Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan, Rojavayê Kurdistan’da yaklaşık 20 yıl boyunca halka doğrudan partinin amaçlarını anlattı. Halk, Önder Abdullah Öcalan’ı tanıdıkça mücadeleyi de tanıdı, Kurdistan Özgürlük Mücadelesine bağlılık düzeyi arttı. Rojavayê Kurdistan’ın Kobanê kentine Temmuz 1979’da ayak basan Abdullah Öcalan, birden binlere çıkan evle halka ulaştı. İlk dönemlerde talebeler olarak bilinen PKK’lilerin kalacağı evlerin sayısı çok azdı. O evlerden biri de Qamişlo’da yurtseverliğiyle bilinen Bavê Melek’in eviydi. 

MÜCADELE ETTİLER, ŞEHİT VERDİLER

Şêxmus Melek ve Cemile Ebdo Ehmed çifti, 1979’un sonlarına doğru evlerini Apoculara açtı. Şu an Alzheimer hastası olan Şêxmus Melek, yaşadığı hafıza kaybı nedeniyle hatırlamasa da eşi Cemile, Şêxmus Melek’in 1979’un sonlarında Apocuların Rojavayê Kurdistan’a girişini sağladığını, evlatları gibi kucakladığını söyledi. 

Kürt Halk Önderi ile Beka Vadisi’nde 1992’de görüşen çift, evlerini kadın ve erkek gerillalara açtı, evlatlarından ayırmadı. Yeri geldi broşürleri halka ulaştırdılar, yeri geldi maddi destek amacıyla pamuk, mercimek, nohut topladılar.

8 çocukları olan çiftin, 5. çocuğu Îbrahîm Şêxmus Melek, 8 Ekim 1996’da PKK’ye katılıp 1999’da Mêrdîn’in Bagok Dağı’nda şehitler kervanına katıldı.

BİR HALKIN DİRİLİŞİ İÇİNDİ

27 Kasım kutlamaları, Qamişlo’nun Xerbî Mahallesi’nde birçok evde olduğu gibi Bavê Melek’in evinde de birçok kez kutlandı. Bu evden geçen birçok yaralı ve şehit gerilla oldu. Cemile Ebdo Ehmed, 1980’li yıllarda PKK’nin kuruluş yıl dönümünün gizli bir şekilde evlerde kutlandığını hatırlatarak, şunları söyledi: “Apocuların temiz, dürüst ve Kürt halkı için mücadele ettiklerini gördük, sevdik onları. 27 Kasım kutlamaları şimdiki gibi değildi. Kim rejimin baskılarından açıkça kutlayabilirdi ki? Zaten Apocular daha yeni yeni tanınıyordu. Birkaç evleri vardı. O evlerde toplantı havasında kutlamalar yapılırdı. Parti mücadelesinin nasıl ve kimlerle başladığı anlatılırdı. Sadece parti kuruluş yıl dönümlerinde değil mücadeleyi anlatan, amacını ortaya koyan toplantılar çok olurdu. Bazen bir evde, bazen tarladayken bir ağacın altında bazen ise yollarda anlatılırdı. Apocular bir halkın dirilişini hedefliyordu.”

EVİNİN KAPISINDA NÖBET TUTARDI

PKK’nin kuruluş yıl dönümlerinde evlerinde yapılan toplantılarda kapının önünde halkın ve gerillanın nöbetini tuttuğunu belirten Cemile Ana, “Herkes belirlenen saatte küçük gruplar halinde gelirdi. Sağı solu iyice kolaçan ettikten sonra gelenleri hızlıca eve sokardım. Bir ayakkabıyı dışarıda bırakmazdım. Rejimin baskın yapması demek, ya katliam ya da zindanla sonuçlanması demekti. Bu nedenle çok duyarlı hareket ederdik” dedi.

BUGÜNLER İÇİN BÜYÜK BEDELLER ÖDENDİ

“Bugünlere öyle kolay gelinmedi” diyen Cemile Ana, şunları dile getirdi: “Önceleri evlerde yapılan kutlamalar, 1990’lı yıllarda Önder Apo’nun Lübnan sahasında biraz daha rahat kutlansa da Rojava Devrimi’yle kutlamaların havası farklı bir renge büründü. Tabii bugünlere gelene kadar büyük bedeller, mücadeleler verdik. Şehitlerimiz ve Önder Apo sayesinde Rojavayê Kurdistan’da PKK bayrakları, Önder Apo ve şehitlerin resimleriyle coşkulu kutlamalar yapılıyor.”