Kürdistan Özgürlük Mücadelesi'nde yiten çocuklarına bir mezar bile yapamayan ailerden biri de Demir Ailesi. Oğulları Veysi Demir'in (Xeyri Çiya) 2004 yılında PKK saflarına katıldığı Demir Ailesi,  2007 yılında oğullarının Rojhilat Kürdistan’da İran pastarları ile yaşanan bir çatışmada yaşamını yitirdiğini öğrendi. Aile çocuklarının cenazesini alamadı. Anne Rahime Demir, şimdi oğlundan geriye kalan tek bir fotoğraf karesine sarılarak oğluna olan hasretini gidermeye çalışıyor. Rahime Ana'nın kızı Peyam da Rojava devrimine katılarak YPJ saflarında mücadele ediyor. 

KÜÇÜK YAŞTA AİLENİN YÜKÜNÜ OMUZLAR

Suruç’ta 1987 yılında dünyaya gelen Veysi Demir (Xeyri Çiya)  okul okuyamaz, küçük yaşta ailesine bakmak için çalışmaya başlar. Suruç’tan Urfa’ya giden Veysi, burada lokantalarda çalışarak ailesine destek olmaya çalışır. Anne Rahime, oğlu Veysi’nin kendisine ve kardeşlerine baktığını belirterek şunları söylüyor: “Eşim, Veysi henüz 8 yaşındayken başka bir evilik yaparak evden ayrıldı. Veysi henüz küçücük bir çocuktu, sorumluluk alarak çalışmaya başladı. 14 yaşında Urfa’ya giderek orada çalışmaya başladı."

Veysi, 2004 yılında Urfa’dan çıkarak dağların yolunu tutar. Anne  Demir, bu tarihten sonra şehadetine kadar, Veysi’den bir daha haber alamadığını söylüyor. 

İRAN PASTARLARI CENAZEYE VAHŞET UYGULADI

Siverek’te 2007 Mayıs ayı sonlarında tarlada diğer çocukları ile çalıştığı sırada Rahime Ana'ya haber gelir, oğlu şehit düşmüştür. Rahime Ana apar topar Suruç’a gelir ve oğlunun cenazesini almak için başvurur. Ancak cenaze İran pastarlarının  elinde kalmıştır ve aile cenazeye ulaşamaz. Anne Demir, “Oğlum İran pastarları ile yaşanan bir çatışmada şehit düşüyor, daha sonra cenazesine pastarlar vahşet uyguluyor ve cenazeyi kaybediyorlar. Cenazeyi alamadık” diye aktarıyor.

 TEK BİR KAREYE SIĞDIRILAN EVLAT HASRETİ

Rahime Ana oğlunun taziyesine Suruç halkının büyük bir sahiplenme gösterdiğini dile getiriyor. Oğlundan geriye elinde yalnızca bir kare fotoğraf kaldığını söyleyen Rahime Ana, oğluna bir mezar istiyor. Elinde kalan tek kare fotoğrafı çerçeveleten Rahime Ana, “Oğlumun bir mezarı yok, ondan bana geriye bir şey kalmadı, bu fotoğraf da giderse ondan geriye hiçbir şeyim kalmayacak”  diye belirtiyor. 

Oğlunun şehadetinden sonra kızı Peyam’ın da Kobanê direnişi sırasında YPJ saflarına katıldığını söyleyen Rahime Ana,  Peyam’ın ağabeyinin cenazesinin verilmemesine büyük öfke duyduğunu ve ağabeyinin bayrağını devralmak için YPJ’ye katıldığını ifade ediyor.

DİRENİŞ ÇAĞRISI

Bir oğlunu Rojhilat parçasında  yitiren, kızı Rojava parçasında direnen Rahime Ana, şunları belirtiyor: “Benim çocuklarım Kürdistan için direniyor, bütün parçalar Kürdistan’dır, bir parça özgür değilse diğerleri de özgür değildir. Benim çocuklarımın Kürdistan için direnmeleri onurdur. Kürtler her parçada birlik olmalı ve direnmelidir."