Halkların Demokratik Partisi (HDP) Kadın Meclisi, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü öncesi, “Kadın özgürlükçü yerel yönetimlerin gasbı” başlıklı kayyum raporunu Van’da bir otelde düzenlenen basın toplantısıyla açıkladı. Toplantıya, HDP Eş Genel Başkan Pervin Buldan’ın yanı sıra HDP milletvekilleri Züleyha Gülüm, Muazzez Orhan, yerlerine kayyum atanan kadın belediye eşbaşkanları, il, ilçe ve beldelerin kadın eşbaşkan adayları, Özgür Kadın Hareketi (TJA) üyeleri ve Barış Anneleri katıldı. Salonda sık sık Leyla Güven lehine sloganlar atıldı. 

BULDAN, AÇLIK GREVİNDEKİ KADINLARI SELAMLADI

Buldan, "Konuşmama başlamadan önce buradan açlık grevinde olan Leyla Güven, Selma Irmak, Sebahat Tuncel ve Dersim Dağ şahsında tüm açlık grevi direnişçilerini selamlıyor, bir kez daha belirtiyoruz ki açlık grevindeki yoldaşlarımızın talepleri taleplerimizdir. Leyla Güven 120 gündür direniyor. Barış ve demokrasiye sevdalı bir halde tam dört aydır bedenini açlığa yatırmış durumda" dedi.

'TECRİT TÜM HALKLARI NEFESSİZ BIRAKTI'

"Bu tecrit aynı zamanda tüm yaşamı kuşatmış başta kadınlar olmak üzere tüm halkları nefessiz bırakmıştır" diyen Buldan, Öcalan'ın halklar arasında bir köprü olduğunu, tecridin de insanlık suçu olduğunu kaydetti.

İşgalci kayyumların en önce kadınları hedef aldığına dikkat çeken Buldan, ayrıca sadece 2018 yılında 440, 17 yıllık AKP dönemi boyunca 6 bin 960 kadın cinayetinin işlendiğini belirtti.

Buldan, kadınların kayyumları göndereceğini ve faşizmi yıkacağını belirtti. 

RAPORUN ÖZETİ

İki bölümden oluşan raporun ilki, “Demokratik, ekolojik, kadın özgürlükçü yerel yönetim” başlığıyla Demokratik Bölgeler Partili (DBP) belediyelerde kadın çalışmalarını içerirken, ikinci bölümü ise “Kadın iradesinin gasbı: kayyım rejimi” başlığını kapsıyor. 

Raporun Kürtçesini yerine kayyum atanan Özalp Belediyesi Eşbaşkan Adayı Handan Bağcı, Türkçesini de HDP İstanbul Milletvekili Züleyha Gülüm okudu. 

56 sayfadan oluşan raporun özeti şöyle: 

* Türkiye’de ilk belediye seçimleri, 1930 yılında gerçekleşmiş, kadınlar seçme ve seçilme yasası ile yerel seçimlere katılmıştır. 1930’dan 2009 yerel seçimlerine kadar sadece 85 kadın belediye başkanı olarak seçilebilmiştir.

* Ancak 1999 sonrasında HDP bileşeni Demokratik Bölgeler Partisi(DBP)’nin öncülü olan partilerin seçimlere girmesiyle kadınlar siyaset sahnesinde daha aktif bir şekilde yer almışlardır; bu durum verilere de yansımıştır.

* Kadın kotaları ile başlayan temsiliyetteki ciddi artış, eşit temsiliyete kadar taşınmıştır. Kota ve pozitif ayrımcılık uygulamaları ile, 1999 yerel yönetim seçimlerinde HADEP’ten 3, 2004’te DEHAP’tan 9, 2009’da ise DTP’den 15 kadın belediye başkanı seçilmiştir. Aynı dönemde, kadın belediye meclis üyelerinin sayıları da benzer şekilde artmaya başlamıştır.

