Bu solucanlar başlangıçta mamutlarlar birlikte yaşıyordu. O sıralarda son neanderal insanları, buzla kaplı Kuzey Avrupa’da ilk Cro-Magnon insanları (modern insanın ataları) ile yakınlaşıyordu. Mamutlar ve neandertal insanları yok oldu. 40 bin yıl sonra, solucanlar farklı bir dünyaya uyandı.

Amerikalı ve Rus bir araştırmacı ekip, donmuş İpliksisolucanlar ya da Nematodlar olarak da bilinen yuvarlak solucanlar, nasıl yaşama geri getirdiklerini anlatan bir araştırma yayınladı.

Solucanlar Sibirya’nın kuzey doğusunda buzulların içerisinde ve donmuş haldeydiler. 300 eşantiyon inceleyen araştırmacılar, bunlardan ikisinin yaşayabilir nematod içerdiğini belirtti. Yuvarlak solucanların bir kısmı 2002’de 30 metre derinliğinde fosilleşmiş bir sincap yuvasından geliyor. Bunların 32 bin yaşında olduğu tahmin ediliyor. Diğer kısım solucanlar, 2015’te Alazeya ırmağı dolaylarında 3.5 metre derinlikte bulundu ve 41 bin 700 yaşında oldukları tahmin ediliyor. Bu da onları dünyanın en yaşlı hayvanları yapıyor.

Mikroskobik solucanlar laboratuvara götürüldükleri gibi, haftalarca besleyici bir ortamda, 20 derece sıcaklığındaki kutulara yerleştirildiler. Solucanlar yavaş yavaş uyanmaya ve beslenmeye başladılar.

Bilim insanları bu solucanların olağanüstü kapasitelerinden esinlenerek, organ, doku ve tüm bir bedeni daha iyi muhafaza edebilme imkanı oluşturmayı düşünüyor.