90 yaşında yaşamını yitiren devrimci sanatçı Dario Fo’nun cenazesi sevenlerinin son kez selamlamsı için Milano’daki Piccolo Tiyatrosu’na getirilmişti.

Bu sabah ise binlerce kişinin katılımıyla Dario Fo’nun tabutu Duomo Meydanı’na getirildi. İtalyan devrimcileri için bestelenen Ciao Bella marşı ve Fo’nun yazdığı şarkıları bando tarafından çalındığı törene birçok siyasetçi ve edebiyat dünyasından şahsiyetler de katıldı.

Dario Fo’nun anısına Milano Belediye Sarayı’ndaki bayraklar yarıya indirilirken, ailesi adına oğlu Jacopo Fo ve arkadaşı Carlo Petrini birer konuşma yaptı. Jacopo Fo, babasının komünist bir devrimci olduğunu hatırlattığı konuşmasında, babasının yıllarca birlikte sanat ürettiği annesi Franca’ya kavuştuğunu söyledi.

Carlo Petrini ise, yakın dostu Dario Fo’nun ‘şarkılar ve danslarla’ uğurlanması çağrısı yaptı.

Fo’nun cenazesi daha sonra Famedio Mezarlığı’nda 3 yıl hayatını kaybeden eşi Franca Rame’nin yanına gömüldü.

90 yaşındaki yazar Dario Fo’nun bugün uzun süredir muzdarip olduğu akciğer rahatsızlıkları nedeniyle hayata veda ettiği bildirildi. Aynı zamanda İtalyan Komünist Partisi ve diğer sol mücadelelerde yer alan ve ‘güçlülere ve hipokritlere’ karşı yaratıcı bir dil kullanmasıyla bilinen Dario Fo, 1959’da eşi Franca Rame ile Dario Fo-France Rame Topluluğu’nu kurmuştu.

Eşi Franca Rame ile birlikte ‘Canzonissima’ adlı televizyon programında sundukları komik skeçlerle kısa sürede tanınmış, zamanla siyasal bir ajit-prop tiyatrosu geliştiren Dario Fo, sanatsal komedi geleneğine dayanıyordu.

1968’den itibaren İtalyan Komünist Partisi'yle bağları olan ‘Yeni Sahne’ adlı bir başka topluluk kuran Dario Fo, 1970'te ise Halk Tiyatrosu Topluluğu ile fabrika, park, spor alanı gibi halkın toplu olarak bulunduğu yerleri dolaşmaya başladı.

Morte Accidentale di un Anarchico (Bir Anarşistin Kaza Sonucu Ölümü) ve Non si paga, non si paga! ( Ödemiyoruz, Ödeyemeyeceğiz!) gibi oyunları İtalya’da büyük ilgi gören Dario Fo, 1973’te tek kişilik oynadığı Mistero Buffo’daki rolüyle hatıralardaydı.

1997 yılında Nobel Edebiyat Ödülü’ne layık görülen Dario Fo’nun İtalya’daki kirlenmiş yargı sistemi ve aşırı sağcılarla sürekli olarak çatışan bir duruşu vardı. 2001 yılında Milano kentindeki radikal sol ve devrimci güçlerin belediye başkan adayı olan Fo, dünya çapında en fazla tiyatro oyunları sergilenen İtalyan yazarlar arasındaydı.