İran Kürtlerin tarihi Bicar şehrini sulara gömüyor

İran Kürtlerin tarihi Bicar şehrini sulara gömüyor

Doğu Kürdistan Sine vilayeti içinde bulunan Bicar ilçesinde inşa edilen Talwar barajı 18 tarihi kalıntıyı sular altında bırakacak.

Son dönemde Türkiye’nin demografik ve askeri kontrol için inşa ettiği barajlar politikasını örnek alan İran rejimi Kürdistan’da çok sayıda baraj inşa ediyor. İran’ın inşa ettiği barajlar tarihi eserlere, doğaya büyük zararlar veriyor.

İran’ın inşa ettiği barajlar nedeniyle Dünyanın en büyük göllerinden biri olan Urmiye Gölü kurumak üzere.

Tahran’ın Doğu Kürdistan’ın Sine vilayetinde inşa edilen Talwar barajının 30 bin dönüm ekilebilir araziyi de sular altında bırakması bekleniyor. 

İranlı arkeologlar barajın tamamlanasıyla birlikte bölgede 10’u İran tarafından da ‘ulusal miras’ olarak kabul edilen 18 tarihi kalıntının, sular altında kalacağı uyarısında bulundu. 

Konu hakkında İran’ın İrna Haber Ajansına değerlendirmelerde bulunan Sine Kültür ve tarihi Eserler yönetim kurulu üyesi Elireza Azerşeb, bu tarihi alanda böyle bir barajın yapılmaması için gerekli uyarılarda bulunduklarını ancak dikkate alınmadıkları söyledi. 

Azerşeb şöyle konuştu: “Bicar Sine’nin en önemli tarihi yerleşim yerlerinden biridir. Bu merkezde çok sayıda tarihi kalıntı var. Baraj bu tarihi eserlere büyük zarar verecek.”

İRAN VE KÜRDİSTAN’IN EN ESKİ KALELERİNDEN BİRİ

Nüfusu 50 bin civarında olan kent 1.911 m.'lik rakımıyla İran'ın çatısı olarak biliniyor.

Şehir, Safeviler'in ilk hükümdarı Şah İsmail zamanında, bir köy olarak 15. yüzyılda kayıtlara girdi. 19. yüzyılda ise bir şehir haline geldi. 1.Dünya Savaşı sırasında Rus, İngiliz ve Osmanlı askerleri tarafından işgal edilen kentte çok sayıda tarihi eser var.

Şehirde Kürtlerin tarihini dayandırdıkları Medler zamanına ait ve Sasani dönemine kadar kullanılmış olan bir kale İran'daki en eski kale olma özelliğini taşıyor.

Kaçar hanedanlığı zamanında inşa edilen kentin kapalı çarşısı da tarihi yerler arasında yer alıyor.

Bicar Doğu Kürdistan’ın lehçelerinden biri olan Gerrûsî lehçesini kullanıyor. Kürt dil bilimciler Gerrusi lehçesini Sorani ile Kelhuri arasındaki köprü olarak değerlendiriyor.