Zagroslar'a ilk geldiğim günü anımsadım. Bir gerilla bana şöyle demişti: “Bu dağları seversen onlar da seni sever. Kucak açar ve korur. Ama eğer ki Zagroslar'ı sevmezsen o da seni sevmez, içinde barındırmaz. Çünkü Zagroslar sevenini alır, sevmeyenini atar içinden.”

Gerillanın Zagroslar'a olan sevdasını, bu dağlarla olan bütünleşmesini anlatmaya cesaret edenler cümlelerin eksik kalmasını, kelimelerin karşılığını bulmamasını göze almalıdır. Çünkü gerilla kadar Zagros dağlarının da bir gizemi vardır.

Son zamanlarda bu sır perdesini aralamak isteyenler var.

Yıllardır Kürdistan topraklarına girerek halkı sömüren, kadim topraklarını işgal eden, ormanlarını ateşe veren TC devleti bir süredir yönünü Zagroslar'a vermiş durumda. Bu topraklara ait olmadıklarını her şekilde hissettiren TC ordusu Zagros dağlarında yağma ve işgal dışında  yürümekte zorlanınca küfrediyor, uçurumlarda takılı kalınca ağlıyor.

Mehmetciğin Zagros dağlarında yaşadıklarına değinmeden önce kısa bir hatırlatma yapmakta yarar var.

15 Temmuz'daki darbe girişiminden sonra ordu içinde kapsamlı bir temizlik yapıldı. Ordu içindeki bu boşluğu doldurmak üzere hiç zaman kaybetmeyen AKP hükümeti içeride bulunan 'Balyozcuları' cezaevinden çıkararak tekrar ordunun başına getirdi. AKP hükümetinin zaman kaybetmeden ordu başına getirdiği 'Balyozcuların' yıllardır PKK ile mücadele tarzı, karadan operasyon yapmaktır. Aynı tarzla yürüyen 'Balyozcular' gerillanın bulunduğu tüm alanlara operasyon yapma fırsatını hemen değerlendirdi.

Bu tarzı bilen gerilla güçlerinin eli cebinde askeri karşılayacağı beklenemez. Elbet bir karşılaması olacaktır. Ordunun birçok yerde  başlatmış olduğu operasyonlardan biri de  26 Ağustos gününde Ronahi ve Merge tepelerindeydi. Ordunun başlatmış olduğu bu  operasyona gerilla keleşli, bombalı, mayınlı karşılık verince askerler arkalarına bakmadan alandan kaçtılar.

Sonraki günlerde Ronahi Tepesi'ne girmeye çalışan askerlerin yaşadıklarını Komutan Celal şöyle anlatıyor: "TC askerleri Ronahi Tepesi'nde hiç olmadığı kadar zorlanıyor. Tepede yürüyemedikleri için küfredip üstlerine hakaretler yağdırıyorlar. İki adımlık yolu çıkmak onlar için tam bir ızdırap. Zaten tek başlarına yürüyemiyorlar. Elele tutuşarak ancak yürüyebiliyorlar."

Komutan Celal, tepede bulunan askerlerde her zaman bir korku ve panik havasının olduğunu, buna tanıklık ettiklerini de anlattı.

Sonraki günlerde aldıkları haberlere göre, tepeye çıkartılmak istenen iki komutan istifa dilekçesini verdiğini de aktaran Komutan Celal, şöyle diyor: "Komutan tepeye çıkamıyorsa asker nasıl çıkar, nasıl yaşar siz düşünün. Askerlerin içinde bulunduğu korku havasını atmak için civarda bulunan tüm karakollar gece gündüz durmadan tepenin etrafını obüs, havan ve tankla tarıyor. Ama korkuları geçmiyor çünkü gerillanın gölgesi her zaman üstlerinde."

Komutan Celal’in anlattıkları ve alanda gördüklerimiz, "Zagroslar'ı sevmezsen onlar da seni sevmez ve içinde barındırmaz" sözünün doğruluğunu bir kez daha ispatlıyor.

Tarih boyunca Zagroslar'a nice komutanlar girmek istedi. Ama hiçbiri barınamadı. Zagros toprakları hiçbirini kabul etmedi. Gerilla hariç. Çünkü onlar buraların sevdalılarıdır. Bu toprakların sevdasıyla hiç düşünmeden kan döktüler.

Şimdi Zagroslar'a son zamanlarda gelen TC askerleri de barınamayacak. Zagroslar'a gelirken buralarda nasıl yaşanılacağını hiç hesaba katmadılar. Zagros topraklarını sevmedikleri için Zagroslar'ın da onları kabul etmeyeceklerini, er yada geç içinden atacaklarını hiç hesaba katmadılar.