* Aynı siyasal geleneğin devamı olan Barış ve Demokrasi Partisi (BDP), 30 Mart 2014 yerel seçimlerinde “yerel yönetimlerin, toplumun devlet karşısında direnen özgür kişiliği ve ruhu” ilkesi ile seçime girmiş, seçim sonucunda 3 büyükşehir olmak üzere 102 belediye kazanmıştır. BDP, 11 Temmuz 2014 tarihinde isim değişikliğine giderek Demokratik Bölgeler Partisi (DBP) adını almıştır.

* Siyasi partilerde genel başkanlık için kanunlaşan eşbaşkanlık sisteminin yerel yönetimlerde henüz resmi olarak kabul edilmeyişi nedeniyle adaylardan biri başkan adayı olarak gösterilirken diğeri belediye meclisinde birinci sırada aday gösterilmiştir. Seçim sonrasında kazandığımız belediyelerin 96’sında belediye meclislerinde eşbaşkanlık sistemi ve çalışma yönetmeliği onaylanmıştır.  

* Erkek egemenliğe karşı yürüttükleri eşitlik ve özgürlük mücadelesiyle demokratik siyasetin koşulsuz öncüsü olan kadınlar, 102 belediyenin 96’sında eşbaşkanlık-eşit temsiliyet sistemi ile dünya yerel yönetimler tarihinde de bir ilki gerçekleştirmiştir. 

* 2014 seçimlerinde belediye başkanlığı alabilmiş diğer 3 partiden seçilen kadın başkan sayısı 13’te kalırken, BDP’nin resmi kadın belediye başkan sayısı 23’e yükselmiştir. BDP’nin 72 kadın eşbaşkanı ise meclis üyesi olarak seçilmiş, sonrasında belediye meclislerinin kararı ile eşbaşkan olarak ilan edilmiştir.

* Yerel yönetimlerde eşbaşkanlık ve eşit temsiliyet uygulaması meclis üyeleri sayısına da yansımıştır. Meclis üyeliği sıralamasında fermuar sistemi (sırasıyla bir kadın, bir erkek aday) uygulanarak kadın belediye meclis üye sayısı 363’e, il genel meclis üye sayısı ise 20’ye yükselmiştir.

*Belediye çalışmalarında yer alan kadınların tamamının içinde yer aldığı özgün örgütlenme ağları oluşturulmuştur. Kadınların belediyelerdeki karar süreçlerine etkin biçimde dâhil edilmesi için seçilmişlerden ve çalışanlardan oluşan “belediye kadın meclisleri” oluşturulmuş, meclis içinden pratik çalışmaları yürütmek amacıyla “kadın kurulları” ve “kadın koordinasyonları” seçilmiştir. Yine kadın ve erkek seçilmişlerden oluşan “kadın-erkek eşitlik komisyonları” ile kadın seçilmişlerin meclis çalışmaları öncesinde bir araya gelip gündemi değerlendirdikleri “kadın grupları” oluşturulmuş, böylelikle özgür kadın bakışı bütün yerel politikalara yansıtılmıştır.

* Belediyeler bünyesinde “Kadın Politikaları Daire Başkanlıkları” ve “Kadın Politikaları Müdürlükleri” kurulmuştur.

* Van, Diyarbakır ve Mardin Büyükşehir Belediyelerinde kadın politikaları daire başkanlıkları, il ve birçok ilçe belediyelerinde ise müdürlükler oluşturulmuş, müdürlükler bünyesinde kurulan “kadın ekonomisini güçlendirme”, “kadın eğitimini geliştirme” ve “şiddet ile mücadele” birimleriyle kadın çalışmalarında yeni bir aşamaya gelinmiştir.

* Kadın mücadelesinin bir cins mücadelesi olduğu, kadının iradesinin ve alternatif siyasetinin ancak toplumsal cinsiyet eşitliği bilincini geliştirerek açığa çıkacağı, yürütülen ataerkil siyasete karşı kadınların kendi gündemlerini belirledikleri takdirde siyasete yön verebileceği gerçeğinden hareketle, kadınların yönetimde olduğu tüm belediyelerde kadın merkezlerinin açılması için çalışılmıştır.

