Êzidîlere yönelik gerçekleştirilen son fermanın en trajik örneklerinden biri, ihaneti ve çaresizliği, umut ve kahramanlığı en iyi anlatan hikayelerden birisi YBŞ savaşçısı Dilxwaz Girzerik’in hikayesi.

9 kişilik ailesinden kendisi ve ablası dışında herkes DAİŞ çetelerinin eline geçen Girzerik yaşananları “Eğer hevaller yetişmemiş olsaydı bugün Şengal’de kimse yaşıyor olmazdı, Êzidî halkı ve inancı tarih sahnesinden silinip giderdi” diye konuştu.

9 kişilik ailesinin 3 Ağustos günü DAİŞ çetelerinin, köyleri Koço’ya saldırdığını söyleyen Girzerik, yaşadıklarını şöyle anlattı: “Annem babam ve kardeşlerim bu esnada çetelerin elinde geçti. Yalnızca çete saldırısı sırasında köyde bulunmayan ben ve ablam kurtulduk. Ben ablam ile birlikte Solak köyündeydim. Çete saldırısı sonrası bugüne dek ailemin hiçbir ferdinden herhangi bir haber alamadım. Gelen giden, çetelerden kurtulan herkese ulaşıp sormaya çalışıyorum. Ama bugüne kadar herhangi bir haber edinemedim. Sadece ailem değil, Koço köyünden kimseye dair bir haber alamadık. O köyden bir kişi bile kurtulamadı. Sağlar mı, yaşıyorlar mı hangi durumdalar bilmiyorum.”

Kendilerini savunacağını söyleyip bırakıp kaçanları herkesin gördüğünü söyleyen Girzerik “Her kes bizleri, Êzidîleri savunacağını iddia edip satanları, terk edip bırakanları gördü, tanıklık etti. YPG ve HPG güçleri yetişmeseydi eğer hiçbirimiz kalmazdık. Arkadaşlar gelip koridor açtıktan ve Şengal dağını savunmaya aldıktan sonra güvenli bir ortam oluşmaya başladı. O katliamın, fermanın yaşandığı, acı ve çaresizlik dışında hiçbir şeyin olmadığı zamanlarda yalnızca HPG ve YPG’li arkadaşlar bizimleydi. Onlar dışında hiç kimse yoktu, her kes terk edip gitmişti bizi” diye konuştu.

‘ARTIK KENDİMİZİ SAVUNABİLECEĞİMİZ BİR GÜCÜMÜZ VAR, YBŞ VAR’

Katıldığı eğitimin çok verimli geçtiğini söyleyen Girzerik, şöyle konuştu: “Êzidîlerin de kendi topraklarına geri dönmesi gerekiyor. Eğitimimiz çok verimli geçiyor. Hem ideolojik anlamda hem askeri anlamda çok şey öğreniyoruz. Eğitim sonrası hamlede yer alıp tüm köylerimizi ve esir insanlarımızı kurtarmak istiyoruz.

Duhok, Zaxo ve Şengal dışında bulunan tüm halkımız topraklarına geri dönmeye çağırıyorum. Artık oralarda bulunmalarını gerektirecek herhangi bir şey yok. Topraklarına dönüp, Şengal’in savunmasında ve yeniden inşasında yer almalılar. Artık kendilerini savunacak bir güçleri ve yeni özgür Şengali inşa edebilecek bir meclisleri var. YBŞ var, Şengal kurucu meclisi var. Tekrar aynı acılar yaşanmasın istiyorsak, kendimizi askeri ve siyasi olarak güç haline getirme dışında herhangi bir seçeneğimiz yok. Artık hainleri güç sanma ve sırtını onlara yaslama yanlışına düşmeyeceğiz. Kendi öz gücümüzü ve öz yönetimimizi geliştireceğiz.”