla tüm anıları bizimle birlikte sonsuza dek yaşayacak. Bize bıraktığı fotoğraflar ve anılar, onun Zagros’la özdeşleşmiş varlığını hatırlatıyor. Şimdi Loqman, Zagros’un her fotoğrağında yaşıyor; sesi, Zagros dağlarının vadilerinden kalbimize ulaşıyor.