* Kadın merkezlerinin açılması için, 3 kadın belediye başkanının seçildiği kentler pilot bölge kabul edilip bu kentlerde özgün çalışmalar uygulanmıştır. Aynı zamanda diğer il, ilçe ve beldelerde de kadın çalışmaları güçlendirilmiştir. Erkek şiddetiyle mücadelede önemli bir işlevi olan kadın merkezlerinin ilki, kadın belediyelerinden biri olan Doğu Beyazıt’ta açılmıştır. 2016 yılından kayyımların atandığı tarihe kadar belediyeler bünyesinde kadın merkezlerinin sayısı 43’e ulaşmıştı.

* Bu merkezlerde, bir yandan kadına yönelik şiddet ile mücadele çalışmaları kapsamında şiddete maruz kalan kadınlara danışmanlık hizmeti verirken diğer taraftan toplumsal cinsiyet eşitliği bilincini geliştirmek ve farkındalığı arttırmak için eğitim çalışmaları yapılmıştır. 

* Yerel yönetimlerle ortak faaliyetleri de bulunan bağımsız kadın dernekleri SELİS ve CEREN, ürettikleri projeler ile dünyadaki farklı kadın hareketleri temsilcilerine ev sahipliği yapmış, farklı deneyimleri bir araya getirmiştir.  

* Kadın mücadelesinin nihai amacı sığınaksız bir dünya kurmak olsa da erkek egemenliği karşısında sığınaklar, kadınların kazanmış olduğu en önemli mevzilerdendir. Bunun bilinciyle 2’si büyükşehir 2’si ilçe belediyelerinde olmak üzere toplam 4 kadın sığınağı açılmıştır.

* Sığınakların, yalnızca şiddetin sonuçları üzerinden bir destek mekanizmasından ziyade kadınların sığınak sonrası yaşamlarına dair alternatif mekanizmaların üretilmesi yaklaşımı benimsenmiş, sığınakların özgür yaşam alanlarına dönüştürülmesi için çalışmalar başlatılmıştır.

* Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi bünyesinde “kadına yönelik şiddet acil destek hattı” ve Türkiye’de yerel yönetimlerde ilk ve tek uygulama olması açısından önemli olan “ilk adım istasyonu” kurulmuştur. 

*Erkek egemen kapitalist düzen karşısında, ekonomik devamlılığı asıl var edenin kadınlar olduğunu, kadınların üretim alanlarının tamamında eşit koşullarda yer alması gerektiğini savunan demokratik, ekolojik, kadın özgürlükçü paradigmayı benimseyen DBP belediyeleri bünyesindeki kadın müdürlüklerine bağlı kadın ekonomi birimleri kurulmuş, kadının varlığı, emeği ve ürettiği değerlerin inkâr edilmesini ve sömürülmesini sona erdirmeyi amaçlamıştır. Yani erkek egemen kapitalist düzen karşısında alternatif bir yaşamın örgütlenmesi hedeflenmiştir.

* Kadının üretim sürecine dâhil olması, kendi ekonomik özgürlüğünü elde etmesi, komünal ekonominin oluşturulması ve güçlendirilmesine yönelik belediyeler bünyesinde yapılan kadın ekonomi çalışmalarını kısaca şöyle özetleyebiliriz:

* Mevsimlik tarım işçisi kadınların sömürü sistemi dışında üretim yaparak gelir elde edebilmeleri amacıyla belediyelerimiz bünyesindeki kadın ekonomi birimleri tarafında üretim alanları oluşturulmuştur.

* Kadın merkezlerinde, mahallede yaşayan kadınların taleplerine göre istihdama yönelik kurslar açılmıştır.

* Kadın ekonomisinin geliştirilmesi kapsamında, sabun, giysi, çanta, cüzdan, kemer, takı, şal üretilen atölyeler kurulmuş; soğan ekimi, bostan ekimi, salça yapımı, nar ekşisi, pekmez, reçel üretimi yapan kooperatifler, tekstil atölyeleri kurulmuştur. 

