İran’da yaşanan ekonomik, siyasi ve toplumsal sorunların sorumlusu olarak gösterilen İran Cumhurbaşkanı Hasan Ruhani hakkında iki hafta önce gensoru meclise sunuldu. Önerge 80 vekilin imzasını taşıyor.

Cumhurbaşkanı Ruhani’nin Salı günkü meclis oturumunun gündemi olan gensoru kapsamında soruları yanıtlaması gerekiyor.

Konuya ilişkin bir açıklama yapan İran Meclisi Başkanlık Divanı Üyesi Ekber Rancbarzade, “Cumhurbaşkanı Ruhani, milletvekillerinin sorularını yanıtlamak için yarın sabah saat 8.00'de İslami Şura Meclis’inde hazır bulunacak” dedi.

Oturumunun bir buçuk saat süreceğini aktaran Rancbarzade, soruları yanıtlamak için Cumhurbaşkanı’na bir saat süre ifade etti.

Ekber Rancbarzade, “Milletvekilleri yarın Cumhurbaşkanı Ruhani’nin cevaplarını dinledikten sonra görüşlerini yansıtan kendi oylarını verecek” diye konuştu.

İran’da son aylarda ekonomik kriz daha da derinleşti. Ekonomik kriz ve İran parasının dolar karşısında ağır kayıplar vermesi nedeniyle 26 Ağustos günü meclis toplanmış, Ekonomi ve Maliye Bakanı Mesud Kerbasiyan’ı görevden almıştı. İran Çalışma Bakanı Ali Rebii de 8 Ağustos'ta mecliste yapılan gensoru oylamasında güvenoyu alamayarak görevinden azledilmişti.

ABD yönetiminin, İran ile 2015’te imzalanan nükleer anlaşmadan geçtiğimiz Mart ayında çekilmesiyle, kriz daha fazla hissedilir hale geldi. ABD Başkanı Donald Trump, 6 Ağustos’ta ise İran’a yönelik ekonomik yaptırımların ilk kısmını uygulamaya koymuştu. Washington, diğer ülkelere de İran’dan çekilmeleri için 90 ila 180 gün süre tanımıştı.

Ülkedeki ekonomik, siyasi ve toplumsal krizden kötü yönetim sorumlu tutuluyor. Ülke genelinde son haftalarda yoğun protesto eylemleri gerçekleşti. Bir yanda adaletsizlik ve çözüm üretmen siyasi yönetim, diğer yandan yoksulluk, işsizlik, kuraklık ve kamu hizmetlerindeki sıkıntılar var. Kısa bir süre önce İran parlamentosunun bir üyesi, İran’da mutlak yoksulluk içerisinde yaşayanların oranının yüzde 50’ye ulaştığını belirtmişti. Sefaletin derinleştiği ülkede, İran rejimi silahlanma ve kendi toprakları dışında yürüttüğü savaşa büyük bir bütçe ayırıyor.

Protesto eylemleri de yeni değil. ABD’nin Mayıs ayında nükleer anlaşmadan çekilmesinden dört ay önce başladı. Kısa sürede 142 kente yayıldı. Rejim halen eylemleri bastırmak için “dış güçlere” bağlarken, işçi sınıfının mali durumu felaket düzeyde.