IHR Direktörü Mahmud Amiri-Muhaddam, “İran'da kadınların idam edilmesi, ölüm cezasının acımasız ve insanlık dışı doğasını ortaya koyuyor ve cinsiyet ayrımcılığı ve eşitsizliğinin İran yargı sisteminde ne kadar kök saldığını gösteriyor” dedi.

Norveç merkezli IHR, 2010-2024 yılları arasında 114'ü cinayet ve 107'si uyuşturucuyla ilgili suçlardan olmak üzere toplam 241 kadının idam edildiğini kaydetti. 

IHR, “Cinayetten idam edilen kadınların çoğu çaresizlikle hareket eden aile içi şiddet veya cinsel istismar mağdurlarıydı” dedi.

İran'da uygulanan ve kısas olarak bilinen İslami kısas yasası, kurbanın ailesi affetmediği ya da telafi edici bir ödemeyi kabul etmediği sürece, bir cinayetin “bedelinin” başka bir canın kaybıyla ödenmesini öngörüyor. İran İnsan Hakları'na göre bu kural, “İran yargı sisteminin (aile içi şiddetin varlığını) nadiren hafifletici sebep olarak değerlendirdiği” anlamına geliyor. 

KALP KRİZİNDEN ÖLDÜ AMA CANSIZ BEDENİNİ ASTILAR!

IHR, özellikle tecavüze maruz kalarak hamile kaldıktan sonra İstihbarat Bakanlığı'nda memur olan komşusuyla evlenmeye zorlanan Zehra İsmaili'nin davasına atıfta bulundu. 

Zehra İsmaili, kendisine ve çocuklarına şiddet uygulayan kocasını 2007 yılında öldürmekle suçlanmıştı. Kocasının ailesi kısasta ısrar ederken,  kayınvalidesi 2021 yılında infazı bizzat gerçekleştirenler arasında yer aldı. 

Ancak avukatı daha sonra Zehra İsmaili'nin kendisinden önce idam edilen bir grup erkeği gördükten sonra kalp krizi geçirdiğini açıkladı. İHR’ye göre “yine de onun cansız bedenini astılar”.

Bir başka olayda, kendisine cinsel tacizde bulunmaya çalışan bir istihbarat görevlisini öldürmekten hüküm giyen 26 yaşındaki Reyhaneh Cabbari, ekim 2014'te asılmıştı. Genç kadın itirafta bulunması için işkence gördüğünü söylemişti. Genç kadın nefsi müdafaada bulunduğunu söylemesine rağmen, istihbarat görevlisinin ailesi idamda ısrar etmişti. 

Kadının davası, 2023 yılında Berlin Film Festivali'nde gösterilecek olan Tahran'da Yedi Kış (Sieben Winter in Teheran) adlı bir belgesele konu oldu.

İnsan hakları aktivistleri genel olarak İran'da infazların artışından endişe duyarken, 2022-2023 yıllarındaki Jin Jiyan Azadî isyanı ardından idamların halka korku salmak için kullanıldığı tepkisinde bulunuyor.