* Birçok belediyede sera çalışmaları, organik tarım çalışmaları yapılmıştır.

* Kadın emeğini değerlendirme merkezleri ve kadın semt pazarları yoluyla kadınlara ürettiklerini pazara sunma imkânı yaratılmıştır.

* Mahallelilerin talepleri doğrultusunda çamaşırhaneler, halı yıkama alanları, tandır evleri açılarak kadınların günlük yaşamları kolaylaştırılmıştır. 

*Belediyelerimiz bünyesinde; cinsiyetçiliği aşmak, cins bilinci ve kadının yaşadığı sorunlara ilişkin farkındalık yaratmak, birlikte çözüm üretme yollarını tartışmak ve örgütlemek amacıyla, Kadının İnsan Hakları, Kadın Sağlığı, Güvenli Annelik, Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele, Toplumsal Cinsiyet Eşitliği, Kadına Yönelik Şiddetle Mücadelede Yasal Haklar, Anne Çocuk Eğitimi, Mesleki El Becerisi Eğitimleri, Çocuk İhmal ve İstismarını Önleme eğitim çalışmaları yapılmıştır.

* Toplumsal cinsiyet eşitsizliğiyle mücadele amacıyla yapılan eğitim çalışmalarında hedef gruplardan biri de erkeklerdir. Bu kapsamda belediyelere bağlı kurumlarda çalışan erkeklere toplumsal cinsiyet eşitliği eğitimleri verilmiştir. 

* Anadilde eğitim çalışmaları kapsamında kadın merkezlerinde dil kursları açılmıştır. 

* Eğitim çalışmaları sadece şehir ve ilçelerle sınırlı kalmamış, gezici eğitim ekipleri kurularak köylerde de aynı eğitim çalışmaları yapılmıştır.

* Çalışan kadınların çocuklarını gönül rahatlığıyla bırakacağı anadilinde eğitim veren kreşleri hayata geçirdik. 

*Cinsiyetçi işbölümünü ve rolleri aşmak amacıyla kadınlar için sürücülük kursları açılmış, eğitimini tamamlayan kadınlar belediyelerde şoför olarak istihdam edilmiştir.

* Kadın Spor Kompleksi açılmış, Kadın Yaşam Köyü ve Kadın Organik Semt Pazarı projeleri hazırlanmıştır.

* Kadın kentleri projesi kapsamında Diyarbakır 3 gün kadın kenti ilan edilmiştir.

* Kadın yaşam alanları projesi kapsamında Van Büyükşehir Belediyesine bağlı Kadın Yaşam Merkezi kurulmuştur.

* Kadın parkları yapılmıştır.

* Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi bir ilk olarak 400 öğrenci kapasiteli kız öğrenci yurdunu açılmıştır.

* Van İpekyolu Belediyesi tarafından 200 kişi kapasiteli kız öğrenci yurdu projesi hazırlanmış, mekân tahsisi yapılmış ancak proje hayata geçirilemeden kayyım atanmıştır.

* İşçi ve emekçilerle yapılan toplu sözleşme metinlerinde kadın özgürlükçü yaklaşım esas alınarak 8 Mart kadın emekçiler için resmi tatil ilan edilmiştir. Kadına dönük şiddetle etkin mücadele sözleşmelere eklenmiştir. Ayrıca berdel, kuma, küçük yaşta evlendirme gibi kadına yönelik şiddet türlerini uygulayan erkek çalışanların haklarından men edilmesi kararı da toplu sözleşmelerine eklenmiştir.

*AKP hükümeti savaş ve çözümsüzlük politikalarında ısrarcı olmuş,  demokratik, ekolojik ve kadın özgürlükçü yerel yönetim anlayışını ve kadın kazanımlarını kendi tekçi iktidarlarına karşı bir tehdit olarak görmüş, kadınların siyaset mekanizmalarında yer almasına tahammül edememiştir. Halk iradesi ile seçilmiş ve kadın özgürlükçü paradigmayı benimsemiş DBP’li belediyelere kayyım atayarak, halkın ve kadınların iradesini gasp etmiş, imzaladığı anlaşmaları ihlal ederek yerel demokrasiye darbe yapmıştır.

* Kadın özgürlük mücadelesi ve bu mücadele sonucunda elde edilen kazanımlar tarihin her döneminde egemenler tarafından tehlike olarak görülmüştür. Erkek devlet egemenliğini sürdürmenin bir aracı olarak, kadınları cinsiyetçi toplumsal kalıplara sıkıştırmaya çalışmış, bunların dışına çıkan, itiraz eden, mücadele yürüten kadınları tutuklayarak, kadın bedenini teşhir ederek, her türlü işkence ile kadın mücadelesini sindireceğini düşünmüştür.

* Nitekim merkezi hükümetin temsilcileri olarak DBP’li belediyelere atanan kayyımlar, 20 yıl boyunca inşa edilen kadın bakış açısını, kadın kazanımlarını bir günde yok saymış, yerel yönetimlerdeki kadın deneyim ve tecrübesini hedef almıştır.

* Kayyımlar, yerel yönetimlerde kadın temsiliyetini mümkün kılan tüm düzeni alaşağı etmiş, kadını söz ve karar süreçlerinden dışlayarak, erkek egemen devlet yapılanmasını, cinsiyetçiliği derinleştirmeyi asli görev saymıştır. 

* Mezarlıkları yıkarak, cenazelere araç vermeyerek, cinsiyetçi iş bölümünü dayatarak, kadınların bir araya geldiği, örgütlendiği, sorunlarını ve çözüm arayışlarını ortaklaştırdığı kurumları kapatarak, kadınları eve ve güvencesiz işlere hapsetmeye çalışarak erkek devlet zihniyetini beslemiştir.

* Kayyımlar, kadınlar için kamusal alan projelerini imar planlarından çıkarmış, fuhuş ve uyuşturucuyla mücadele gönüllülerini yok saymış, yıktıkları kentlerdeki her mahalleye karakol yaparak kadını militarist saldırılara maruz bırakmış, anadili yasaklamış ve yerel yönetimlerde cinsiyetçi ve tekçi bir sistem oluşturmak istemiştir. 

* Belediyelerimiz yereldeki farklı kimliklerden, farklı kültürlerden ve farklı inançlardan gelen kadınların yönetimde aktif olduğu, kadın politikalarını birlikte belirleyip uyguladığı ve denetlediği şeffaf kurumlardı. Şimdi ise, kayyımların etrafını beton duvarlarla ördüğü, içine ve etrafına asker ve polislerin yığıldığı bir tür karakola dönüştürülmüş durumdalar. 

* Kadınlar, eskiden neredeyse her gün uğradıkları, sorunlarını aktarıp bunlara belediye çalışanlarıyla beraber çözüm ürettikleri belediyelere artık uğrayamaz hale gelmiştir. Kayyım atamaları sonrasında kadınlar yerelde ve aile içerisinde yaşadıkları sorunlar karşısında muhatapsız kalmış, kadınların sorunları çözümsüz kılınmıştır.  

* AKP eliyle gasp edilen ve kayyımların talimatıyla kapatılan kadın merkezlerine başvuru yapan, buralardan danışmanlık hizmeti alan ve sığınaklardan faydalanan kadınların bilgilerine el konulmuş, bilgileri teşhir edilmiştir. Bu durum, hem Türkiye’nin imzacısı olduğu uluslararası sözleşmelerin ihlal edilmesine hem de kadınlarının can güvenliğinin tehlikeye atılmasına neden olmuştur. 

*Kayyımların gasp politikasının karşısında duran kadınlar, kazandıkları mevzileri kaybetmemek için son ana kadar direnmişlerdir. Kayyım rejimi ise bu kadın direnişi karşısında her türlü zor ve cebire başvurarak bu mevzileri yok etmeye çalışmıştır. Bu süreçte kayyımlar tarafından;   

* Kadınlara yönelik hizmet ve politikalar için kurulmuş birimlerin yönetimine erkek memurlar atanmıştır.

* Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı Kadın Politikaları Daire Başkanı görevinden alınmış, bu birimin tüm çalışmaları durdurulmuştur. Kadın Dairesi Başkan Yardımcısı yerine genel sekreter yardımcısı erkek bir görevli atanarak yürütülen tüm kadın çalışmaları, Aile ve Sosyal Politikalar Daire Başkanlığına bağlanmıştır.

* Mardin Büyükşehir Belediyesine bağlı Kadın Daire Başkanlığına erkek memur atanmıştır.

* Van Büyükşehir belediyesine atanan kayyım, Kadın Politikaları Daire Başkanlığını feshetmiş, bu birim çalışanlarını bir erkeğin yönetimine bağlamıştır.

* Kadın kurumlarının kapısına kilit vurulmuş, kapatılmayan merkezler ise tamamen işlevsizleştirilmiştir.

*Kadın Parklarının adları değiştirilmiştir. 

* Ayrımcı bir yönetmeliğe sahip ŞÖNİM’lere alternatif bir model oluşturan bağımsız kadın dernekleri KHK’lerle kapatılmış, DBP’li belediyelerin kadın merkezleri ve sığınakları kayyım yoluyla işlevsizleştirilmiştir. Bu girişimlerle kadınlara ait alanlar ve mekanizmalar bakanlık tarafından kontrol altına alınmak istenmiştir. Bu süreçte;

* Diyarbakır’da faaliyet yürüten 10 kadın merkezinin faaliyetleri durdurulmuştur. 

* Diyarbakır Bismil Belediyesine atanan kayyım Nujin Kadın Merkezini Evlendirme dairesine dönüştürmüştür. 

* Diyarbakır’da faaliyet yürüten CEREN Kadın Derneği ve SELİS Kadın Derneği KHK’yla kapatılmıştır.

* Batman Belediyesine atanan kayyım, Kadın Politikalar Müdürlüğünü Sosyal İşler Müdürlüğüne bağlamıştır. 

* Mardin Nusaybin Belediyesi Gulşilav Kadın Merkezi, işlevi dışında hizmet vermeye başlamıştır.

* Kızıltepe Belediyesi Nuda Kadın Merkezi’nin adı ‘Hanımeli Kadın Merkezi’ olarak değiştirilirken, şiddete maruz kalan kadınların güçlenmesine yönelik sürdürülen çalışmalar tamamen iptal edilmiştir.  

* Cizre Belediyesinde kayyım, Kadın Politikalar Müdürlüğünü feshederek çalışanları işten çıkarmıştır. Ayrıca Sitiya Zîn Kadın Merkezine kilit vurularak danışmanlık hizmetinden faydalanan kadınların bilgilerine ve dosyalarına el konulmuştur.  Şimdi, Kadın Merkezi AKP Kadın kollarına tahsis edilmiş gibi kullanılmaktadır.

* Şırnak Belediyesine atanan kayyım, Zahide Kadın Merkezi ve Cudi Kültür Merkezini kapatmıştır.

* Van Rojin Kadın Yaşam Merkezi'nin adı "Kadın Yaşam Merkezi" olarak değiştirilmiş, merkezde çocuklar için Kuran kursu verilmeye başlanmıştır.

* Van Edremit belediyesinde kayyım, Kadın Politikalar Müdürlüğü’nün tabelasını sökerek, binayı hizmet birimi haline getirmiş, birime erkek memur atamıştır. Edremit Belediyesi kayyımı, cenazesi bir hafta sokakta bekletilen Taybet İnan adına kurulan kreşin önce ismini değiştirmiş sonra kreşi tamamen kapatmıştır.

* Gürpınar Belediyesine atanan kayyım kadın yaşam merkezini hükümet destekli bir örgüt olan KADEM’e devretmiştir. Kayyım, eşini de çocuk kreşine müdür olarak atamıştır.

* Van İpekyolu Belediyesinde şiddetle mücadele biriminin telefonuna kayyım tarafından el konulmuş, şiddete karşı kadınlara sağlanan hizmetlerin tümü engellenmiştir.

* Belediye sığınakları da bu süreçte kayyımların öncelikli hedeflerinden biri olmuştur.

* Kayyımlar, bu sığınaklardan 2’sini Çalışma, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’na devretmiş, Akdeniz Belediyesi İştar Kadın Merkezine bağlı sığınağı kapatmış ve yaşlı bakım merkezine dönüştürmüştür.  Van Belediyesi sığınağı ise kayyım tarafından kapatılmıştır.

* Kayapınar Belediyesi kayyım atanmasından önce sığınak açma kararı aldı. Bir yıllık bir hazırlık sonunda sığınak, çalışanlarıyla, tefrişatıyla hazır hale getirilerek Bakanlığın onayına sunuldu. Son derece iyi koşullara sahip olan sığınak, aylarca onay bekledi ve “ihtiyaç yok” denilerek onaylanmadı. 

* Kadın merkezi çalışanları eril zihniyet tarafından biat etmeyen, sindirilmesi gereken kadınlar olarak görülmüştür. Nitekim kayyımların kadın merkezi çalışanlarına yönelik uygulamalarında da bu durum alenen görülmektedir. 

* Belediyelerde kadın çalışan bırakmayarak, kadın istihdamına engel olunmuş,  görev dağılımına cinsiyetçi yaklaşılmıştır.

* Kadın çalışanlar keyfi uygulamalar ile işten çıkarılmış, kadın çalışması yürüten yüzlerce kadın ihraç edilmiştir. 

* İhraç edilmeyen veya işten çıkarılmayan kadınlar en atıl pozisyonlarda görevlendirilmiştir.

* Kadın merkezlerinde çalışan kadınlara hiçbir hukuki dayanağı olmayan davalar açılmış, cezalar verilmiştir.  

* Batman Belediyesine atanan Kayyım, Hêvi Kadın Atölyesini kapatmış, KHK’ları bahane ederek ya da ihtiyaç olmadığı gerekçesiyle çalışanların işlerine son vermiştir.

* Van Büyükşehir Belediyesi Kadın Daire Başkanlığı tarafından hazırlanan “Mor Kanatlı Turnalar” adlı projeyle halk otobüslerinde şoför olarak istihdam edilen kadınlar, kayyım tarafından işten çıkarılmıştır. Kayyım, “kadından şoför olmaz” sözüyle ayrımcı tavrını açıkça beyan etmiştir.   

* Van Erciş Belediyesine atanan kayyım, kadın çalışmalarında önemli bir proje olan “Bûka Baranê  Atölyesini” kapatmıştır. 

* Kadın Semt Pazarları ve ekonomi projelerinden kadınların uzaklaştırılmasına dönük uygulamalar gerçekleştirilmiştir.

* Diyarbakır Büyükşehir Belediyesinin kadın öğrenciler için yapmış olduğu 400 kişilik Kız Öğrenci Yurdu, kayyım tarafından boşaltılarak yurt binası hasta yakınlarına misafirhane olarak tahsis edilmiştir. 

* Batman belediyesinin sadece kadınlara hizmet veren kadın spor kompleksi, kayyım tarafından spor merkezine çevrilerek kadınların özgün alanları ellerinden alınmıştır.

* Nusaybin Belediyesi tarafından hazırlanan “Jiyana Bê Sinor” (Sınırsız Yaşam) adlı Kadın Emek Projesi ile 70 kadının istihdam edileceği proje kayyım tarafından durdurulmuştur.

* Kızıltepe Belediyesine kayyım olarak getirilen Kaymakam Ahmet Odabaşı, 2015 yılında faaliyete giren, kadınlara spor ve fitnes eğitimi verilen Ubeydullah Eren Sağlık Yaşam Alanı’nı Kuran Kursuna çevirme kararı almıştır.